نمایشگاه نقاشی "چهل مرقع مانا" گشایش یافت

به گزارش خبرگزاری برنا از البرز، در آیین گشایش این نمایشگاه، استاد ضیاءآبادی با اشاره به اینکه در کرج بذرهای هنر به خوبی در حال رشد است، گفت: باعث افتخار است که در شرایطی که هنر را به حاشیه می رانند، جوان ها برای ایجاد یک نمایشگاه دور هم جمع می شوند و با حضور خود از کسی که به عنوان یک هنرمند هنر را تولید می کند، حمایت می کنند.

وی در خصوص آثار ارائه شده در نمایشگاه "چهل مرقع مانا" اظهار کرد: همین طور که از اسم کارها مشخص است، یک نگاه عرفانی در آن وجود دارد؛ اشاره به عدد 40  که یک عدد عرفانی است و اشاره به سابقه این عدد در ادبیات و تاریخ ادبیات ایران که 40 را عدد مقدسی می دانند، مخاطب را به سمتی هدایت می کند که با نگاه عرفانی به تماشای آثار بپردازد.

استاد ضیاءآبادی با اشاره به اینکه یک معنای زیرمتنی و تأویل به متن عدد 40، کندن از جهان مادی است، افزود: ما در این نمایشگاه با یک سری کارهای هنری روبه رو هستیم که نوعی وابستگی و عدم وابستگی به ناسوت و رفتن به لاهوت را القا می کنند و گرایش به سمت بالا و جهان بالا را مثل درختانی که می خواهند به نور برسند و رشد می کنند، می بینیم.

وی ادامه داد: جنبه های رئالیستی و سورئال در این کارها دیده می شود، علاوه بر اینکه ظرافت هنر اسلامی نیز در این کارها وجود دارد.

این مدرس دانشگاه انتخاب درخت را برای نشان دادن رشد و کمال انسان بسیار مؤثر دانست و گفت: هنرمند در این آثار توانسته است هنر اسلامی و مینیاتور و نقاشی ایرانی را خیلی خوب پیوند دهد به هنر سورئال مدرن و عالم جدیدی که با آن دست و پنجه  نرم می کند.

وی تصریح کرد: در کارهای پست مدرن، ابتدا و انتهای کار خیلی از لحاظ هدایت و جهت فکری هنرمند و تحمیل آن نسبت به مخاطب، تأکید ندارد. بنابراین در تماشای آثار، هر کس برداشت شخصی خودش را دارد در عین اینکه یک کلیتی هم به این برداشت داده می شود.

استاد ضیاءآبادی تأکید کرد: توصیه می کنم با یک نگاه عرفانی به این کارها نگاه شود؛ اینکه چگونه تنه های درخت از زیر زمین ریشه می گیرند و در بالندگی خود به کجا می خواهند برسند، و هر انسانی درون خودش این ریشه دوانیدن و این رشد کردن را کاملا می تواند پیدا کند؛ هم از جنبه معنا و هم از جنبه ی محتوا و هم از جنبه ی فرم بسیار قابل بررسی هستند.

وی اضافه کرد: از لحاظ فرمیک، گرایشات نقاشی ایرانی در آن وجود دارد و از لحاظ معنا و محتوا، هر مخاطب بنا بر تجربیات شخصی و بنا بر آن اطلاعاتی که تاکنون به عنوان "من" خود دارد، می تواند آن معنا و محتوای خاص را از هر اثر درک کند و این کاملا چیزی است که هنرمند در این کارها قصد دارد در اختیار مخاطب قرار دهد و به هیچ عنوان تحمیل شدنی نیست؛ و این همان وظیفه هنر امروز است.

استاد ضیاءآبادی با اشاره به اینکه برخورد هنرمندان با عرفان، برخورد متفاوتی است، گفت: وقتی وارد گالری ها می شویم، نوعی از ادبیات تصویری را می بینیم که به زیبایی عرفان را با صورت های دیگری تعمیم می دهد به آن چیزی که اطراف هنرمند وجود دارد و بر آن تأثیر می گذارد.

وی ادامه ی این نوع نگاه، بیان خطی و کنتراست توسط خالق "چهل مرقع مانا" را رسیدن او به سبک خاص خود عنوان کرد و افزود: این، اولین نمایشگاه در این سبک است و اینکه واقعن این نوع کار قرار است سبک خزائیان باشد یا خیر، آینده نشان می دهد.

در ادامه این مراسم استاد علی خزائیان بیان داشت: معمولا نمایشگاهی که برگزار می شود و مفهوم در آثار وجود دارد، از یک ذهنیت گرفته می شود و شاید آن ذهنیت از یک چیز کوچک کلید بخورد و آثار این نمایشگاه از تابلوی "بغض صامت" کلید خورد که حس تنهایی را القا می کند و اینکه این تنهایی چقدر زمینی است؛ در حالی که ما یک تنهایی از یک جنس دیگر هم داریم و در کل همه ما آدمها تنها هستیم و یک چیزی را گم کرده ایم که نمی دانیم چیست و توسط هرچیزی مثل هنر یا چیزهای دیگر به آن می پردازیم.

وی ادامه داد: اغلب ذهنیت ما این است که جماد هیچ حسی ندارد و همیشه فکر می کنیم احساس ها فقط در انسان ها وجود دارد، ولی ما می توانیم به آنها حس بدهیم؛

درخت، هم سختی و زمختی و هم لطافت دارد؛ بنابراین من در این آثار از درخت به عنوان نشانه زمینی بودن و از فیزیک انسان که تا سردیس هست، به عنوان نماینده روح و احساس آدمها در حالت های مختلف استفاده کردم.

خزائیان با اشاره به دلایل انتخاب درخت برای نشان دادن احساسات انسان اذعان داشت: من درخت را انتخاب کردم چون درخت با انسان اشتراکاتی مثل رشد و بالندگی دارد؛ چون درخت از نظر قامت و عرض رشد می کند و انسان از نظر روح و اینها چیزهایی هستند که می شود آنها را باهم تلفیق کرد.

وی افزود: ضمن اینکه درخت جزء بزرگ ترین موجوداتی است که در کره ی خاکی وجود دارد و زنده هم هست و انسان هم تقریبا می شود گفت که کره زمین را به احاطه ی خودش درآورده است؛ البته به استثنای این اشتراکات، بخشی از دلایل من برای انتخاب درخت، شخصی است؛ چون من از کودکی حس خاصی به درخت ها داشتم و شدیدا به درخت سپیدار علاقه دارم.

خزائیان با اشاره به اینکه در بیشتر این آثار حس هایی بیان شده که خود هنرمند درگیر آنها بوده است، گفت: این حس ها، با توجه به درخت که شاخه های آن شکسته شده اند، بریده شده اند، سوخته شده اند، یا فرم خود درخت و حتی نوع درخت؛ مثل درخت چنار، درخت توت، درخت گردو .... نشان داده شده اند؛ مثلا درخت گردو، تنه بسیار محکم و سرسختی دارد و وقتی در یک اثر می بینیم که تنه درخت گردو بریده و قطعه قطعه شده است، به این معنی است که آن اتفاق خیلی سنگین و تلخ بوده و به قدری دردناک بوده که باعث تکه تکه شدن روح انسان شده است و در اصل روح و وجود انسان بوده که تکه تکه شده است.

وی تأکید کرد: درخت، وجود فیزیکی ندارد، فقط آمده تا به مفهوم احساس درونی انسان کمک کند؛ در واقع سردیس اثر که درخت، پرنده، شکوفه ها، شاخه های شکسته و .... هستند، همه و همه دست به دست هم داده اند که پیام و احساس هنرمند را بهتر به مخاطب برسانند.

خزائیان با اشاره به این که هنرمند نمی تواند از صفر تا صد یک اثر را برای مخاطب برنامه ریزی کند، گفت: اتفاقا بهتر آن است که مخاطب برداشت خودش را داشته باشد. چون آدمها نسبت به اسم، مکان و اطراف خود احساس های متفاوتی دارند.

وی مخاطبان آثار هنری را به دو دسته تقسیم کرد و گفت:  عده ای از مخاطبان تنها علاقمند به آثار هنری هستند و سواد بصری ندارند و آثار را با نگاه زیباشناسانه تماشا می کنند؛ دسته دوم هم مخاطب خاص هستند که سواد بصری دارند و آثار را تحلیل می کنند و به اصطلاح مهندسی معکوس دارند.

این هنرمند به مخاطبان نمایشگاه "چهل مرقع مانا" پیشنهاد کرد: اگر مخاطبان سواد بصری ندارند، در مورد تابلوها یا از خود هنرمند سوال کنند و یا اینکه پیش نویسی در مورد نمایشگاه نوشته می شود، حتما آن را قبل از دیدن آثار بخوانند، چون وقتی که آثار برایشان قابل درک و فهم باشد، قطعا خیلی بیشتر از تماشای آنها لذت خواهند برد.

گفتنی است این نمایشگاه تا تاریخ 24 آبان ماه از ساعت 15 الی 19 در نگارخانه ی هنرهای زیبا واقع در کرج، عظیمیه، میدان اسبی، بلوار اقاقیا، جنب هنرستان هنرهای زیبای پسران البرز پذیرای هنرمندان و علاقمندان به هنر نقاشی خواهد بود.