قالیباف توضیح دهد، وقتی شهردار تهران بود به چند جوان مسئولیت داده است؟/ اگر در مکانیزم انتخاب مردم دخالت نشود، خودشان می‌فهمند چه کسی به درد مجلس می‌خورد

علی‌محمد نمازی، عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران، درباره اظهارات محمدباقر قالیباف در برنامه تلویزیونی دستخط به خبرنگار برنا گفت: سوالی که مدت‌هاست ذهن مرا مشغول کرده این است که چرا وقتی افراد در پستی مشغول به کار هستند همه چیز بر وقف مراد و درست است و مشکلی نیست، کارها براساس ضوابط و مقررات صورت می‌گیرد، نگرانی هم احساس نمی‌شود؛ اما وقتی از پست کنار می‌روند شروع می‌کنند به گوش و کنایه زدن که ما با باندهای قدرت و پدرخوانده‌ها و مراکز غیر مسئول، رابطه‌ای نداریم؛ چرا این طور است؟

او افزود: اگر واقعا نظام جمهوری اسلامی، نظام مورد نظر ماست، مسئولیت قبول کرده‌ایم و داریم کار می‌کنیم، چرا وقتی کنار می‌رویم معترض می‌شویم و از یک موضع روشن‌فکرمابانه می‌خواهیم به مخاطبین این پیام را القا کنیم که من با این مشکلات ارتباطی ندارم و از کسانی که موجب این نابسمانی‌ها شدند جدا هستم. از کسانی که به رأی مردم توجهی ندارند، خودشان مفاسدشان را پیگیری می‌کنند، تحت عنوان پدرخوانده و مراتب غیرمسئول و ... یاد می‌کنند.

این فعال سیاسی اصلاح‌طلب با اشاره به  نقش قالیباف در شهرداری تهران، اظهار کرد: باید به اینها گفت این همان نظامی بوده که در آن مسئولیت داشتید و بیش از 10 سال شهردار پایتخت بودید. حالا بر اساس یک مکانیزم دموکراتیک شورا عوض شده و شهردار جدید آورده و شما شهردار نیستید، این کنایه زدن و متلک گفتن به نظر من کار درستی نیست.

او تصریح کرد: پدرخوانده یعنی کسانی‌که مافوق قانون هستند و فراتر از قانون عمل می‌کنند  و خودشان را صاحب می‌دانند. آقای قالیباف بگویند پدرخوانده‌ها چه کسانی هستند؟ اگر نمی‌توانید معرفی کنید پس صحبت نکنید.

نمازی با اشاره به نامه قالیباف به جوانان گفت: اگر می‌گویند جوان‌ها سر کار بیایند، ایشان توضیح بدهند وقتی شهردار تهران بودند چقدر جوان برای مسئولیت آوردند؟ چند درصد از مدیرانی که منصوب کردند جوان بودند و این جوان‌ها متعلق به کدام جبهه و جناح  سیاسی و  فکری بودند؟

این فعال سیاسی اصلاح‌طلب با بیان اینکه جوسازی در کشور مد شده است، گفت: ضمن اینکه ما به جوانان احترام می‌گذاریم، جوانان بسیار آماده و تحصیل‌کرده هستند و باید مسئولیت داشته باشند اما در همه جای دنیا در پارلمان‌ها آدم‌های با تجربه مسئول هستند. پارلمان محل باتجربه‌هاست. محل کسانی است که با رقابتی سالم بتوانند اعتماد مردم را بدست بیاورند. 

او افزود: اگر در مکانیزم انتخاب مردم دخالت نشود خودشان تشخیص می‌دهند چه کسی به درد مجلس می‌خورد، مردم به دلسوزان و باسوادان کشور و باتجربه‌ها و کسانی که مدافع قانون‌گذاری و برنامه‌ریزی هستند رأی خواهند داد. این که شعار می‌دهیم و اذهان مردم را نسبت به حقایق منحرف کنیم درست نیست. اگر انتخابی هست بگذارید مردم انتخاب کنند. چرا سنگر می‌گیرید پشت جوانان که بگوئید ما با شما هستیم. ایشان باید کارنامه ارائه دهند، مدت زیادی شهردار بودند، بگویند چقدر جوان را بر سر کار آوردند و به آنها پست و مدیریت دادند، چقدر به جوانان میدان دادند.

نمازی با تاکید بر اینکه نباید وقتی از قدرت کنار می‌رویم، هواهای نفسانی و منافع شخصی و باندی و جناحی برما غلبه کند، گفت: باید با دقت مطالعه کنیم که بر اساس نیازهای کشور چه کسانی وارد مجلس بشوند تا بتوانند در کنار دولت، نیاز به قانون و برنامه کشور را  تأمین کنند.

او در پاسخ به این سوال که آیا صدا و سیما تریبونش را به همه جناح‌هایی که برای انتخابات برنامه دارند، اختصاص خواهد داد یا خیر، اظهار کرد: غیر از 4 سال اول انقلاب یا 8 سال اول، دیگر صدا و سیمایی که جایگاه دعوت از همه صاحب‌نظران صرف نظر از جناح سیاسی‌شان بود، تغییر کرد. امروز این جایگاه متعلق به همه صاحب‌نظران نیست و افراد خاصی از جناح‌های خاصی دعوت می‌شوند و این نمی‌تواند راهنمای مردم باشد. اسم این رسانه، رسانه ملی است یعنی متعلق به همه ملت است، باید از همه دعوت شود، همه باید به رسانه ملی راه پیدا کنند و اگر به کسی ظلم شد، باید وقت مساوی در همان ساعت و در همان برنامه، به او بدهند تا بیاید و از خودش دفاع کند.

او تصریح کرد: اگر یک طرف تنهایی به قضایی برود، مسلم است که راضی برمی‌گردد ولی  وقتی حرفی می‌زنیم، صاحب‌نظران از جناح‌های مختلف باید بیایند و تا بحث صیقل داده شود و مردم انتخاب‌گر از بین صحبت‌هایی که می‌شود، از آنچه بهتر است تبعیت کنند. صدا و سیما و یا رسانه ملی درش به روی همه صاحب‌نظران باز نیست. اول انقلاب این طور نبود، حتی کمونیست‌ها و توده‌ای‌ها و چپ‌ها و ... می‌آمدند در رسانه ملی صحبت می‌کردند، آیا ما منحرف شدیم؟ چرا باید بترسیم که مردم با حرف مخالفین منحرف شوند؟ شما هم نخواهید شبکه‌های مجازی درش به روی همه باز است و بدتر و تندتر از آنها را بیان می‌کنند.