به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری برنا؛ اگر زندگی در ماورای زمین مانند زندگی روی زمین باشد، پس برای زندگی در غیرمحتملترین مکانها هم راهی برای ادامه حیات پیدا میکنیم. رودهای آتشفشانی، استخرهای اسیدی، حوضههای خشکشده و غارهای زیرزمینی در علوم طبیعی بیهمتا هستند. روی مریخ یا ماه یخی اروپا؟ یک روز به جواب همه چیز پی میبریم.
برای اینکه بهطور کامل به این پی ببریم که زندگی در جاهای دیگر منظومه شمسی چطور است، دانشمندان به دنبال حیات در محیطهای خشن میگردند. این یعنی رفتن به گرمترین، تاریکترین، خشکترین، اسیدیترین و شورترین جاهای زمین و بررسی آنها.
محیطهایی که در ادامه آمدهاند، شبیهترین مکانها به دنیای بیگانگان هستند؛ زمانی که دانشمندان برای تست کاوشگرانی که قرار است به مریخ یا فراتر فرستاده شوند به یک مکان نیاز دارند، رهسپار قطب شمال یا بیابانهای کالیفرنیا میشوند. همان طور که مهندسان درگیر کشف اقیانوسهای بیگانگان هستند، وسایل زیرآبی خود را به آبهای سرد قطب میفرستند. به بیان واقعیتر، گاهی برای جستجوی زندگی ورای زمین، باید زمین را با خانه بیگانگان قیاس کرد.
فرورفتگی دانکیل (Danakil Depression) در اتیوپی هیچ از مهمان خوشش نمیآید. منظره آتشفشانهای غرقشده پر از چشمههای اسیدی داغ، مواد مذاب جوشان، شنهای نمکی و بخارهای سمی است. با وجود این، میکروبها موفق شدهاند در میان استخرهای سولفوری و دودکشهای معدنی نمو پیدا کنند. دانشمندان میگویند این جهنم روی زمین نمونهای عالی از مریخ است.
تقریبا هزاران متر زیر سطح زمین، کریستالهای سلنیت غولپیکر، غاری گرم، مرطوب و سیاه را در معدن Naica در مکزیک شکل دادهاند. برخی از دستهها بیشتر از ۹ متر طول و ۳ متر عرض دارند. با اینکه «غار کریستال» در سال ۲۰۰۰ کشف شد، دانشمندانی که به دنبال زندگی در جاهای عجیب هستند، خیلی سریع آن را در لیست بررسیهای خود قرار دادند. در سال ۲۰۱۷، پنلوپه بوستون از ناسا اعلام کرد که در این کریستالها میکروبهایی کشف کردهاند که برخی از آنها ۵۰٬۰۰۰ سال است که در آنجا زندگی میکنند.
وادی رم با صخرههای شنی و هالههای سرخرنگ یکی از شبیهترین مناظر به مکانهای غیرزمینی است. نام این بیابان که عربی است به معنای «درهی ماه» است. درهی ماه در بسیاری از فیلمهای هالیوودی مانند «مریخیها» در سال ۲۰۱۵، بهعنوان سیاره مریخ فیلمبرداری شد.
سالار دو یونی در رشتهکوه آند در بولیوی، بزرگترین کویر نمک روی زمین است. این مکان آنقدر روشن است که از فضا پیدا است و گاهی لایه نازکی از آب که پوسته نمکی را پوشانده، سطح زمین را به بزرگترین آینه تبدیل میکند. میکروبهایی که دوستدار نمک هستند در نمکیترین قسمتهای این محیط رشد میکنند.
اگر قرار باشد انسانها روی ماه زندگی کنند، رفتن داخل دالانهای گدازه اصلا ایده مسخرهای نخواهد بود. ساختار زیرسطح که باعث تشعشعات خطرناک، طوفان گرد و غبار، ریزشهابسنگها و دمای بیش از حد میشوند چنین ایجاب میکند. بدتر اینکه تمام این موارد میتوانند آنقدر بزرگ باشند که تمام یک شهر را در بر بگیرند. در واقع فضانوردان برای ماموریتهای خود به دالانهای گدازه، از قبل روی زمین تمرین کردهاند.
قطب جنوب مقصدی محبوب برای دانشمندانی است که میخواهند درباره اقیانوس بیگانگان تحقیق کنند. لایههای ضخیم یخ که تمام قاره را پوشانده و احاطه کردهاند، دریایی منجمد مملو از حیات را پنهان میکنند؛ تشکلی که ساختار بیرونی ماههای یخی مانند اروپا و انسلادوس را نشان میدهند. جستجوی حیات در آن دریاهای ورازمینی یعنی دستیابی به آن اقیانوسهای دفنشده. به همین دلیل دانشمندان رباتهای زیرآبی که طراحی کردهاند در آبهای قطب جنوب امتحان میکنند.
Mono Lake در کالیفرنیا بدل زمینی مریخ در بیلیونها سال پیش است؛ یعنی زمانی که آبهای سطح آن سیاره شروع کردند به از بین رفتن. همان طور که آبهای دریاچه کمکم تبخیر و کم شدند توفانها سربرآوردند و برجهایی از جنس کلسیوم کربنات با اشکال عجیب ساختند. دانشمندان از این دریاچه برای آزمایشهای مربوط به مریخ استفاده میکنند. آنها همچنین میکروبهایی را که در آبهای شور و قلیایی زندگی میکنند مورد مطالعه قرار میدهند.
دانشمندان از سال ۲۰۰۳ از سوالبار در یک مجمعالجزایر نروژی نزدیک مدار قطب شمال بهعنوان محل آزمایش تکنولوژیهای مربوط به مریخ استفاده میکنند. این مکان با دمای بسیار پایین، بیرونزدگیهای سنگی، خاک منجمد و زمین آتشفشانی محیطهای مریخی مختلفی را از جمله حفرههای سرخ و دهانههای استوایی تداعی میکند. همچنین محیط شمالگان به دانشمندان کمک میکند تا علائم شیمیایی زندگی را شناسایی کنند.
درههای یخی Borup Fiord Pass در جزیره الزمیر کانادا منزلگاه زمینهای یخی بدبویی هستند که شبیه سطح قمر سیاره مشتری (اروپا) است. این محیط بیگانه و اروپامانند نتیجه چشمههای شوری است که به سطح یخی، سولفور پرتاب میکنند. دانشمندان اجتماعهای میکروبی مختلفی را در یخها پیدا کردهاند و از آنها برای کشف زندگی در دوردستها استفاده میکنند.
بیابان آتاکاما در شیلی که بسیار شبیه مریخ است، مدام مورد استفاده قرار میگیرد. اینجا با میانگین بارش کمتر از ۱ سانتیمتر، یکی از خشکترین مکانهای روی زمین و جایی مناسب برای آزمایش مریخنوردان است. علیرغم این عجایب، حیات راه خود را به خاکهای آتاکاما و رودخانههای بالای کوهها پیدا کرده است.