آیا کسانی که تبخال می‌زنند در خطر ابتلا به «ام اس» قرار دارند؟

|
۱۳۹۸/۰۹/۱۴
|
۲۱:۵۹:۴۲
| کد خبر: ۹۳۲۴۷۸
آیا کسانی که تبخال می‌زنند در خطر ابتلا به «ام اس» قرار دارند؟
اخیرا دانشمندان گفته‌اند، گونه‌ای متفاوت از ویروس هرپس، یک نوع از همان ویروسی که باعث تبخال می‌شود، می‌تواند در ایجاد بیماری ام اس نقش داشته باشد.

به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری برنا؛ طبق تحقیقاتی که در کشور سوئد انجام شد، ابتلا به بیماری ام اس یا تصلب بافت چندگانه بی ارتباط با ویروس هرپس یا ویروس عامل تبخال نیست.

 

یک گروه تحقیقاتی در سوئد خون ۸۷۰۰ بیمار مبتلا به ام اس و ۷۲۰۰ بیمار گروه کنترل‌شده بدون ام اس را بررسی کردند. آنها به دنبال پادتن یا آنتی‌بادی‌ علیه پروتئین‌های دو گونه از ویروس هرپس ۶ انسانی (نوع A و B) یا HHV-6 بودند که به بیماری ام اس مربوط است.

آزمایشات نشان داد که بیماران مبتلا به ام اس ۵۵ درصد بیشتر از دیگران احتمال دارد پادتن‌هایی در برابر پروتئین HHV-6A نسبت به گروه کنترل‌شده داشته باشند.

محققان یک گروه زیرشاخه دیگر از بیماران را که حدود ۵۰۰ نفر بودند و ام اس نداشتند بررسی کردند. خطر ابتلا به ام اس در آنهایی که عفونت HHV-6A داشته‌اند دو برابر بیشتر از دیگران بود. هر چه این ویروس در سنین پایین‌تر در خون آنها یافت شود، احتمال خطر ابتلا به ام اس در آینده در این افراد بیشتر خواهد بود.

مطالب پیشنهادی

تن ماهی رو از این سایت عمده و با تخفیف بخرید!

کفش‌ ورزشی مردانه را از اینجا با قیمت‌های باورنکردنی بخرید!

جدیدترین فیلم کمدی امیر جعفری درتایلند را رایگان تماشا کنید

طبق تحقیقاتی که در مجله Frontiers in Immunology منتشر شد این یافته‌ها نشان می‌دهد که عفونت HHV-6A یا نوعی از ویروس تبخال ممکن است در ابتلا به ام اس نقش داشته باشد.

ام اس یک بیماری خودایمنی است که بر سیستم اعصاب مرکزی تاثیر می‌گذارد و منجر به ضعف، مشکلات حرکتی و لرزش می‌شود. دلیل این بیماری مشخص نیست اما این نظریه وجود دارد که ویروسی سیستم ایمنی را فریب می‌دهد و به افت خود بدن حمله می‌کند.

[ام اس و ویروس تبخال]

سه ویژگی اصلی ام ‌اس

سه ویژگی اصلی ام ‌اس عبارت است از تشکیل ضایعات در سیستم اعصاب مرکزی (که پلاک‌ها نیز نامیده می‌شود)، تورم و تخریب غلاف میلین نورون‌ها. این ویژگی‌ها به طرز پیچیده و به گونه‌ای که هنوز به‌طور کامل شناخته نشده‌است در تعامل هستند تا تجزیه بافت عصبی و به نوبه خود نشانه‌ها و علائم بیماری را ایجاد کنند.

به علاوه، افراد معتقدند که ام ‌اس یک اختلال ایمنی با واسطه است که در اثر تعامل ژنتیک فرد و عوامل محیطی که هنوز ناشناخته هستند، پیشرفت می‌کند. طبق نظرات، حداقل بخشی از آسیب‌ها در نتیجه حمله سیستم ایمنی خودِ فرد به سیستم عصبی ایجاد می‌شوند.

با این که تحقیقات گذشته در مورد ارتباط ویروس HHV-6 با ام اس نتوانست بین نوع ۶A و ۶B تمایز ایجاد کند اما به گفته محققان در مطالعات جدیدی که انجام شده این تمایز ممکن شده است. این یافته‌ها می‌تواند هم برای اطلاعات بیماری ام اس و هم ویروس هرپس یک پیشرفت محسوب شود.

این ارتباط قطعی است

بنابر یکی از همین تئوری‌ها، ویروس HHV-6A یکی از عوامل مرتبط در ابتلا به بیماری ام اس است. به گفته دکتر فاگدل هان از مؤسسه تحقیقاتی استکهلم، مهم‌تر از همه این است که ما اکنون می‌توانیم با یک روش جدید به این موضوع پی ببریم که این دو نوع مختلف از HHV-6 چقدر شایع هستند؛ یعنی دقیقا همان چیزی که قبلا قادر به تشخیص آن نبودیم.

باور بر این است که ۸۰ درصد از کودکان تا سن قبل از ۲ سالگی به ویروس HHV-6 virus آلوده می‌شوند و ممکن است بیشتر آنها پادتن‌هایی علیه آن در طول زندگی خود داشته باشند.

دو ویروس HHV-6A و ۶B سلول‌های مغز را عفونی می‌کنند اما هر کدام به شیوه‌ای که کمی متفاوت از دیگری است. بنابراین، اکنون جالب است که به سمت جلو پیش برویم و تحقیقات خود را به سمتی ادامه دهیم که بر نحوه دقیق تاثیر این ویروس‌ها بر پیدایش ام اس دست یابیم.

 

نظر شما