رویایت را همینجا تحقق ببخش

9 گل برای عیسی آل کثیر کافی بود که آقای گلی نیم فصل لیگ برتر را به رخ حریفانش بکشد. همین تعداد گل باز کافی بود که نگاه تیم های بالا نشین به مهاجم نوک صنعت نفت بیفتد. این تعداد گل عطش سیری ناپذیری قرمزهای پایتخت را بیش از همه به سمت و سوی دفتر مدیریت باشگاه فرهنگی ورزشی صنعت نفت کشاند.

حالا عیسی آل کثیر هم، با رنگ بازی صفحات مجازی اش مشغول کُد گذاری است. او بدش نمی آید حالا که به عنوان مهاجمی 29 ساله در حال پا به سن گذاشتن است، چند صباحی را در یکی از تیم های محبوب پایتخت شانسش را امتحان کند.

او در اکثر بازی های صنعت نفت فیکس بوده است تا بتواند چنین آماری از خود به جا بگذارد. در تیمی که پاسورهای عالی و درجه یک به همراه دفاع های سرزن و پا به توپ دارد.

آل کثیر در صنعت نفت فقط وظیفه ی گلزنی را عهده دار بود و اتفاقا هم در انجام وظیفه اش موفق بود. موفقیتی به پهنای خوشحالی یک آسمان ستاره ی زرد که دانه به دانه هوادارانش نثارش کردند. هر چند تمام گل های صنعت نفت را باید برآیند کار تیمی دانست.

می دانم که عیسی امروز طالب است، طالب قلب های سرخ پایتخت. این را هم می دانم که هر چقدر هم متعصب باشد، نمی تواند به پیشنهاد پرسپولیس فکر نکند، پیشنهادی که نه بهنام سراج رد کرد، نه علی باغمیشه، نه کوروش برمک و نه خیلی های دیگر.

پرسپولیس اما این روزها بیشتر از نفتی ها در بحران هستند. نارضایتی علنی سرمربی، مشکلات مالی، اختلاف کادر فنی با برخی بازیکنان از جمله بیرانوند باعث شده صدر نشین لیگ برتر دور از حاشیه نباشد.

قلب های نفت این روزا چنان به هم گره خورده است که سرمربی کروات برزیلی ها، لباس زرد طلایی را کنار درخت کریسمس منزلش به نمایش می گذارد. اتحادی که حداقل در این چند دهه اخیر کسی شاهد آن نبوده است.

حالا آل کثیر می خواهد پا درون تیمی بگذارد که توقع گلزنی از آن دارند و اگر در این امر رضایت سران باشگاه و سرمربی را کسب نکرد قطعا نیکمت نشین خواهد شد. او باید بداند مطرح تر و بزرگ تر از بیرانوند نیست، پس حتی اجازه اظهار نظر  چندانی ندارد، اتفاقی که بارها توسط او در آبادان رخ داد.

آل کثیر باید تجربه های تلخ مهاجمانی که در پرسپولیس بازی کردند را ملاک قرار دهد. بهترین تصمیم برای او، ماندن در تیم چهارم جدول است، به این دلیل که عملکرد آل کثیر در نیم فصل دوم از دو حال خارج نیست، یا موفق می شود و به روند گلزنی خود ادامه می دهد، یا دچار افت می شود.

اگر قرار باشد آل کثیر موفقیتش را تداوم ببخشد قطعا در تیم فعلی خود موفق تر خواهد بود و این امر می تواند اشتیاق تیم‌های خواهانش را برای فصل بعد نگه دارد. اگر موفق نبود، نیز چیزی از دست نداده، چون گل هایش را برای نفت در نیم فصل اول زده، و با یکی دو گل دیگر می تواند آمار قابل قبول خود را حفظ کند.

اما اگر آل کثیر به پرسپولیس برود و در میان بازیکنان آماده فعلی این تیم موفق به حضور در ترکیب اصلی بشود، تنها مسیر  جلوی پایش گلزنی برای پایتخت نشینان است، امری که اگر محقق نشود باید به نشانه پایان عمر این فوتبالیست به آن نگاه کرد. قطعا ادامه کار آل کثیر در صنعت نفت برای او حکم بُرد_بُرد را دارد چرا که همواره فیکس بوده و بازی کرده است.

صنعت نفت تیمی با ریشه و قدمت که این روزها از شانس مناسبی برای کسب سهمیه آسیا برخوردار است، بهترین جا برای افتخار آفرینی مهاجم گلزن صنعت نفت و دیگر بازیکنان این تیم است. آل کثیر می تواند رویاهایش را حتی برای تیم ملی و لژیونر شدن در آبادان تحقق ببخشد، جایی که بهنام سراج از آن به تیم ملی رفت.