غیبت اصلاح طلبان در انتخابات مجلس یازدهم حسرتی تاریخی در پی خواهد داشت/مهدی جهاندیده

به گزارش برنا،مهدی جهاندیده با ارسال یادداشتی به آسیب شناسی رد صلاحیتهای انتخابات مجلس یازدهم پرداخته است.مشروح یادداشت را در ذیل می خوانید:

 لیفِ ردِ صلاحیت به تن شمار چشمگیری از «اصلاح‌طلبانِ استخوان‌دار» کشیده شده است. از اعضای فراکسیون امید تا لیدرهای احزاب اصلاح‌طلب، پشت درِ تایید صلاحیت به انتظار نشسته‌اند. اگر روال بر این منوال باشد؛ دوم اسفند «انتخاباتی درون حزبی» میان جناح اصولگرایان خواهد بود. شورای نگهبان اعلام کرد که دلایل رد صلاحیت حزبی و جناحی نیست؛ از سوی دیگر رییس جمهور می‌گوید رد صلاحیت‌ها دلایلی سیاسی دارد. انتقاداتی بر اداره کشور با یک جناح در چند روز گذشته توسط حسن روحانی مطرح شده است. اگر رایزنی‌های چپ‌گرایان با شورای نگهبان در گرفتن مجوز تایید صلاحیت کاندیداهایشان به بن‌بست بخورد، غیبت اصلاح‌طلبان حسرتی تاریخی برای انتخابات دوم اسفند قلمداد می‌شود. 

دلمان برای خیلی‌ها تنگ می‌شود. ما می‌مانیم و حجم انبوهی از حسرت‌ها. ماحصل حضور یک جناح در انتخابات به منزله «بهارستان تک صدا» و غیررقابتی است. نتیجه این «صحنه‌آرایی» حاصلی جز بازگشت به گذشته و شاید تکرار تجربیات مجلس هفتم و هشتم نیست. اصلاح‌طلبان نشان داده‌اند که چه در قانون‌گذاری و چه در اجرا، بهتر و کارآمدتر عمل کرده‌اند. مجلس ششم یا دولت سید محمد خاتمی گواه این ادعاست.

روی کاغذ بیشترین حجمِ ردِ صلاحیت‌ها از آن فراکسیون امید است. از میان ۹۰ نماینده‌ای که صلاحیت آنها مورددار عنوان شده، ۴۲ نفر از فراکسیون امید هستند. مشابه اتفاقی که در آستانه انتخابات مجلس هفتم رخ داد. اصلاحات سهمِ اقلیت را در اسفند ۸۲ به خود گرفت. ماحصل مجلس هفتم، ریاست حداد عادل و جریان همسویش بر بهارستان شد، که ماحصل آن محمود احمدی‌نژاد در سوم تیر ۸۴ بود. حضور احمدی‌نژاد در پاستور با کشور «آن» کرد که نباید می‌شد. آنهم در روزگاری که درآمد دلارهای نفتی برابر با ۱۰۰ سال گذشته‌اش بود. مجلس هشتم نیز روایتی مشابه داشت، مجلسی یک صدا و تک جناحی. 

با این اوصاف مجلس یازدهم قطعا کهکشانی نخواهد بود. حتی پیاده نظامی نیز برای اصلاح‌طلبان باقی نمانده که با ژنرال‌های اصولگرا رقابت کنند. چهار سال پیش به قول سعید حجاریان، همین پیاده نظام‌ها بودند که ژنرال‌های اسم و رسم‌دار اصولگرا را با لیست امید شکست دادند. حال میدان صرفا و صرفا نصیب اصولگرایان سنتی و نئو شده است.

عدمِ احرازِ صلاحیت‌ها در برخی استان‌ها از جمله اردبیل دامنه وسیعی دارد. در شهرهای اردبیل، گرمی، خلخال و پارس‌آباد، برگِ احرازِ صلاحیت کاندیداهایی که با اصلاح‌طلبان و اعتدال خوش و بش داشته‌اند مهرِ قرمزِ «رد» خورده است. از مجید خدابخش که تا همین چند ماه پیش استاندار بود، تا محمد فیضی، رضا کریمی و ولی ملکی که هم اکنون نماینده مجلس هستند و برای کشور تصمیم می‌گیرند. حال اگر در بر همان پاشنه رد صلاحیت‌ها بچرخد، باید مثل مجلس هفتم و هشتم، مدام از «هدر رفت فرصت‌ها» حرص و جوش بخوریم. 

فرصت‌هایی مثلِ منطقه آزاد، مثلِ ایمن‌سازی جاده هایی که مرگ می‌زایند، مثلِ فرصت اتمام راه‌آهن، مثلِ ... دهها و دهها موردی که همین رد صلاحیت شدگان برای اردبیل به ارمغان آورده‌اند. حال اگر این کاربلدها تایید صلاحیت نشوند،حسرت سنگینی برای اردبیل خواهد بود. شاید از دلِ انتخاباتِ درون جناحی «محمود» دیگری بیرون بیاید.