عامه پسند؛ فیلمی که در مشهد حاشیه ساز شد!

سهیل بیرقی با «عامه پسند» فیلمی متفاوت از همیشه را در کارنامه‌اش رقم زد. چند نکته مهم قبل از اینکه به بررسی فیلم «عامه پسند» برسیم قابل ذکر است، خارج کردن فیلم از لوکیشن همیشگی فیلمسازها یعنی تهران، یک اتفاق ویژه بود که البته روند داستان و ذهنیت فیلمساز را برای نمایش یک زن در شهری خارج از پایتخت منطقی به نظر می رساند‌. اما نکته ای که در فیلم «عامه پسند» بیش از سوژه قابل بررسی و تحلیل است به این نکته برمی گردد که سهیل بیرقی فیلمی شخصیت محور ساخته است.

قبل از اینکه به شخصیت فهمیه با بازی فاطمه معتمدآریا ورود کنیم باید گفتش که که بازی بازیگران فیلم بر کلیت فیلم می چربد و عملا قصه، محیط قصه، چرایی های شکل گیری این قصه در کنار شخصیت های جذاب فیلم بیش از کارگردانی لحظات درخشان فیلم بر جذابیت های فیلم افزوده است.

شخصیت فهیمه کاراکتر ویژهای برای فاطمه معتمدآریا که شاید بهترین انتخاب برای ایفای این نقش بازیگری در قامت سیمین سینمای ایران باشد چرا که او به لحاظ سن و سال و جایگاه ستاره بودنش در سینمای ایران نیاز داشت نقشی در این ابعاد و مختصات بازی کند. کاراکتری با طراحی خاص و درونیات و برونیات مشخصا طراحی شده از سوی کارگردان، بازیگر و البته بازی روان معتمدآریا البته در کنار دیگر بازی های باران کوثری و هوتن شکیبا بر جذابیت های فیلم افزودند.

شخصیت فهیمه در فیلم «عامه پسند» زنی 57 ساله که بعد از سال‌ها در زندگی‌اش تصمیم جدیدی گرفته و این تصمیم بر روند زندگی او تاثیرگذار است با انرژی بالا تصمیم به اتفاقات جدیدی دارد و عملا این نگاه از کاراکتری یک اکتیویته کنتراست با سن و سالمی سازد که از نکات جذاب بازی معتمدآریا و  البته کارگردانی سهیل بیرقی است. 

نمودار این فیلم شخصیت محور، براساس داستان های رخ داده برای این کاراکتر طراحی شده و نشان از این دارد که فیلمساز به دنبال نمایش یک زن در فیلمش بیش از قصه گفتن بوده است و توجه و وسواس قابل تقدیر روی بازی فاطمه معتمدآریا همه ی جغرافیا و موقعیت های فیلم را تحت تاثیر قرار داده است که فهیمه بهتر از آن چیزی که حتی در لابیرنت های شخصیت وجود دارد دیده شود.

فهیمه فیلم سینمایی عامه پسند نمونه جذاب و جالبی برای هر زن در این شرایط است او دوست داشتنی به نظر می رسد؛ اشتباهات او نیز قابل قبول است و ریسک هایی که او در زندگی می کند هرگز مخاطب را متاثر نمی کند. واقعیت های اقتصادی جامعه در زندگی او موثر است و البته صدمات و لطماتی که یک زن ایرانی در برخورد با  ورودش به اجتماع متاثر می گردد بر ذات بازی معتمد آریا نیز تاثیری جذاب گذاشته است و کمک میکند تا کاراکتر از حالتی تخت خارج شود.

فاطمه معتمدآریا در ایفای این نقش تمام تجارب بازیگری اش را به کارگرفته است تا فهیمه پر و پیمان در فیلم سهیل بیرقی دیده شود. همه فیلم سهیل بیرقی براساس بازی سه ضلع مثلث بازیگری فیلم چیدمان شده است و این شاید بنظر کم بیاید قطعا  فیلم سهیل بیرقی می توانست جذاب تر و ویژه تر به نظر برسد 

با این کاراکتر تمام و کمالی که خلق شده است از اتفاقات بیشتری برخوردار باشد شاید نقطه قابل تحلیل فیلم عامه پسند چرا که شخصیت ها به خوبی  پرداخته شدند شناسنامه کاراکتر ها بر تماشاگر واضح و نزدیک به ذهن طراحی شده است و حالا کمبود فیلم به داستان برمی گردد به نظر فیلم خالی از قصه است قصه هایی که می تواند شخصیت هارا در جایگاه متفاوتی از خط محوری و موقعیت های ملتهب تر از ان چه که در فیلم رخ می دهد و مدام تکرار می شود و سیستم تدوین فلاش بک و فلاش فوروارد استفاده می شود سود ببرد تا این شخصیت های جذاب در لحظاتی خاص تر هم محک زده شوند و تماشاگر را درگیرتر کند.

ای کاش این کاراکترهای دوست داشتنی درگیر داستان های بکرتری هم می شدند تا تماشاگر از این فیلم شخصیت محور با بازی درخشان معتمدآریا عایدی های دیگری هم داشته؛ فراموش نکنیم که بعد از معرفی و جاانداختن این کاراکتر طلایی در فیلم حالا داستان است که او را ویران می کند نه چرخیدن، دورزدن، بالا و پایین کردن قصه و نمایش قبل و بعد اتفاقاتی که رخ نداده است.