به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری برنا؛ بحث ریاست مجلس در میان گزینههای رو به افزایش اصولگرایان پس از اردیبهشت ماه نه تنها تنورش سرد نشده بلکه گرم تر نیز شده است. هر چند طی روزهای اخیر علیرضا زاکانی از گزینههای پایداری برای ریاست مجلس با توییتی از ادامه رقابت برای کرسی کلیدی مجلس کنارهگیری کرد اما همچنان باقی گزینهها در میدان هستند.
کنارهگیری زاکانی که هر از چندگاهی خبرهایی مبنی بر مصمم بودن او برای در اختیار گرفتن ریاست قوه مقننه به گوش میرسید و تا همین اخیرا هم جدی شده بود، شاید برای قالیبافیها و نواصولگرایان حاکی از ریزش رقیبان است، ریزش رقیبانی از جنس پایداری. اما آقاتهرانی، دبیرکل جبهه پایداری، همچنان از گزینهها است و مانند زاکانی سکوتش را نشکسته است. علاوه بر آقاتهرانی، گزینه سنتیهای موتلفه یعنی میرسلیم نیز تاکنون خیال کنارهگیری ندارد. حتی با اعلام محمدرضا بادامچیان، دبیرکل حزب موتلفه، میرسلیم گزینه اصلی و همچنان در صحنه موتلفهایهاست.
در سوی دیگر ماجرای اصولگرایان برای ریاست مجلس، اما هر روز بر گزینههای احمدینژادی ریاست مجلس افزوده میشود، هر چند گفته شده حاجی بابایی یکی از گزینههای اصلی احمدینژادیها برای کاندیداتوری ریاست مجلس است اما به نظر میرسد حاجی بابایی بیشتر از آنکه خود را به جریان احمدینژاد نزدیک بداند در دایره اصولگرایان جای گیرد و به نایب رئیس اول شدن مجلس یازدهم، به احتمال زیاد رضایت داده است.
اما دیگر احمدینژادیها دل خوشی از اصولگرایان ندارند چراکه از 7 سال گذشته تاکنون از هر انتقادی از سوی اصولگرایان در امان نبودند. به عبارت دیگر خود را جدا انگاشته از اصولگرایان میدانند. از این رو بعید است که شیرینی پوشیدن عبای ریاست مجلس را به این راحتی به اصولگرایان به ویژه قالیباف که به گفته خود آمده تا رئیس مجلس شود، بچشانند.
گزینههایی چون شمسالدین حسینی، فریدون عباسی و در راس آنها علی نیکزاد، وزیر مسکن دولت احمدینژاد،- حتی اخیرا «محمود عباسزاده مشکینی»، مدیرکل سیاسی وزارت کشور در دولت نهم و دهم که به خبرنگار سیاسی برنا گفته است: «شرایط مهیا باشد، خودم کاندیدای ریاست مجلس میشوم.»- به نظر نمیرسد از ریاست مجلس دست بردارند به ویژه اینکه طی این چند سال هم از سوی اصلاح طلبان و هم از سوی هم کیشان اصولگرای خود سرزنش شده و انتقاد شنیدهاند. حال آنها آمدهاند جبران کنند حتی شده در قامت ریاست مجلس و مجلسیان.
دولت بهاریها که قبل از انتخابات مجلس خیز بلندی برای کسب کرسیهای مجلس برداشته و با شعاری تحت عنوان «بهار خدمت» ساز جدایی خود را کوک کرده و به دنبال ارائه لیست جداگانه بودند، حال به گفته شمسالدین حسینی، وزیر اقتصاد دولت احمدینژاد، احمدینژادیها حتی میتوانند فراکسیونی 50 نفره متشکل از وزرا و مدیران دولت نهم و دهم را در مجلس یازده تشکیل دهند.
او همچنین گفته است: «وقتی مردم بعد از گذشت چند سال از پایان کار دولت احمدینژاد آنها را نادیده نگرفتند و به آنها رای دادند، آیا منتخبان باید خودشان را نادیده بگیرند؟ خیر این گونه نیست.»
او درباره ویژگی ریاست مجلس نیز به خبرنگار سیاسی برنا گفته است: «رئیس مجلس باید تخصص مقتضی شرایط روز را داشته باشد به عنوان مثال اگر مسائل کشور مسائل اقتصادی است یک متخصص اقتصادی لازم است.»
حسینی که وزارت اقتصاد را در دولت احمدینژاد برعهده داشته است خود را دور از ریاست مجلس یازدهم نمیداند و به برنا گفته است: «در خصوص ریاست مجلس بین من و دیگر دوستانی که کاندیدا هستند باید یک بررسی صورت بگیرد و آن کسی که مطمئن باشیم هم به لحاظ ویژگیها و هم به لحاظ اقبال در بین منتخبین برای اداره مجلس موقعیت بهتری دارد او انتخاب شود و در داخل خودمان کمک کنیم به اینکه نظر دیگر نمایندگان را هم جلب کنیم.»
او همچنین به تعیین یک گزینه نهایی از میان احمدینژادی ها برای کاندیدای ریاست مجلس نیز اشاره میکند و ادامه میدهد: «بین همکارانمان در دولت نهم و دهم یک نفر را برای ریاست معرفی میکنیم.»
او به گزینههای ریاست مجلس یازدهم همچون حاجی بابایی و علی نیکزاد نیز در طیف احمدینژادیها اشاره کرده و عنوان میکند: «البته گزینههای دیگری نیز مطرح هستند.»
از این رو طبق گفته حسینی، به نظر میرسد احمدینژادیها به سختی از گردونه رقابت خارج شوند. هرچند اخیرا گمانهزنیهایی مبنی بر ائتلاف احمدینژادیها و پایداری ها با قالیباف و یا رضایت آنها مبنی بر رییس مجلس شدن قالیباف شنیده شد که در نهایت تکذیب شد اما اکنون یک پایداری یعنی زاکانی از ادامه رقابت با قالیباف صرف نظر کرده است. هر چند احمدینژادیها همچنان در میدان رقابت و چانه زنی باقی ماندهاند.
اما در عین حال عباس سلیمی نمین، چهره سیاسی اصولگرا، در گفت و گو با خبرنگار سیاسی برنا، همچنان معتقد است که عامه اصولگرایان، قالیباف را قبول دارند و برخی گروهها به ویژه پایداری را گروهی زیاده خواه میداند که همواره در انتخاباتها به سهمی بیش از ظرفیت خودشان دست یافتهاند.»
با این تفاسیر قالیباف که به عنوان سرلیست اصولگرایان وارد مجلس شده، همچنان به لابیهای خود برای ریاست مجلس ادامه میدهد هر چند در عین حال با کنارهگیری زاکانی، از رقیبانش کاسته شده اما همچنان 20 روز مانده تا آغاز به کار رسمی مجلس یازدهم، باید دید لابیها و رایزنیهای او پیش از ورود به مجلس تا چه حد میتواند، سرنوشت دلخواه او یعنی تکیه زدن بر کرسی ریاست مجلس را رقم بزند و آیا اصولگرایان میتوانند در نهایت بر سر یک گزینه به اجماع برسند و یا اینکه آیا طی 4 سال مجلس یازدهم، باز هم شاهد ادامه اختلافات درون گروهی اصولگرایان آن هم در قامت مجلس خواهیم بود؟