برچسب - شهروز دل افکار

شهروز دل‌افکار بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون گفت: دوست دارم در سینما با هومن سیدی و در تئاتر با علی رفیعی کار کنم. در کنار آن تجربه‌ همکاری شیرینی با ناصر حسینی‌مهر در نمایش ویتسک داشتم که علاقه‌مندم باز هم تکرار شود.

شهروز دل‌افکار بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون گفت: از برخورد و رفتار استاد محمد بسیار آموختم و سعی کردم به شیوه او من هم به بزرگانم احترام بگذارم.

شهروز دل‌افکار بازیگر عنوان کرد: من زندگی را دوست دارم و اصلا نمی‌خواهم از ناامیدی حرفی بزنم. می‌خواهم تا روزی که زنده‌ام از امید بگویم. به جز از دست رفتن عزیزانمان هرچه شود هیچ اهمیتی ندارد.

شهروز دل‌افکار بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون گفت: به یاد دارم قُلکی برای من و برادرم خریدند تا عیدی‌هایمان را در آن بریزیم. من قلک برادرم را بریدم و همه پول‌های او را برمی‌داشتم. برادرم وقتی متوجه شد، گریه کرد. من هم مجبور شدم پول‌ها را به او برگردانم.

شهروز دل‌افکار بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون گفت: من ایران را خیلی دوست دارم. به یاد دارم وقتی از سفر آلمان برگشتم با یک موتوری به بازار رفتم. آن لحظه برای من بسیار جذاب‌تر از سفر به آلمان بود.

شهروز دل‌افکار بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون گفت: ما تئاتری‌ها به دنبال شهرت نیستیم. تب و تاب شهرت بعد از مدتی می‌افتد‌. معتقدم در بین مردم زندگی کردن بسیار لذت‌بخش‌تر است.

شهروز دل‌افکار بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون گفت: هنوز که هنوز است من خواب می‌بینم دیپلم ندارم. نمی‌دانم مدرسه چه با ما کرد‌؟ وقتی وارد هنرستان شدم از تئاتر خوشم آمد و وارد رشته هنر شدم.

شهروز دل افکار بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری برنا: دوست دارم در سینما با هومن سیدی و در تئاتر با علی رفیعی کار کنم. در کنار آن تجربه‌ همکاری شیرینی با ناصر حسینی‌مهر در نمایش «وُیتسک» داشتم که علاقه‌مندم باز هم تکرار شود. به یاد دارم بین تعطیلات بود و در ابتدا به ما گفتند که نمایش تعطیل است اما بعدش در گروه اعلام کردند نمایش روی صحنه می‌رود. گویا امیرمهدی ژوله پیام را ندید و جا ماند. به همین خاطر باقر سروش کارگردان جای او بازی کرد. باقر گوشش را عمل کرده بود و متاسفانه دیالوگ‌ها را درست نمی‌شنید. کاراکتری را که او بازی می‌کرد فرد زبل و زیرکی بود اما کار در نمیاد. من و بهاره رهنما روی صحنه هماهنگ کردیم و گفتیم خدا این را زده است تا بتوانیم کار را جمع کنیم. پژمان جمشیدی انسان بسیار خوب و خوش‌قلبی است. وقتی وارد تئاتر شد کلاس می‌رفت، مدام می‌پرسید و تلاش می‌کرد. خداراشکر که امروز مردم هم او را به عنوان یک بازیگر واقعا دوست دارند. امین تارخ از روی دست کسی نگاه نمی‌کرد و شیوه و امضای خودش را داشت‌. آن زمان برای تماشای نمایش‌های ما می‌آمد و حضورش انرژی‌بخش و دلگرم‌کننده بود. حتی برای افتتاح نمایش «رومئو و ژولیت» من با وجود این‌که پایش شکسته بود آمد و خوشحالم کرد.

شهروز دل افکار بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون در گفت‌وگو خبرنگار خبرگزاری برنا: من با استاد محمد دو تئاتر «کافه مک‌ادم» و «تهرن» را کار کردم. در ابتدا که با ایشان آشنا شدم دانشجو بودم و تاریخ تئاتر را نمی‌دانستم. همه مدام به من می‌گفتند، می‌دانی با چه انسان بزرگی کار می‌کنی؟ همین شد که به سراغ شناخت تاریخ تئاتر رفتم و بعد متوجه شدم که این فرد چه پیشینه‌ای داشته است. به یاد دارم نمایش «تهرن» را روی صحنه داشتیم. فردی برای تماشای نمایش ما آمد. استاد محمد با روی باز جلو رفت و کنار دست ایشان نشست. مدام نظر ایشان را درباره نمایش می‌پرسید و دستشان را بوسید. بعدا متوجه شدم که این شخص عباس جوانمرد بوده است. از این برخورد و رفتار استاد محمد بسیار آموختم و سعی کردم به شیوه او من هم به بزرگانم احترام بگذارم. من استاد محمد را بسیار دوست داشتم. خیلی به او سر می‌زدم. اخلاق‌های مشابهی با پدر من داشت. هروقت که من را می‌دید می‌گفت: نقشت را خوانده‌ای؟ من هم با زبان کوچه‌بازاری می‌گفتم: «آقا ریدیف است.» با مرام و مسلک استاد محمد واقعا ارتباط برقرار می‌کردم. وقتی برای اولین‌بار او را پشت صحنه دیدم برایم عجیب بود که کفش‌ها و جوراب‌هایش را درآورد. سیگارش را دستش گرفت و می‌دوید و تمرین می‌کرد. همه حرکات او برایم جذاب بود و او را تا لحظه مرگش عاشقانه می‌دیدم. هروقت از کنار بیمارستان جم رد می‌شوم به یاد او می‌افتم. تا روزهای آخر عمرش کنارش بودم. او واقعا عاشقانه تئاتر را دوست داشت.

شهروز دل افکار بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون در گفت‌وگو خبرنگار خبرگزاری برنا: بعد از کرونا شرایط سختی را سپری کردیم. مرگ عزیزان و دوستان قبح زندگی را برای من شکست. فکر می‌کنم دیگر هیچ اتفاق خاصی نمی‌تواند ما را آنقدر اندوهگین کند. با خواندن «در انتظار گودو» و دیالوگ‌های ولادیمیر و استراگون به این فکر کردم که چرا آن‌ها بیش از حد حرف می‌زنند. تحقیق کردم و متوجه شدم این متن بعد از جنگ جهانی دوم نوشته شده است. انگار آن‌ها فقط می‌خواستند حرف بزنند. بعد از کرونا من این قضیه را بین مردم خودمان هم احساس کردم. حرف بزنند تا فقط زمان بگذرد. فکر می‌کنم در این چند سال دوره بدی را سپری کردیم. من زندگی را دوست دارم اصلا نمی‌خواهم از ناامیدی حرفی بزنم. می‌خواهم تا روزی که زنده‌ام از امید بگویم. به جز از دست رفتن عزیزانمان هرچه شود هیچ اهمیتی ندارد.

شهروز دل افکار بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری برنا: من ایران را خیلی دوست دارم. برای نمایش‌هایی که داشتم به خیلی از کشورهای اروپایی سفر کردم. یه یاد دارم وقتی از آلمان برگشتم ایران با یک موتوری به بازار رفتم. آن لحظه برای من خیلی جذاب‌تر از سفر به آلمان بود. معتقدم ما باید برای مردم کشور خودمان کار کنیم. ۴۰ سال در ایران زندگی کردم، می‌خواهم مابقی عمرم را هم همین‌جا بمانم. مادرم را چندین سال پیش فرستادیم کانادا و چندوقت پیش به ایران برگشت. این‌که می‌تواند با اهالی محل حرف بزند واقعا زیباست.

شهروز دل افکار بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری برنا: بهروز وثوقی و خسرو شکیبایی را خیلی دوست داشتم. هنوز که هنوز است من خواب می‌بینم دیپلم ندارم. نمی‌دانم مدرسه چه با ما کرد‌؟ وقتی وارد هنرستان شدم از تئاتر خوشم آمد. متن‌های حسن حامد را برایمان می‌خواندند. یک زنگ تخیل داشتیم و می‌گفتند مثلا این‌جا دریاست شنا کنید، یا زنگ بعد می‌گفتند این‌جا خاکریز است شلیک کنید. حال و هوای عجیبی داشت. برای همه آرزو دارم که در فضایی آرام و دوست‌داشتنی قرار بگیرند. دیپلم گرفتن در دوره ما موضوع مهمی بود. وقتی دیپلمم‌ را گرفتم مادرم خیلی خوشحال شد. بعد از آن هم وارد دانشگاه و رشته هنر شدم.

شهروز دل افکار بازیگر سینما و تئاتر , عصر امروز در خبرگزاری برنا حضور یافت .

کارگردان نمایش «ژیلت» عنوان کرد: تلویزیون که از ما حمایت نمی‌کند، اهالی تئاتر هم که پول مذاکره با شرکت‌های تبلیغاتی را ندارند. در حقیقت تنها تبلیغ ما چند تا کافه و کتاب‌فروشی است که آن‌ها هم در حال بسته شدن هستند. چه ایرادی دارد که سازمان فرهنگی و هنری شهرداری در کلان‌شهری مثل تهران برای هنر تئاتر بیلبورد در نظر بگیرد؟، حمایت و تبلیغات محیطی مطالبه بچه‌های تئاتر است.

نمایش «گزارش یک مهمانی» به کارگردانی احسان حاجی پور برای پخش در پلتفورم های اینترنتی تبدیل به فیلم‌نمایش شد.