به گزارش برنا؛ «ترکه...»، «رشتیه...»، «لره...» ، «مشهدیه» «اصفهانیه...» و... این یکی از متداول ترین روشهاست برای آغاز حکایتی که معمولا در دو سه جمله بعد، کاراکتری از یک قوم ایرانی را به باد استهزا و ریشخند میگیرد تا جمع دوستان و خانواده را چند ثانیه ای میهمان خنده و تفریح کند. پدیده ای در هم آمیخته با روزمرگی لایههای اجتماع که سالها و دهههاست به سادگی روی خط قرمز میان طنز و توهین قدم میگذارد و به اعتقاد بسیاری، بارها و بارها از آن گذر میکند و تبدیل به توهین میشود. لطیفهها و جکهایی که در پیام ها و شبکههای مجازی رد و بدل میشوند از مرز طنز و شوخی فرا رفته و یک توهین بزرگ محسوب میشوند. توهین به اقوام لر، ترک، کُرد و... که همگی متعلق به سرزمینی به نام ایران هستند و ایرانی تلقی میشوند. دست به دست شدن جکها بین مردم به کنار و ایجاد هجمه علیه اقوام توسط سلبریتیها چه در صفحههای شخصی خود و چه در رسانهها به کنار. هر از گاهی ویدئوهایی منتشر میشود از اهالی سینما، تلویزیون و فوتبال که یک قوم خاص را مورد تمسخر قرار میدهند و موجب رنج و ناراحتی اقوام مختلف میشوند. حتما شما هم برای یک بار که شده یک جک و لطیفهای در راستای تمسخر یک قوم شنیدید یا حتی در رسانهای توهین به اقوام را توسط مجری، بازیگر، فوتبالیست و... دیدید اما سوال اینجاست که ریشه این توهین به قومیتها از کجا میآید و چرا مردم ایران مرز بین طنز و توهین را بهم میزنند و باعث آزردن خاطر هم میهن خود میشوند؟
توهین به اقوام از قاجاریه شروع شد/ تحقیر قومیتها بخشی از سیاست روسها و انگلیس بود
مهدی مجابی، استاد تاریخ و عضو هیات علمی دانشگاه علم و صنعت در گفتگو با خبرنگار برنا ضمن اشاره به زمان ورود توهین به قومیتها در ایران گفت: این مسئله موضوع یک تحقیق مفصل است که متاسفانه در کشور ما انجام نگرفته اما تاریخ نشان میدهد شوخی با اقوام، جُک و لطیفه ساختن و ورود این لفظها به فرهنگ عامیانه سابقه زیاد و ریشه قوی ندارد.
او افزود: ایران اقوام بسیار زیادی دارد که هرکدام فرهنگ، شغل، زبان، ادبیات و به طورکلی ویژگیهای متفاوت فراوانی دارند که گاهی اوقات دچار تعارض با یکدیگر میشدند و بین آنها جنگ و نزاع رخ میداد بنابراین به مرور زمان این تعارض تاریخی تبدیل به شوخی کردن با اقوام و مسخره کردن آنها شد.
مجابی تصریح کرد: زمان آغاز توهین به اقوام را میتوان به دوره قاجاریه منتسب کرد درواقع چون اقوام مختلفی در حکومت کردن قاجارها نقش داشتند، این اقوام برای به دست آوردن قدرت بیشتر و محکم کردن پایگاه خود، شروع به توهین در قالب طنز به اقوام مخالف خود کردند و این موضوع تا اواخر حکومت پهلوی ادامه پیدا کرد و ما شاهد موضع گیری اقوام مقابل یکدیگر بودیم.
این استاد تاریخ با اشاره به دلایل ترویج توهین به قومیتها میان مردم گفت: ترویج جُکها، لطیفهها و طنزهای توهین آمیز علیه قومیتها بین مردم دلایل اجتماعی، فرهنگی و سیاسی دارد و به طور کلی عقب ماندگیهای فرهنگی باعث شده شاهد چنین وضعیت ناپسند باشیم.
او افزود: نکته جالب اینجاست که قبل از قاجار هیچ کتاب و نوشته طنزی پیدا نمیشد که محتوای توهین آمیز داشته باشد برای مثال کتابهای عبید زاکانی سرشار از طنز و شوخی با مردم قزوین است اما اصلا توهین آمیز نیست و یک قزوینی با خواندن آن ناراحت و آزرده خاطر نمیشود اما این درحالیست که از قاجار به بعد تا الان طنزها سراسر توهین و تحقیر هستند و فقط تبعیض قومی و نژادی را ترویج میدهند.
مجابی در ادامه به نقش بیگانگان در ترویج این مسئله گفت: روسیه و انگلیس از زمان قاجار به بعد نقش مستقیمی در اوضاع و احوال حکومتی و سیاسی ایران داشتند و تحقیر قومیتی و قرار دادن قومها مقابل یکدیگر یکی از سیاستها و ابزارهای آنها برای تفرقه انداختن بین مردم ایران بود به همین دلیل بخشی از توهینها علیه قومیتها را باید مربوط به حضور دشمن در کشور دانست.
حالا که ریشه و زمان ورود تحقیر و توهین به قومیتها در ایران را دانستیم شاید این سوال برای برخی از افراد پیش بیاید با وجود اینکه سالیان سال از دوره قاجار و پهلوی میگذرد و فرهنگ مردم ارتقا پیدا کرده چرا هنوز هم برخی از ایرانیها هموطنان خود را مسخره میکنند و حتی بدون قصد و غرضی یک جک و لطیفهای را صرفا برای خنده تعریف میکنند؟ چه کسی و چه جریانی به ادامه دار شدن قرار گرفتن قومیتها مقابل یکدیگر دامن میزند؟ اینها سوالاتی است که از یک جامعه شناس و پژوهشگر پرسیدیم.
تحقیر قومیتها را سلبریتیها خط دهی میکنند، مردم گناهی ندارند!
محمد عبداللهی، جامعه شناس و پژوهشگر در گفتگو با خبرنگار برنا با اشاره به علت ترویج یافتن توهین به اقوام مختلف در کشور گفت: 103 قوم مشترک با فرهنگ و آداب و رسوم مختلف به شکل یک پازل شکننده نقشه گربهای ایران را تشکیل دادند و این خرده فرهنگها در کنار یکدیگر فرهنگ مادر ایرانی را ساختند؛ از لر گرفته تا ترک و مازنی و کرد و عرب و.... که همگی پایههای فرهنگی و تمدنی ایران را تشکیل دادند.
او افزود: متاسفانه هر از گاهی چند سلبریتی یکی از این قومیتها را زیرسوال میبرد و این دستاویزی برای بداخلاقیهای فرهنگی در جامعه میشود.
عبداللهی در انتقاد از سلبریتیها تصریح کرد: عامل تخریب فرهنگی ایران بیشتر سلبریتیها هستند و از آنجایی که قومیتها به شکل پازلی شکننده هستند هر از گاهی مورد تخریب قرار میگیرند.
این استاد دانشگاه در ادامه گفت: از سال 1379 به بعد اختلاف افکنی توسط سلبریتیها آغاز و تاکنون ادامه داشته است و چون الگوی مردم هستند و نقش پررنگی در فضای مجازی دارند بر آنها تاثیر میگذارند و خط دهی میکنند، درواقع با این کار خود به مناسبات فرهنگی ایران خدشه وارد میکنند.
او با اشاره به نقش مردم در برابر این اقدام سلبریتیها افزود: اینکه ایرانیها نسبت به قوم و ریشه خود عرق دارند امر طبیعیست مانند تمام مردم جهان که اعتقادات فرهنگی مخصوص خود را دارند اما در ایران نزدیک به دو دهه است که سلبریتیها نسبت به جریان توهین به قومیتها خط دهی میکنند تا فرهنگ جامعه را به ابتذال بکشانند.
عبداللهی بیان کرد: مردم لر با خرده فرهنگ خود بخشی از فرهنگ ایران را تشکیل میدهند پس اگر آن را زیرسوال برد یک قسمت از فرهنگ ایران از بین میرود و سلبریتیها دقیقا همین کار را انجام میدهند و متاسفانه مردم هم گناهی ندارند و تحت تاثیر قرار میگیرند چون مدام با آنها سر و کار دارند و در انواع و اقسام رسانهها آنها را میبینند.
این جامعه شناس با اشاره به خلاقانونی دربرخورد با توهین کنندگان به قومیتها گفت: برای مقابله و پیشگیری از ترویج این امر ناپسند باید قانون ورود پیدا کند اما متاسفانه نه تنها در کشور ما بلکه در کشورهای دیگر هم به طور ویژه قانون برای توهین کنندگان قومیتها وجود ندارد بنابراین مجلس باید قانونگذاری کند تا هرکسی که قصد دارد انسجام فرهنگی و اجتماعی ایران را از بین ببرد، مجازات شود و دیگر کسی جرات نکند چنین کاری انجام دهد.
«خلا قانونی» سخنی بود که این جامعه شناس و پژوهشگر بر زبان آورد و باعث شد با یک وکیل پایه یک دادگستری صحبت کنیم تا ببینیم چرا برای توهین به اقلیتها قانون داریم اما برای توهین به قومیتها هیچ قانونی وجود ندارد؟
74 ضربه شلاق در انتظار توهین کنندگان اقوام/ هر یک از مردم اجازه شکایت دارند
علی عابدینی، وکیل پایه یک دادگستری و مشاور حقوقی در گفتگو با خبرنگار برنا با بیان اینکه توهین به قومیت هم در قانون پیش بینی شده است، گفت: نیازی نیست برای هر موضوع خاص و جداگانهای قانونگذاری شود و فرایند تصویب یک طرح یا لایحه در مجلس شورای اسلامی طی شود بنابراین مسئله فوق یعنی توهین به اقوام مشمول ماده توهین به اشخاص قرار میگیرد.
او افزود: در قانون مجازات اسلامی یک ماده مخصوص درمورد «توهین» نوشته شده است و هر نوع توهین اعم از مکتوب، نوشتاری، نشر اکاذیب و.. را دربرمیگیرد و فرقی ندارد این توهین به یک شخص بوده یا یک قوم و قومیت مورد توهین قرار گرفتند در هر حال فرد توهین کننده طبق همین ماده قانونی مجازات میشود.
عابدینی تصریح کرد: طبق قانون، مجازات توهین به افراد از قبیل فحاشی و استعمال الفاظ رکیک، چنانچه موجب حد قذف نباشد، به مجازات شلاق تا (۷۴) ضربه و یا پنجاه هزار تا یک میلیون ریال جزای نقدی است و باتوجه به قانون تخفیف مجازاتها، تقلیل پیدا کرده و به جزای نقدی تبدیل شده است اما چون توهین به اقوام از یک فرد بالاتر میرود و تقریبا جنبه ملی دارد احتمالا مجازات سنگین تری یعنی همان شلاق را برای توهین کننده وضع کنند.
این وکیل پایه یک دادگستری در پایان اظهار کرد: اگر یک شخصی به یک قوم توهین کرد و آن را مورد تحقیر تمسخر قرار داد، دادستان (مدعی العموم)، نمایندگان مجلس آن حوزه انتخابیه و هر یک از اقوام شکایت کنند و آن را تسلیم قوه قضائیه کنند.
ره آورد دشمنان را از بین ببریم
در حالی که دنیا درصدد ایجاد گفتگو میان تمدنهاست و خطوط مرزی بین مردم را نادیده میگیرد برخی افراد هنوز درگیر توهین و فحاشی و تحقیر و تمسخر هموطنان خود هستند و با وجود اینکه در یک کشور زندگی میکنیم میان یکدیگر خط کشیده و خودمان را از هم جدا و به ترک، لر، کرد، عرب، مازنی و... تقسیم میکنیم اما الان وقت آن رسیده است تا ره آورد کشورهای دشمن در کشورمان را از بین ببریم و اجازه ندهیم بیش از این در این خاک و سرزمین باقی بماند و تفرقه بیاندازد. همین الان هر جک و لطیفهای حاوی توهین به اقوام است را از گوشی خود پاک کنید یا حداقل اگر برایتان ارسال میشود دیگر نشر ندهید، دربرابر سلبریتیهایی که هر از گاهی دهان باز کرده و یک قوم ایرانی را مورد استهزا و توهین قرار میدهند تا فرهنگ ایرانی را سیبل وقاحه گری خود قرار دهند، سکوت نکنیم تا زنجیره انتقال به گوش رسیدن چنین ناسزاهایی قطع شود.
//انتهای پیام: 5