به گزارش خبرنگار سرویس فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا؛ مجید برزگر در این گفتوگوی زنده ابتدا درمورد کرونا گفت: «این ویروس به ما نشان داد که چقدر علم ناچیز است و موقعیت واقعی ما کجاست. دوستی برایم از مرگ پدرش به علت کرونا میگفت و اینکه نمیتوانست مادرش را بغل کند و با فاصله باید مراسم را برگزار میکردند. کرونا تصاویر ما از حضور در خاکسپاری، مسجد رفتن و تمام آیینها را تغییر داده و میتواند دستمایه تحلیل جدیتری باشد. مسائلی چون استفاده از دستکش و تذکرهای اینچنینی وظیفه برنامههای تلویزیونی و سریالها است.»
برزگر درمورد نمایش آنلاین آثار سینمایی در چنین روزهایی گفت: «اگر مخاطبان را دستهبندی نکنیم اصلیترین کارکرد هنر ارتباط با مخاطب است. هر مخاطبی با اثری متناسب با خودش همراه میشود و دیدیم در این روزها چطور هنر توانست بیش از هر زمان دیگری جایگاه خودش را نشان بدهد و خیلیها به کتاب، موسیقی و فیلم پناه بردند.»
او درمورد سینما و آثار سینمایی گفت: «همیشه دوست داشتهایم فیلم را در سالن سینما و روی پرده بزرگ ببینیم اما خیلی از ماها و همنسلانمان عادت کردهایم فیلمها را در خانه ببینیم. در شرایطی که درهای سینمای ما به روی فیلمهای خارجی بسته است و تولیدات مرسوم سینمای خودمان هم طرفدار زیادی ندارد، خیلیها به تماشای فیلم در خانه عادت کردهاند. فیلمهای مهم سینما را در تلویزیون و کامپیوتر دیدهایم پس ما با اکران آنلاین بیگانه نیستیم.»
برزگر در ادامه این بحث گفت: «پس کرونا نقطه محکمی بر پایان این ماجرا گذاشت که اکران آنلاین جدی است. نگرانی ما از رعایت نشدن قانون کپیرایت است و اگر مخاطب عادت کند فیلم را قانونی ببیند فضای آنلاین بستر مناسب و فرصت خوبی است. از طرفی تجربه سینمای ما مخاطب را عادت داده که فیلمها را در خانه ببیند چون تولیدات سینمای ما خوب نیستند و آدمهای زیادی طرفدار جریان اصلی سینمای خودمان نیستند که تعدادشان هم کم نیست. کافی است 200 هزار نفر فیلم را آنلاین تماشا کنند، هزینههای فیلم کاملا بازمیگردد.»
این فیلمساز درمورد محصولات سینمای ایران گفت: «یک جریان تولید در سینمای ایران امروز در اختیار سازمانهایی است که فیلمهای ایدئولوژیک میسازند و یک جریان دیگر با پولهای کثیف فیلمهای کاسبکارانه میسازند. فیلمسازانی هم هستند که در این میان نابود شدهاند و جریان جدی سینما را تضعیف کرده است. همانطور که بیضایی را از ایران راندند یا تقوایی را خانهنشین کردهاند. شاید همین موضوع باعث ساخت یک پلتفورم برای فیلمسازانی شود که سینمایشان جدی است و فیلمهای باکیفیت میسازند.»
مجید برزگر همچنین درمورد سایتهای رسمی نمایش فیلم گفت: «وقتی وارد این سایتها میشوید با سریالهای روز هندی، ترکیهای و آمریکایی مواجه هستید، پس ما باید جایی برای خودمان بسازیم تا فیلمهامان دیده شوند.»
او در ادامه گفت: «از طرفی خانوادهها برای تماشای فیلم در سینما با مشکلات زیادی چون هزینه بالا و امر و نهی در فضای اجتماعی برای چیزهای مختلف مواجه هستند و هزینه زیادی برای تماشای یک فیلم باید بپردازند پس در خانه فیلمشان را میبینند. وقتی میبینیم که سریالهای ماهواره تماشاگر زیادی دارد به این معنی است که مردم هنوز به دنیال قصه هستند و میخواهند تماشا کنند، پس چرا خودمان به فکر تولید اثر و نمایش و جذب آنها نشویم؟»
برزگر در آخر گفت: «محفلهای کوچکی مثل هنر و تجربه نمیتواند جوابگو باشد ما به یک فضای آنلاین برای نمایش فیلمهامان نیاز داریم. فیلمهای مهمی در چرخه سینمای ایران و مافیای پخش گرفتار شدند، مثل فیلم مهم «ماهی و گربه» شهرام مکری که اتفاق مهم یک دهه سینما بود و یا آثاری مثل «پرویز» و... امروز هم شنیدم مرتضی فرشباف، «تومان» را آماده اکران آنلاین کردهاست. به او تبریک میگویم تصمیم شجاعانهای گرفته است و باید از او حمایت کرد.»