شباهت جالب تخریب بقیع در روز ۸ شوال توسط وهابیت به اقدام ابرهه

به گزارش خبرگزاری برنا؛ هشتم شوال سالروز واقعه جانگداز تخریب بارگاه ملکوتی و باشکوه ائمه هدی (ع) به دست عناصر وهابیت کوردل و بی خرد است. کوته فکران و معاندان وهابی، واقعه بسیار تلخ تخریب قبور فرزندان نبی مکرم اسلام محمدمصطفی (ص) و نیز تحریم عرض سلام و ارادت و دوستی به ساحت آن بزرگواران را در حالی رقم زدند که شخص رسول گرامی اسلام در طول عمر با برکت خود، سفارش به «مودّت فی القربی» را مکرراً توصیه نمودند.

آیت الله جوادی آملی به مناسبت این واقعه جانسوز می‌گوید: در خصوص حادثه جانگداز و تلخ و رقت‌بار تخریب قبور پربرکت ائمه بقیع که به دست وهابی‌ها انجام شد این نکته اهمیت دارد که هیچ فرقی از این نظر بین جیش ابرهه و این وهابی‌ها نبود چرا که آنها آمدند کعبه را خراب کنند و اینها هم آمدند با امامت بجنگند ولی نشد! خذلهم الله تعالی. درست است که چهارتا آجر را برداشتند، اما بالاخره امامت سرِ جایش محفوظ ماند. شرق عالم و غرب عالم را معارف وجود مبارک امام باقر و امام صادق (علیهم السلام)، امام سجاد و امام مجتبی (علیهم آلاف التحیة و الثناء) فرا گرفته است. ان‌شاءالله با گسترش اسلام ناب و عاقل شدن مردم حجاز، جریان توهّم و یخ‌بسته وهابیت هم رخت برمی‌بندد و جریان توسل و شفاعت برای آنها حل می‌شود.

این مرجع تقلید در تشریح مقام والای اهل بیت (علیهم السلام)، ایشان را سرچشمه‌های رحمت الهی برشمرده و آورده است: اهل‌بیت (علیهم‌السلام) مظاهر کامل «ذو رحمةٍ واسعة» و وارثان «رحمة للعالمین» هستند، لذا چشمه‌های رحمت در خانه‌هایشان می‌جوشد و از آنجا جاری شده، به دیگران می‌رسد. بنابراین، درس رحمت، عطوفت، گذشت و مهربانی بی‌منت را باید از مکتب آنان آموخت، زیرا احسان و انعام انسان‌ها به یک‌دیگر معمولاً ً با انتظار مقابله به مثل، انتظار تشکر و… همراه است، لیکن ترحم و تفضّل اهل‌بیت (علیهم‌السلام) صرفاً برای خداست و انتظار مقابله به مثل، تشکر و تقدیر از هیچ کس ندارند، یعنی همان گونه که خدای سبحان با رحمت عامّه و واسعهٴ خویش موجودات را خلق کرده، نیازمندی‌های آنها را برآورده می‌کند و از کسی انتظار پاداش و تشکر ندارد، آنان نیز چون مظاهر رحمت عامّهٴ خداوندند حوائج مادی و معنوی مخلوقات الهی را برآورده می‌کنند و از کسی انتظار پاداش و تشکر شخصی ندارند. نه تنها در مورد رسالت، شعارشان ﴿قل لا أسئلکم علیه أجراً﴾ است، بلکه در مورد اِطعام و احسان نیز می‌گویند: ﴿إنما نُطْعمکم لوجه الله لا نرید منکم جزاءً ولا شکوراً﴾؛ فقط برای رضای خدا شما را اطعام می‌کنیم و از شما نه توقّع جزا و پاداش داریم و نه انتظار تشکر و تقدیر. یعنی همان‌گونه که «حبّاً لله» خدا را عبادت می‌کنند، سایر اعمال و افعالشان را نیز فقط «حباً لله» انجام می‌دهند.

آیت الله جوادی آملی در خصوص لزوم محبّت و مودّت اهل بیت (ع) و راهکار دستیابی به آن معتقد است: خداوند به انسان فرمود در برابر من، مسئولیت تو این است که باید عبادت کنی و مسئولیت شما در برابر خلفای من و جانشینان من این است که به اینها علاقه داشته باشی: ﴿ لا أَسْئَلُکُمْ عَلَیْهِ أَجْراً إِلاَّ الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبی ﴾ فرمود اجر رسالت من زحمات دینی من این است که شما دوست اینها باشید خب ما چطور دوست اینها باشیم یعنی چون اینها مثلاً مظلوم‌اند ما برای مظلومیت اینها گریه بکنیم خب اینکه از غیر ما هم ساخته است! لذا علاقه یک مبادی علمی دارد و اگر آدم به آن مبادی رسید علاقه پیدا می‌شود اگر آن مبانی را پیدا نکرد علاقه حاصل نمی‌شود؛ محبت بدون معرفت ممکن نیست و معرفت هم اگر در حد عقل باشد علاقه می‌شود عقلی، در حد وهم باشد علاقه می‌شود وهمی، در حد خیال باشد علاقه می‌شود خیالی، در حد حس باشد علاقه می‌شود حسی، این‌چنین نیست که علاقه عمیق عقلی با معرفت خیالی و وهمی و حسی حاصل بشود، طرح خطبه نورانی حضرت زهرا (سلام الله علیها) بر این بود که معرفت ما را عقلی بکند قهراً محبت ما هم می‌شود عقلی. امید است با شناختی صحیح از خاندان عصمت و طهارت رهرو همیشگی ایشان باشیم.

منابع:

کتاب ادبِ فنای مقربان ج ۱ ص ۱۶۰

سخنرانی مبحث ولایت و امامت جلسه ۳۱ سال ۸۶