به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری برنا؛ محسن سیدی، مربی سابق گلرهای باشگاه پرسپولیس، نفت تهران و سپیدرود، در خصوص تیم نفت تهران به خبرنگار برنا گفت: من از تیرماه 87 که نفت تهران لیگ دو بود، عضو این تیم شدم و خوشبختانه مدیریت بسیار قوی این باشگاه باعث شد نفت تهران سال به سال روندی رو به رشد داشته باشد تا اینکه توانستیم به یک چهارم لیگ قهرمانان آسیا هم برسیم و سهمیه پلی آف آسیایی بگیریم. مربیان بزرگی وارد این باشگاه شدند از جمله مهدی دینورزاده، حسین فرکی، منصور ابراهیمزاده، یحیی گلمحمدی، علیرضا منصوریان، علی کریمی و علی دایی که افتخار کار کردن با آنها را داشتم.
وی افزود: متاسفانه تیم نفت با بیکفایتی یکسری مدیران که در بحث سهام این باشگاه ورود کردند و در نهایت وزارت نفت افرادی را برای کمیته انتقال این باشگاه منصوب کرد که اصلا فوتبال را نمیفهمیدند، بنابراین این تیم را مرحله به مرحله مقروضتر کردند و به غیر فوتبالیها دادند، آنهایی که میخواهند به وسیله فوتبال خودشان را مطرح کنند و به مقاصد اقتصادی و فساد در ورزش برسند. متأسفانه این اتفاقات افتاد و الان هم بالغ بر 40 میلیارد بدهی برای نفت تهران به جای گذاشتند. نفت تهران در بخش نیروی انسانی و بازیکنان، فوتبال ایران را تأمین میکرد. بالغ بر 15/20 بازیکن تراز اول کشور در تیمهای استقلال، پرسپولیس، سپاهان، سایپا، پیکان و... بازیکنانی بودند که از نفت تهران احیا شدند و مسیر رشدشان آنجا بود. مربیانی که نام بردم نیز در باشگاه نفت تهران بزرگ شدند. سازمان و مدیریت باشگاه نفت برای باشگاههای دیگر الگو بود اما متأسفانه هیچ رسانهای به آن نپرداخت. فقط فردوسیپور در بحث انتقال نفت به اراک خیلی محبت کرد اما هیچوقت مربیان و مدیران نفت دیده نشدند.
سیدی اظهار داشت: برای دریافت بدهیهایم از نفت شکایت کردم اما بعدها پشیمان شدم، همین الان هم پولی دریافت نکردم. برخوردهایی در کمیته انضباطی دوران حسنزاده اتفاق افتاد، وقتی به عنوان یک مربی برای گرفتن حقی که برایش عرق ریخته بودیم میرفتیم، باید گردن کج میکردیم. این شرایط نه فقط ما بلکه برای همه مربیان ایرانی که با صداقت کار میکنند، وجود دارد. متأسفانه در راهروهای فدراسیون شاهد برخوردهایی بودم که با خود عهد کردم دیگر از هیچ باشگاهی شکایت نکنم. از تیم سپیدرود هم مبلغ 120 میلیون تومان طلب دارم اما اصلا به شکایت فکر نمیکنم. با پرسپولیس هم توافق کردیم، تا روزی که برای باشگاه کار میکنم، پول به من تعلق بگیرد. امیدوارم رسول پناه، مدیریت باشگاه پرسپولیس، به قولش عمل کند تا کار به شکایت نرسد.
مربی گلرهای سپیدرود عنوان کرد: وقتی بحث منافع طلبی باشد و هرکسی بخواهد با هر تیم و سازمانی که برایش منافع داشته باشد بماند، آن وقت شرایط عادی جلو نمیرود. سپیدرود در سالهای اخیر درگیر همین مسائل بود. چون همه فکر میکنند باید در تیم سپیدرود، داماش و ملوان انزلی باشند ولی این یک فکر اشتباه است. کسانی که تأثیر پذیر هستند باید در مجموعه باقی بمانند، شما اگر تأثیرپذیر نباشید و نتوانید تغییرات ایجاد کنید، باید بروید و کسی دیگر بیاید.
وی ادامه داد: انصاری فرد در برنامه تلویزیونی میگوید کادر ما همه پرسپولیسی شدند، ما احترام خاصی برای پرسپولیس، استقلال، سپاهان و... قائلیم ولی مگر برانکو و کیروش پرسپولیسی بودند؟ این حرفها عوام فریبی است. سپیدرود یا هر تیم دیگری زمانی موفق میشود که شایسته سالاری باشد نه باندبازی و مافیا بازی. متأسفانه الان در همه تیمها گروهی عمل میکنند و این خیلی زشت است. وقتی گلمحمدی آمد و کالدرون رفت، همه گفتند برو با یحیی صحبت کن تا در تیم بمانی، گفتم دلیلی ندارد این کار را بکنم چون اینجا دیگر پایان کار من با پرسپولیس است و باید گروهی دیگر بیاید و شرایطی دیگر ایجاد کند. من از این کارها خوشم نمیآید که پشت دفتر کسی بنشینم و نامهای برای مدیر باشگاه ببرم که سرکار ببانم. در تیم سپیدرود هم این مشکل وجود داشت، حتی علی کریمی به عنوان مالک هزینههای هنگفتی کرد، همه بازیکنان سپیدرود دوست داشتند کریمی بماند، اما کارها و برخوردهایی انجام گرفت که کریمی را فراری دادند.
سیدی یادآور شد: لیگ برتر تا هفته شانزدهم که بازی با نساجی را بردیم، خیلی جذاب بود و خیلی هم میتوانست جذابتر شود، خداراشکر در زمان کالدرون توانستیم قهرمان نیم فصل شویم اما متأسفانه تغییر سرمربیان دو تیم بزرگ، یعنی استراماچونی در استقلال و کالدرون در پرسپولیس، به نظرم مقداری فوتبال زدگی را در جامعه فوتبال به وجود آورد. چون وقتی فوتبال رشد میکند، تیمها خوب بازی میکنند و بازیکنان با کیفیتتر میشوند، از بازی لذت میبریم و این خیلی مهم است. با این جابجاییها یک فیدبک به عقب زدیم اما باید به جلو برویم و این را قبول کنیم. بحث کرونا هم لیگ امسال را تحتالشعاع قرار داد.
مربی گلرهای تیمهای لیگ برتری اذعان داشت: من خودم به عنوان یک مربی ایرانی همیشه اعتقاد دارم ما باید به مربیان جوان و مربیانی که استعداد دارند، فرصت دهیم. اما کی باید از تجربیات استفاده کنیم؟ همه مربیان ایرانی نباید از استقلال و پرسپولیس شروع کنند، بروند تیمهای دیگر را مدعی کنند و خودشان را نشان دهند، مثل یک بازیکن. چرا مربیان جوان ما نمیروند خارج از ایران مربیگری کنند؟ چرا همین آقایانی که به عنوان نسل جدید مربی هستند، نمیروند مربی تیم ملی مالزی، افغانستان و بنگلادش شوند؟ ما هیچوقت مربی لژیونر از ایران نداریم اما بازیکنان میروند و این بسیار خوب است، اما چرا نباید مربی صادر کنیم؟ مطمئن باشید یک جای کار گیر است چون بیشتر دنبال ارتباطات هستیم و شایستهسالاری در فوتبال ما معنی ندارد.
وی اضافه کرد: همه مسائل در زندگی بدون ما هم رو به جلو حرکت میکند و این طبیعی است. خداراشکر رادو توانست شرایط خوبی را از لحاظ فنی، شخصیتی، اخلاقی و اطمینانی که هواداران به او دارند، به وجود بیاورد. او کاملا توانست جای علی بیرانوند را پر کند، به نظر من بیرانوند تصمیم خوبی گرفت که به بلژیک رفت، چون در سالیان گذشته بازیکنانی مثل امامیفر آنجا بازی میکردند. لیگ بلژیک نشان داده، بازیکنان میتوانند در آن رشد کنند ولی از طرفی کار برای دروازهبان در خارج از ایران فوقالعاده سخت است. علی باید خودش را تغییر بدهد و باید سبک زندگی و مسائلی که اینجا دارد را تغییر دهد تا بتواند موفق باشد.
سیدی در پایان بیان کرد: هر بازیکنی به لحاظ فنی و عملکردی که دارد، میتواند برای تیم مفید واقع شود، من اعتقاد دارم به عنوان سرمایه ملی وقتی پیشنهاد و شرایطی این چنینی برای بازیکنانمان پیش میآید باید از این قضیه استفاده کنیم تا بتوانیم ایران را به فوتبال اروپا معرفی کنیم. این به بخش مدیریتی باشگاه برمیگردد چون بازیکن در سیطره و اختیار باشگاه است، متاسفانه مدیران ما احساسی برخورد میکنند و این مسائل را به وجود میآورند. من بارها به علیرضا (بیرانوند) گفتم اگر میخواهید از تیمی جدا شوید، باید اول یا نیم فصل باشد، اصلا جدا شدن وسط بازیها معنی ندارد. باتوجه به اینکه هر تیمی نیاز به دو دروازهبان آماده دارد، در این رابطه سرمربی تصمیم میگیرد که چه کسی بازی کند. باتوجه به جایگاه پرسپولیس در لیگ برتر، مقداری کارش آسان است اما در مسابقات حذفی و باشگاههای آسیا، رادو بخش اعظم این کار را میتواند کاور کند ولی فوتبال اصلا قابل پیشبینی نیست و در آن مصدومیت، اخطار و محرومیت وجود دارد. البته امیرحسین بیات و ساسان زمان هم هستند که تجربه زیادی ندارند. به نظرم مدیران پرسپولیس باید بلافاصله جایگزینی را برای او پیدا کنند. کمیته استعدادیابی باشگاه پرسپولیس باید در لیگ یک تحقیق کنند، در لیگ برتر هم دروازهبانهایی مانند حامد فلاح زاده و... هستند که باید کار کنند. اگر دروازهبانی مثل پیام نیازمند را بیاورند که الان دروازهبان فیکس سپاهان است، آن زمان چالش به وجود میآید. دروازهبانهای خوبی وجود دارند فقط باید چشم ما برای دیدن استعدادهای ایرانی باز باشد. 4