به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا، مدتی است که زمزمه تغییر مرجع صادر کننده مجوز ساخت آثار شبکه نمایش خانگی به گوش میرسد و گفته میشود که صداوسیما به زودی صدور مجوزهای این رسانه را در دست میگیرد.
این اتفاق موافقان و مخالفان بسیاری دارد که برخی آن را راه نجات سینمای ایران و برخی این اتفاق را به نوعی از بین رفتن امکان سریالسازی در شبکه یا رسانهای خارج از تلویزیون و صداوسیما میدانند. در گفتوگو با چند سینماگر این اتفاق را مورد تحلیل قرار دادیم که در ادامه میخوانید:
گلستانه: مردم با محدود کردن، مخاطب سریالهای ضعیف نمیشوند
مهدی گلستانه کارگردان سینما در گفتوگو با خبرنگار گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا، اظهار داشت: آنچه که در ابتدا درباره عدم صدور مجوز ساخت برای سریالهای شبکه نمایش خانگی مبنی بر جلوگیری از سریالسوزی مطرح شد به هیچوجه درست و منطقی نبود و به نظر میرسد این کار توجیهی است برای اینکه سریالسازی فعلاً در این رسانه متوقف شود چرا که بعد از سریال «آقازاده» و «قورباغه» کنداکتور شبکه نمایش خانگی خالی است و سریالی وجود ندارد که پخش شود.
گلستانه تصریح کرد: شبکه نمایش خانگی در سالهای اخیر همیشه سه یا چهار سریال برای پخش داشته اما تعداد سریالهای این شبکه در چند روز آینده بسیار کمتر خواهد بود. حذف صدور پروانه ساخت از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و سپردن آن به صدا و سیما عملاً از شهریور سال گذشته اتفاق افتاده و در حال حاضر کمکم به نوعی طرح موضوع میشود. در 6 ماهه دوم سال 98 تنها دو پروانه ساخت از وزارت ارشاد برای ساخت سریال در شبکه نمایش خانگی صادر شده است.
او افزود: من شخصاً به شدت مخالف این اتفاق هستم که صدور پروانه ساخت بر عهده تلویزیون باشد و با توجه به شرایطی و وضعیتی که میبینیم احتمال میدهم که کم کم شبکه نمایش خانگی به این سمت هدایت میشود و اخباری که میخوانیم هم همین احتمال را بیشتر میکند. چند سریال اخیری که برای پخش در شبکه نمایش خانگی مجوز گرفتهاند نیز به بهانه عدم صدور پروانه ساخت در وزارت ارشاد به دلیل شیوع کرونا مجوز ساخت را از صدا و سیما گرفتهاند.
کارگردان سریال «رقص روی شیشه» اظهار داشت: پخش فیزیکی آثار در قالب دیویدی و سیدی دیگر رو به پایان است و ویاودی میتواند جایگزین باشد. سازمان صدا و سیما در تلاش است تا ویاودی را در دست بگیرد و با این کار اگر قرار باشد محدودیتهای رسانه ملی وارد این رسانه شود قطعاً کسی برای خرید سریالها هزینه نمیکند چرا که وقتی سریالی با همان کیفیت به صورت رایگان در تلویزیون پخش میشود دیگر لزومی ندارد برای دیدن سریالی با همان کیفیت هزینه کرد.
این کارگردان اظهار داشت: در تلویزیون سالهاست که مثلث عشقی و یا عشقهای نامتعارف به عنوان یکی از مهمترین پارامترهای درام حذف شده و این در حالی است که حدود 80 یا 90 درصد سریالهای شبکه نمایش خانگی به این موضوع میپردازند. مخاطب علاقه دارد آنچه را که در تلویزیون نمیبیند در شبکه نمایش خانگی مشاهده کند، لوکیشن، پوشش، روابط، شخصیتها و... در سریالهای رسانه خانگی به واقعیت نزدیکتر هستند و اگر قرار باشد اینها هم همان رنگ و بوی آثار تلویزیون را بگیرند قطعاً مردم ترجیح میدهند سریالهای مورد علاقه خود را از رسانهای دیگر دنبال کنند.
گلستانه در پایان گفت: باید به مردم احترام گذاشت و به آنها حق انتخاب داد. حذف گزینههای مختلف برای انتخاب و محدود کردن رسانهها نمیتواند مردم را به زور وادار به دیدن آثار بیکیفیت کند. مردم سریالهای خوب را در رسانههای دیگر پیدا کرده و در آنجا این آثار را دنبال میکنند.
عباسی: بدترین سریال نمایش خانگی از بهترین سریال تلویزیون بهتر است!
پیمان عباسی، فیلمنامهنویس سینما و تلویزیون، در گفتوگو با خبرنگار گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا، اظهار داشت: سالها قبل بحثی درباره راهاندازی تلویزیون خصوصی مطرح شد که آن زمان دولت نسبت به این موضوع گارد گرفت چرا که کنترل این تلویزیون به گفته آنها کار سختی بود و کنترل قصهها و چارچوبها دغدغهای بود که آن زمان به وجود آمده بود.
عباسی خاطرنشان کرد: اگر چارچوبها برای ساخت سریال در شبکه نمایش خانگی توسط تلویزیون تعریف شود قدمی برای سانسور و محدودیت در این رسانه برداشته شده و این به هیچ وجه برای مخاطب و فیلمسازان نشانه خوبی نیست.
او افزود: ما در تلویزیون جهان و آدمهای دروغین خلق میکنیم و سریالهایمان روز به روز بی خاصیتتر، خنثیتر و فاقد جذابیت میشوند. تلویزیون وقتی دید که شبکه نمایش خانگی فضای بازتری دارد نگران شد و این نگرانی باعث نشد که تلویزیون به سمت باز شدن فضا حرکت کند و به جای این کار سعی کرد شبکه نمایش خانگی را به سمت خود بکشاند و آن را محدود کند.
این نویسنده در ادامه درباره ادامه فعالیت شبکه نمایش خانگی با همین رویکرد با نظارت صداوسیما گفت: امکان ندارد صدا و سیما در صورتی که صدور مجوزها را دست بگیرد اجازه دهد شبکه نمایش خانگی به همین شکل به فعالیتش ادامه دهد. ممکن است در وهله اول در باغ سبزی نشان دهد و به سریالی مجوز دهند که حتی از دیگر سریالها در فضای بازتری ساخته شود که همه تعجب کنند اما این در دراز مدت اتفاق نمیافتد و قطعاً در آینده همه سریالهای شبکه نمایش خانگی از قانون سریالسازی در تلویزیون تبعیت خواهند کرد و شبکه نمایش خانگی هم به همان باتلاقی که تلویزیون در آن افتاده خواهد افتاد.
نویسنده مجموعه تلویزیونی «بچههای نسبتاً بد» در ادامه اظهار داشت: رسانه ملی مسیری بسیار غلط را در پیش گرفته و امروز سریالهایی که پیشتر در این رسانه پخش شدهاند دیگر امکان پخش مجدد ندارند چرا که با سیاستهای جدید رسانه ملی مغایرت دارند و امروز در تلویزیون ساخت سریالی مثل «میوه ممنوعه» و حتی «سلطان و شبان» هم غیرممکن است. تنها بازمانده سریالهای جذاب تلویزیون در سالهای اخیر «پایتخت» بود که آن را هم به حاشیه کشاندند و دیدیم که چگونه مورد حملات بی رحمانهای قرار گرفت.
عباسی در ادامه گفت: من همه سریالهای شبکه نمایش خانگی را میبینم و سریالهای تلویزیون را هم دنبال میکنم، بدترین سریال شبکه نمایش خانگی از بهترین سریال تلویزیون هم بهتر است چون فضا، قصه، شخصیتها و موقعیتی که تعریف کرده به مردم و واقعیتهای امروز جامعه نزدیکتر است. مخاطب جوان امروز وقتی ادبیات، پوشش و روابط واقعی جامعه را در سریالهای تلویزیون نمیبیند به سمتش نمیرود و ترجیح میدهد آنها را در رسانه دیگری دنبال کند و اگر رسانه دیگری هم وجود نداشته باشد طبیعی است که به سراغ شبکههای خارجی برود.
این فیلمنامهنویس درباره سریالهای ماه رمضان گفت: سریال «سرباز» مربوط به ماه رمضان نبود و برای این ماه ساخته نشده بود وگرنه در 30 قسمت به پایان میرسید. ماه رمضان فرصتی است برای تلویزیون تا با سریالهای مختلف به مباحث ایدئولوژیک بپردازد، پیشتر این سیاست در تلویزیون با سریالهای ماه رمضان وجود داشت اما متأسفانه مدتی است که این سیاست کنار گذاشته شده و شبکههای مختلف در تلاش هستند تا در این زمان بهترین سریالشان را پخش کنند تا رقابت را به نفع خود به پایان برسانند. این در حالی است که امسال تلویزیون لبنان ماه رمضان امسال سریالی پخش کرد که مربوط به چند سال آینده است و در آن اسرائیل نابود شده بود و خبری از آن نبود.
او در پایان گفت: کسانی که در تلویزیون کار میکنند مثل ما تلاش میکنند که تلویزیون به روزهای خوبش برگردد و ما سریالهایی مثل آثار رضا عطاران و «شب دهم» و... داشته باشیم. امسال در تلویزیون سریال «زیر خاکی» که با گذر از سانسورهای عجیب و غریب به مرحله پخش رسیده و توانست نظر مخاطبان را جلب کند واقعاً کار بزرگی کرده و باید به عواملش تبریک و خسته نباشید گفت. چندی پیش فیلمنامه سریالی را ارائه دادم و با من تماس گرفتند که در شورای بررسی فیلمنامه حضور داشته باشم، در این شورا حتی یک نفر که من بشناسم و متخصص این کار باشد حضور نداشت. چرا ما در این شوراهایمان افرادی مثل محمدحسین لطیفی، حسن فتحی و بهمن فرمانآرا نداریم؟ چرا فیلمنامهنویسی مثل فرهاد توحیدی در این شوراها حضور ندارد که من به عنوان فیلمنامهنویس درباره مباحث تخصصی با او صحبت کنم؟ شوراهای نظارتی در تلویزیون هیچ نگاه تخصصی ندارند و فقط به مسائل ممیزی و سانسور فکر میکنند. مسئولان باید بدانند آنچه فیلمنامه را میسازد عمق جای مهر بر پیشانی نویسنده نیست، فیلمنامه را باید کسانی بنویسند که سواد این کار را دارند و کسانی باید سریال بسازند که متخصص هستند. مباحث ایدئولوژیک را باید از درام جدا کرد و در بهترین حالت باید این دو را به کسی سپرد که سواد ادغام کردنشان را دارد./3