پازل حمله به دولت تکمیل شد/ از طرح سوال از روحانی تا استقبال از ظریف با فحاشی

به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری برنا؛ پازلِ حمله به دولت از سوی دلواپسان، این بار در مجلس یازدهم کامل‌تر شده است. چند روزی از نامه روسای کمیسیون‎‌های چهل روزه مجلس یازدهم نمی‌گذرد که برخی دلواپسان به دنبال طرح سوال از رییس جمهور هستند.

برخی دلواپسان بیرونی که به یاری نظارت استصوابی و حذف جریان اصلاح‌طلب به مجلس یازدهم راه یافته‌اند به یاران دلواپسِ قدیمی خود، پیوسته‌اند و تخریب علیه دولت را دنبال می‎کنند. گذشته از اینها، این حلقه‌های دلواپس که کلیدِ اتاق فرمان جنگ روانی علیه دولت را از مدت‌ها پیش در دست دارند اکنون لیدرِ توهین و تخریب علیه دولت شده‌اند. آنها که با کمترین رأی و به یاری نظارت استصوابی وارد مجلس شده‌اند و ورود آنها به مجلس نیز با علامت سوال‎‌های زیادی مواجه است عزم خود را برای تخریب دولتی با 24 میلیون رای، جزم کرده‌اند.

در واقع به گفته «اکبر ترکان»، وزیر راه و ترابری دولت سازندگی، «دوستان اصولگرا با کمک حذفیاتی که در مرحله رقابت انجام شد، به مجلس آمدند و اینها نمایندگان بخش اصولگرای جامعه هستند نه نمایندگان کل جامعه!.»

دلواپسانِ مجلس یازدهم که اخیرا در نامه‌ای به رئیس جمهور، به گفته اکبر ترکان، بدون اشاره به تحریم‌های ظالمانه آمریکا، انگشت اتهام‌زنی‌های خود را به سمت دولت روحانی برده بودند، قرار بود با شعارهای خود، مشکلات مردم را حل کنند اما در این چهل روزِ گذشته، نه تنها نتوانستند به ثبات در اقتصاد و مشکلات مردم کمک کنند بلکه خود عامل بهم ریختگی اوضاع شده‌اند. به گفته محمد مهاجری، فعال سیاسی اصولگرا، «مجلسی که بنای آن بر شعاردادن، دادوبیداد کردن و سروصدا کردن است، به هیچ وجه مجلسی نیست که بتواند اقدام خاصی انجام دهد. امیدی نیست که در این مجلس کاری انجام شود. این مجلس اگر می‌خواست از خود، اثرگذاری قابل توجهی نشان دهد تا مردم نسبت به آن امیدوار شوند 40 روز گذشته، زمان کافی بود تا این کار را انجام دهد.»

حال این مجلسی که از حاشیه‌سازی نماینده‌هایش از تاجگردون گرفته تا زاکانی، تغییر نامِ فرودگاه مهرآباد و ختم قرآن به فراکسیون سیر و عدس رسیده است به دنبال طرح سوال از رئیس جمهور هستند. همان‌هایی که در دوره ریاست جمهوری احمدی نژاد، مورد تحقیر دولت وی قرار گرفته بودند، همواره به دنبال طرح سوال از روحانی و از حد نصاب انداختن کابینه وی هستند. به نظر می‌رسد این مجلس از آنچه شعار داده شعاری‌تر است و هیئتی عمل کرده و سخنی از تخصص و توانمندی در مسائل کلان کشور نیست. آنها تا جایی پیش رفته‌اند که خطاب به وزیر امور خارجه دولت روحانی که برای ارائه گزارش به مجلس آمده بود، حتی به شعارهای انقلابی خود و سخنان رهبری در مورد ظریف اعتنایی نکرده و از او با فحش استقبال و بدرقه کردند.

در این جلسه، کریمی قدوسیِ دلواپس که یدِ طولانی در تخریب ظریف و دولت روحانی دارد این بار نیز در این مجلس بیکار ننشست و از جمله نمایندگانی بود که با ایجاد سر و صدا و هیاهو اجازه صحبت به وزیر امور خارجه را نمی‌داد و او را دروغگو خطاب کرد.

توهین و تخریب‌ها علیه دولت روحانی در حالی صورت می‌گیرد که به گفته اکبر ترکان: «معتدل‌تر از روحانی که وجود ندارد؛ آیا می‌تواند کار کند؟ مجلس نامه‌ای به رئیس‌جمهور نوشت و بدون اینکه فشارها و ظلم بین‌المللی و تحریم‌های ظالمانه را در نظر بگیرند همه چیز را به روحانی برگرداندند. آیا واقعا همه چیز به روحانی برمی‌گردد؟ آیا باید اثرات دشمنی‌های استکبار جهانی و توطئه‌های صهیونیستی را نادیده بگیریم و همه چیز را متوجه مشکلات مدیریتی نیروهای معتدل کنیم؟»

به گفته ترکان، «جریان اصولگرایی نه تنها هیچ اصلاح‌طلبی را برنمی‌تابد بلکه هیچ معتدلی را هم نمی‌پذیرد. حتی اگر یک معتدل هم سر کار بیاید قطعا اجازه نخواهند داد کار کند و کشور دچار کشمکش خواهد شد.»

«غلامرضا ظریفیان»، فعال سیاسی اصلاح طلب، در ارتباط با برخورد‌های جناحی با دستاورد دولت‌ها، به خبرنگار سیاسی برنا گفت: «کسانی که امید داشتند با آمدنِ مجلس یازدهم مشکلات کاهش می‌یابد، امروز با مشاهده این نوع رفتارها از این مجلس ناامید شدند.»

او افزود: تجربه نشان داده است که این نوع روش‌ها برای نقد دولت نه تنها مشکلی را حل نمی‌کند، بلکه مشکلات را هم افزایش می‌دهد و زمینه نگرانی مردم را فراهم می‌کند که در نهایت منجر به این می‌شود که مشکلات بر جای خود باقی بمانند.

«شهربانو امانی»، دیگر چهره سیاسی اصلاح طلب، در خصوص نحوه برخورد مجلس یازدهم با دولت روحانی و ایجاد ناامیدی در مردم با ظریفیان هم نظر است. او به خبرنگار سیاسی برنا گفت: «در مجلس یازدهم در اولین نطق پارلمانی رئیس مجلس بر این مسئله تاکید شد که این مجلس به دنبال مچ گیری نیست بلکه به دنبال حل مشکلات مردم است، در واقع از روز افتتاح مجلس تاکنون به دلیل شرایط خاص کشور هم به دلیل شیوع بیماری کرونا و هم نارضایتی‌هایی که وجود داشت، پیش‌بینی این بود که این مجلس در ایجاد آرامش در افکار عمومی و حل مشکلات معیشتی، نقش تاثیرگذاری ایفا کند که این گونه نشد.

او به آغاز مجلس اصولگرای دوره هفتم  و همزمانی آن با آخرین سال دولت اصلاح طلب خاتمی اشاره کرد و گفت: چون افرادِ با تجربه پارلمانی در مجلس هفتم حضور داشتند آن گونه که با دولت روحانی، امروز برخورد می‌شود در آن مجلس با دولت خاتمی برخورد نشد به ویژه در شرایط فعلی که حوزه سیاسی و سیاست خارجی به ویژه وزیر خارجه بیشتر نیازمند حمایت پارلمانی است. همه این رفتارها و گفتارهایی که از تریبون مجلس دیده و شنیده می‌شود به جای پاسخگویی به نیازهای امروزِ جامعه به نوعی برای آرایشِ میدان انتخابات 1400، است.

در ادامه ناصر قوامی، فعال سیاسی اصلاح‌طلب، در ارتباط با نحوه برخوردِ مجلس یازدهم با دولت روحانی و وزرای کابینه آن به رغم شعارهای اولیه خود به خبرنگار سیاسی برنا گفت: از این مجلس که به قول آقاتهرانی، اکثریت اعضای آن، نمی‌دانند کمیسیون، فراکسیون لایحه و طرح چیست، بیش از این انتظاری نیست. تا زمانی که دولت روحانی سرکار است کار برخی اصول‌گرایانِ مجلس، سر دادن شعارِ بدون شعور است.»

او ضمن تایید سخنان شهربانو امانی در خصوص حمایت مجلس از ظریف، گفت: «در این شرایط که وزارت امور خارجه تحت فشار است و همه کشورها علیه ما بسیج شده‌اند، این شعار دادن‌ها برخلاف منافع ملی است. اصولگرایان مجلس، در حال تضعیف کردن وزیر امور خارجه هستند و اگر فردی به منافع ملی فکر کند چنین اقداماتی را انجام نمی‌دهد.»

او با تاکید بر اینکه اصول‌گرایان با تنها دولتی که موافق بودند، دولت احمدی‎نژاد بود، تصریح کرد: آنها با دولتی که بزرگترین ضربه را به اقتصاد و امنیت کشور وارد کرد و موجب صدور قطعنامه‌های شدیدی علیه ایران شد موافق هستند. اقدامات دولتی که در نهایت، ایران را مجبور کرد با آمریکا مذاکره کند.

گذشته از اینها، به نظر می‌رسد خیز دلواپسانِ مجلس یازدهم برای به دست گرفتن دولت 1400 از همین حالا آغاز شده است. آنها که با شعار حل مشکل معیشتی مردم روی کار آمده‌اند حتی نتوانستند با یکدیگر در مجلس کنار آیند و بر سر هیئت رئیسه و کمیسیون‌ها دچار اختلاف شده و حتی به دنبال استیضاح هیئت رئیسه مجلس بودند. از این رو از آنان انتظاری نیست چراکه با وجود شعارهایِ پوپولیستی روی کار آمدند و در برخورد با مشکلاتِ کشور به فکر تخریب دولت برآمده‌اند تا اینکه به آن کمک کرده و در جهت حل آن مشکلات برآیند. ۶