به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری برنا؛ تقی ابوطالبی، متخصص روانشناسی تربیتی و عضو علمی دانشگاه فرهنگیان، در خصوص تاثیرات فعالیت بانوان در رشتههایی مانند پاورلیفتینگ، زورخانهای و ... اظهار داشت: همه انسانها در مراحل رشد، نوجوانی و اوایل جوانی علاقهمند به خودابرازی هستند، دوست دارند خودشان را ابراز کنند و توانمندی و داشتههایشان را بروز بدهند. انسان دوست دارد در عرصههای مختلف جسمانی، شخصیتی، روانی، اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و... داشتههایش را مطرح کند و خودابرازی داشته باشد. این خودابرازی در کودکان، نوجوانان و جوانان، بزرگسالان و کهنسالان وجود دارد اما شدت آن معمولا در سن نوجوانی و اوایل جوانی هم در جنس مرد و هم در جنس زن بیشتر است.
او ادامه داد: با توجه به رویکرد فرهنگی که در جامعه ما و در جامعه جهانی وجود دارد، احساس ناتوانی انگاری که با بینش فرهنگی نادرست گذشته، در جامعه حاکم بود، امروز هم همچنان وجود دارد. رویکرد دینی و نظام تعلیم و تربیتی ما، تفاوت را به تقوا میداند. بحث تفاوت در جنسیت نیست، جنسیت نه برتری و نه ضعف میآورد. نگاه کلی نادرستی وجود دارد که میگوید زن کمبودی دارد و برای جبران کمبود میخواهد خودابرازی کاذب داشته باشد. در برخی از مجامع برای حضور زنان در عرصههای مختلف اجتماع، یک محدودیتی وجود دارد اما در فرهنگ دینی اسلامی، میبینیم بعد از انقلاب اسلامی این جوشش و خودابرازی در صحنه بودن خانمها در عرصههای مختلف اجتماعی قابل انکار نیست و خانمها در همه عرصهها از جمله ورزش حضور دارند.
ابوطالبی عنوان کرد: هرکسی یک ساختار و توان بدنی دارد، ما در فرایند هوش مدیریتی چهار هوش اختصاصی مدیریتی برای انسان داریم، آی کیو هوش عمومی، پی کیو توان بدنی، ای کیو هوش هیجانی و مهارتهای بازی و اس کیو هوش اخلاقی معنوی است، معمولا هرکسی میخواهد تواناییهایش را بروز بدهد باید در قالب این چهارگانه باشد. در بحث جسمانی خداوند استعدادها و ظرافتهایی را در خلقت زن و مرد گنجانده که خصایصی وابسته به جنس دارند. هر جنسی خصلت، توانمندیهایی و ظرافتهایی دارد که آنها را خداوند در خلقتش نهفته است. به واسطه رعایت آن ظرافتها و با لحاظ کردن آنها، میتوان استعدادها را ارتقا داد.
متخصص روانشناسی تربیتی و عضو علمی دانشگاه فرهنگیان گفت: در روانشناسی به این خصلت، هویت وابسته به جنس گفته میشود که هرکسی یک هویت وابسته به جنس خود دارد. هویت جسمانی، روانی، شناختی، عاطفی، اجتماعی، شخصیتی و... رعایت این هویتها در مسیر رشد و تعالی محدودیتی ندارد و میشود جلو رفت اما اگر بخواهیم یک گرایش ضربدری ایجاد کنیم یعنی مرد کارهای زنانه و زن کارهای مردانه انجام دهد، آن هویت و عملکرد جنسیتی و ساختار جسمانی دستخوش تغییر و تحولات میشود. زن اگر ورزش زمخت کند، بدنش ظرافتش را از دست میدهد و مأموریتهای زنانه و مادرانه ممکن است از دست بدهد و در نهایت هویت او هم دستخوش تغییر میشود. مسیر رشد و ارتقا با لحاظ کردن هویت جنسیتی نتایج بهتری را در بر دارد. 3