پشت پرده کمبود آب تبریز/ قربانیان اصلی کمبود آب تبریز در ترسالی؛ از مردم تا محیط زیست

به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری برنا؛ قطعی آب در کلانشهر تبریز یکی از آن معضلاتی است که همواره باعث مشکلاتی برای شهروندان این شهر شده  و از اواخر سال 98 و با توجه به شیوع کرونا و به دنبال آن مصرف بیشتر آب، گریبان مردم این شهر را سخت تر چسبیده است و تقریبا هر روز برای مردم قسمتی از این شهر دشواری‌هایی ایجاد می کند. اتفاقی که می تواند منجر به بحران های عدیده ای در این شهر شود.

افزایش 37 درصدی مصرف آب در تبریز

محمدعلی هنرور، مدیرکل مدیریت بحران استان آذربایجان شرقی، در این خصوص گفت: در سال جدید 37 درصد مصرف آب در تبریز افزایش داشته و با همراهی مردم این عدد به 20 درصد رسید. پس از این افزایش مصرف، مسئولین آب استان اعلام کردند که مسئله کمبود آب جدی شده است که بلافاصله طرح انتقال آب ارس به صورت جدی‌تر در دستور کار قرار گرفت.

او افزود: تعویض لوله‌های خط انتقال آب سد نهند نیز در دستور کار است سپس مجوز حفر 12 چاه جدید نیز صادر شد تا این کمبود جبران شود. بیشتر نارضایتی مردم بخاطر این بود که چرا بدون اطلاع قبلی به مردم اقدام به قطع آب می‌کنند که این امر نیز از طرف ستاد مدیریت بحران به مسئولین منتقل و مقرر شد تا اطلاع رسانی در این عرصه به صورت کامل و جامع صورت گیرد.

این مقام مسئول در ستاد مدیریت بحران اظهار کرد: کمیته‌ای برای حل مشکل آب تبریز تشکیل شده و مقرر شد اقدامات فوق در برنامه‌های کوتاه مدت و میان مدت و بلند مدت پیگیری شود که مشکل اصلی این برنامه‌ها کمبود اعتبار است. استانداری هم قول مساعد در این زمینه داده است.

هنرور با اشاره به قطعی آب در روز جاری در شهر تبریز گفت: این قطعی آب با برنامه صورت گرفته شده است و به مردم اطلاع داده شده که از ساعت 14 الی 20 آب قطع خواهد شد. مردم نیز مطمئن باشند از این پس این قطعی آب زودتر اطلاع داده می شود. 

مدیرکل مدیریت بحران استان آذربایجان شرقی تاکید کرد: در جلسه‌ای که با فرماندار داشته‌ایم مقرر شده است صنایع از این پس از آب چاه استفاده کنند و آب شرب صرفا در مصارف شهری تبریز مورد استفاده قرار گیرد. 

صنایع از چاه‌های سنتی برای مصارف آب استفاده کنند

از سوی دیگر روح‌الله متفکر آزاد، نماینده مردم تبریز در مجلس شورای اسلامی، در رابطه با قطعی مکرر آب تبریز گفت: تمامی نمایندگان تبریز دیدارهایی با مدیرکل آب منطقه‌ای داشته‌ایم و مشکل ریشه‌یابی و تذکرات لازم به مسئولین مربوطه داده شد.

او افزود: در این جلسات مقرر شد صنایع از چاه های سنتی خود برای مصارف آب استفاده کنند و از آب شرب شهر استفاده نکنند تا آب شرف صرفا در شهر تبریز مصرف شود. از طرف دیگر به دنبال تکمیل رینگ و خط لوله پیرامونی شهر تبریز هستیم. در بلند مدت به دنبال این هستیم که با کمک بانک مرکزی خط انتقال آب رود ارس به تبریز در دستور کار قرار گیرد اما تمام تلاش این است که در کوتاه مدت کمبود آب جبران شود.

این نماینده مجلس در خصوص عدم عدالت در قطعی آب تبریز در برخی مناطق شهری اظهار کرد: در این خصوص نیز با مسئولین صحبت شده تا آب هر منطقه به نوبت قطع شود و در این زمینه به برخی مناطق شهر تبریز ظلمی وارد نشود. در همین راستا یک زمان‌بندی منظم در دستور کار قرار گرفته و در حوزه تاسیسات نیز به زودی بازسازی‌ها صورت خواهد گرفت.

متفکر در مورد زمان حل مشکل آب تبریز گفت: با مدیریت بهره‌وری آب می‌توان در همین هفته این مشکل را برطرف کرد اما مقوله‌ای که مهم است حتی برای یک روز نیز نباید قطعی آب وجود داشته باشد و این اولویت اصلی ما است.

نماینده مردم تبریز در مجلس در خصوص علل اصلی این قطعی‌های مکرر آب در تبریز خاطرنشان کرد: هر ساله در تبریز 5 درصد افزایش مصرف و 5 درصد نیز افزایش تولید آب شرب رقم می‌خورده است اما در سال 99 رقم افزایش مصرف به 25 درصد رسیده و فقط 18 درصد افزایش تولید رقم خورده است. در این میان 7 درصد کمبود آب وجود دارد. کوتاهی مسئولین سبب شده است تا خط انتقال آب ارس به تبریز در سال‌های گذشته به اتمام نرسد و این گلایه وجود دارد زیرا با توجه به انتقال آب آن منطقه به تبریز قطعا این مشکلات به وجود نمی‌آمد. 

کمبود آب در تبریز طبیعی نیست

محمد درویش، کارشناس محیط زیست، در این خصوص گفت: در سه سال گذشته حوزه آبخیز دریاچه ارومیه شاهد بارش‌هایی بوده است که از میانگین 51 ساله بیشتر بود و در این رابطه در کشور کم نظیر است. با چنین وضعیتی باید بحث تامین آب مردم ارومیه و تبریز مشکلی نداشته باشد و با 4 درصد آب این حوزه می توان مشکل آن ها را حل کرد.

او افزود: این مشکل از جایی نشات می‌گیرد که صنعت و کشاورزی در این منطقه کنترل نشده است. در بازدیدی که از سد زرینه‌رود در همین منطقه داشتم که مهم‌ترین منبع تامین آب شرب تبریز است شاهد بودم موتورهایی در دریاچه سد تعبیه شده تا مراتع کوهستانی که در آن‌ها کشاورزی انجام می‌شود را آبیاری کنند.

این متخصص حوزه محیط زیست تاکید کرد: در این مناطق کشت ممنوع است و این آبیاری سبب می‌شود در پایین دست خشکسالی به وجود آید و حقابه‌ای که باید به تبریز برسد به شدت کاهش پیدا می‌کند. دلیل کمبود آب در تبریز طبیعی نیست بلکه سوءمدیریت‌ها وجود دارد. ستاد احیای دریاچه ارومیه نیز نتوانسته به تعهدات خود برای کاهش وابستگی معیشتی به منابع آب و خاک و کاهش وسعت باغ‌های سیب و زمین‌های چغندر قند عمل کند.

درویش با اشاره به علت ممنوعیت کشت در این زمین‌ها گفت: وسعت اراضی کشاورزی در اطراف دریاچه ارومیه از 320 هزار هکتار به 680 هزار هکتار در دو دهه گذشته افزایش پیدا کرد و همین افزایش سبب شد تا فشار بسیار زیادی به منابع آب سطحی و زیرسطحی وارد شود و دیگر آبی به دریاچه ارومیه نرسد.

او در ادامه تاکید کرد: در نتیجه برای احیای دریاچه ارومیه مقرر شد زمین‌هایی که در این اواخر تبدیل به اراضی کشاورزی شده است به کارکرد طبیعی خود بازگردد و به این ترتیب از مازاد آب دریاچه ارومیه سیراب شود که عملا در تحقق این امر عاجز مانده‌اند.

قربانیان کمبود آب تبریز را دریابید

آنچه از مجموع صحبت‌های مسئولین و کارشناسان به دست آمد این است که کوتاهی‌ها در این حوزه اجتناب ناپذیر است و عدم برنامه‌ریزی بلندمدت از گذشته همواره سبب شده است تا در این منطقه یکی از هدف‌های  اصلی مورد آسیب قرار گیرد. از آب شرب مردم گرفته تا محیط زیست تا این لحظه قربانیان عدم برنامه‌ریزی هستند. امری که در آینده ممکن است گریبان سایر قسمت‌های جامعه آذربایجان شرقی را نیز بگیرد.

انتهای پیام: 6