به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری برنا؛ نیاز اصلی جوامع برای پیشرفت و انجام هر چه بهتر امور و حل و فصل مشکلات، آرامش روحی و روانی و امنیت در حوزه گوناگون است. اگر به یکی از این حوزه ها خدشه و خسارتی وارد شود، امنیت تمامی حوزه های دیگر تحت تاثیر قرار خواهد گرفت. پس درک مفهوم امنیت و آرامش و عمل به آن امری واجب و لازم الاجرا است.
از دیگر سو اختلاف سلیقه، دیدگاه و نظر در امور روزمره بین شهروندان یک جامعه امری طبیعی به حساب می آید. گاهی این اختلافات سطحی بوده و با مشورت و یا میانجیگری افراد گوناگون و یا به اصطلاح کوتاه آمدن یکی از طرفین درگیر، حل و فصل خواهد شد و در زمانی دیگر اختلافات عمیق و ریشه ای بوده است و با کوچکترین استحکاک، احتمال درگیری طرفین افزایش می یابد.
در این زمان رجوع به مرجع بی طرف، آگاه و متخصص و بهره گیری از رای و نظر او در مقام قضاوت و یا مشاوری امین و دلسوز و میانجیگیری او باید در اولویت طرفین درگیر قرار گیرد؛ زیرا در اکثر موارد وقتی طرفین بر حل و فصل اختلاف بین خود و بدون حضور طرف سوم تاکید می ورزند، این اختلاف عمیق تر گشته و هر کدام از طرفین بر حقانیت خود تاکید می کند و در نتیجه به احتمال زیاد مسئله حل نخواهد شد.
معمولا در اختلافات ریشه ای و پیچیده، مراجع قانونی از جمله پلیس و یا مشاوران قضائی بهترین و مطمئن ترین مرجع برای ارائه راه حل و حل و فصل اختلافات هستند که بر اساس ظوابط و مفاد قانونی و یا با ارائه مشاوره های روانشناسانه و جامعه شناسانه، مسائل را با آرامش هر چه بیشتر بررسی و حل و فصل می کنند؛ به طوری که هر کدام از طرفین درگیر با حق و حقوق خود آشنا گشته و بر اساس آن به قضاوت و درکی درست نسبت به موقعیت و عملکرد خود و دیگری دست پیدا کند.
این امر از آن جهت اهمیت فراوان دارد در ضمن اینکه از ایجاد تنش و درگیری بین افراد جلوگیری می کند، از ارائه و مخابره تصویری ناامن و پرتنش از جامعه به مردم در داخل و خارج از کشور جلوگیری کرده و باعث ارتقاء سطح فرهنگ عمومی جامعه و انتقال حس آرامش و امنیت در آن می شود.
حال جامعه ای را در نظر بگیرید که در آن هر کس بنا داشته باشد مشکلات خود با دیگری را با قضاوت یک جانبه و یا همراه با خشونت و درگیری حل کند؛ آیا می توان در چنین جامعه ای از امنیت و آرامش حرفی به میان آورد؟! آیا می توان انتظار داشت که چنین جامعه ای که از بستری آرام و امن در تمام زمینه های روحی و روانی، جانی و مالی برای شهروندان خود برخوردار نیست به ثباتی نسبی رسیده و پیشرفتی محسوس و همراه با سرعت داشته باشد؟! و در نهایت آیا چنین جامعه ای می تواند در مقابل بدخواهان و دشمنان داخلی و خصوصا خارجی خود استقامت و پایداری لازم را داشته و تمرکز خود را در حل مشکلات و موانع خارجی از دست ندهد، در حالی که در داخل مرز های خود دچار مشکلات، تنش ها، سوء تفاهم های گوناگون، بی اعتمادی و درگیری های گوناگون است؟! قطعا و یقینا جواب تمامی این سوالات منفی است و اهمیت اعتماد و اکتفا به قانون و فصل الخطاب قرار دادن آن در حل اختلافات، درگیری ها و مشاجرات را بیش از پیش به ما یادآور می شود.
نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران از بدو تاسیس خود بروزترین و کارآمد ترین روش های موجود برای کاهش جرایم عمد و غیر عمد را سرلوحه تصمیمات و عملکرد خود قرار داده است و در این بین پیشگیری از وقوع جرم حرف اول را در میان اقدامات ریز و درشت پلیس می زند. یکی از مهمترین عملکرد های پلیس در حوزه پیشگیری، ارائه مشاوره در حوزه های گوناگون به مردم و حل اختلافات آنان چه در داخل کانون خانواده های نیازمند به مشاوره و چه در بطن جامعه است.
متخصصان امر مشاوره مستقر در ستاد ها و کلانتری های پایتخت آمادگی دارند تا در خصوص برطرف کردن هر موضوعی که می تواند سبب اختلاف و درگیری بین افراد در خانواده ها و یا جامعه شود، مشاوره لازم را ارائه داده و تصمیمات افراد را با مشاوره های دقیق، علمی، منطقی و قانونی خود همراه ساخته و کمک موثری به حفظ آرامش فرد و جامعه و همچنین پیشگیری از بروز حوادث، خصوصا حوادثی که در حوزه جرایم عمدی بررسی می شود، ارائه کنند. چه بسیار افرادی که به سبب همین مشاوره ها، آرامش خود را به دست آورده و با دیدی منطقی به قانون تمکین کردند و به این وسیله از بروز حوادث ناگوار و جرایم توسط خود و یا دیگری جلوگیری بعمل آمد.
همچنین مراکز مشاوره از ظرفیت های بسیار خوبی جهت ارائه آموزش های لازم به اعضای خانواده ها و در راستای فوریت های روانپزشکی و تکنیک های کنترل خشم و.. بهره مند هستند؛ که این آموزش ها می تواند در مواقع ضروری به افراد کمک کرده تا بر خود مسلط شده و کنترل خشم خود در هنگام درگیری و نزاع و مشاجرات را بدست گرفته و از اقدام به اعمالی که باعث پشیمانی و در عین حال ترویج نا امنی می شود جلوگیری لازم را بعمل آورده و به این ترتیب در واقع اقدامی پیش دستانه به انجام پذیرد.