به گزارش خبرگزاری برنا در اصفهان، کورش محمدی در سیزدهمین جلسه کارگروه آب کمیسیون اجتماعی و محیط زیست شورای شهر اصفهان اظهار کرد: سالهاست که مجموعهای از مطالبات فعالان زیست محیطی اصفهان معطل مانده و نسبت به آن بیتوجهی میشود.
وی افزود: اگر نگاه ویژهای به تالاب گاوخونی وجود داشت، حقآبه زیستمحیطی، شرب و صنعت در حوضه زایندهرود دچار مشکل نمیشد زیرا گاوخونی یک کلیت برای مجموعه آب زایندهرود است.
رئیس کمیسیون اجتماعی و محیط زیست شورای شهر اصفهان تصریح کرد: تبعات بیتوجهی به حوزه محیط زیست مرتبط با زایندهرود در اشکال اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی خود را نشان میدهد و نباید به جریان نصفه و نیمه زایندهرود شود.
وی با تاکید بر لزوم تغییر در شکل تعامل در جامعه برای حل معضلات زایندهرود، ادامه داد: تاکنون هر کدام یک از استانهای بهرهبردار زایندهرود برای تقسیم منابع نگاهی سازمانی، استانی و منطقهای داشتهاند که سبب تنش در این رابطه شده است.
محمدی خاطرنشان کرد: گاهاً زایندهرود و طرحهای انتقال آب ابزاری در دست سیاسیون برای جلب آرای انتخابات و ورود به عرصههای مدیریتی شده که آسیب و خیانتی محسوب میشود که در استانهای مختلف به زایندهرود روا داشتهاند.
وی با بیان اینکه دو سال از تشکیل کارگروه آب با همراهی نحبگان و نهادهای ذینفع در شورای شهر میگذرد، اضافه کرد: بهجای تقابل، مسیر تعامل با استانهای بهرهبردار مانند یزد، خوزستان و چهارمحال و بختیاری دنبال شده تا از سرچشمه تا تالاب و حتی بهرهبرداران خارج از حوضه، از زایندهرود منتفع باشند اما آسیبی به هیچ کدامیک نرسد.
رئیس کمیسیون اجتماعی و محیط زیست شورای شهر اصفهان با بیان اینکه همواره حقآبه زیست محیطی زایندهرود در تصمیمگیریها فراموش شده، گفت: با وجود آنکه رفتارسازی و فرهنگسازی برای کاهش مصرف آب شرب به خوبی در اصفهان به اجرا درآمد اما نگاه تک بعدی به آب شرب در برههای باعث شد بخشهای زیادی از منابع محیط زیستی به سمت شرب رفت که باید از این خطاهای استراتژیک دوری کنیم.
تکلیف حقآبه محیط زیست اصفهان باید در حوزه ستادی حل شود
مدیرعامل شرکت آب منطقهای استان اصفهان نیز در این جلسه اظهار کرد: به دلیل نبود کار کارشناسی در دوران قبل، اکنون رودخانه زایندهرود در دو استان واقع شده و در طول تاریخ برخی برداشتها در آن اتفاق افتاده که هزینه بسیاری برای جلوگیری از این برداشتها نیاز است.
مسعود میرمحمدصادقی افزود: بهطور مثال از سد چمآسمان تا نکوآباد بهطول ۴۲ کیلومتر مقدار زیادی آب بدون کنترل برداشت میشود و ۷۹ سردهنه بهصورت سنتی در این مسیر وجود دارد؛ وجود زمینهای پست مجاور و شالیکاریها نیز در این محدوده مزید بر علت شده اما حتی کنترل آن در سال آبی ۹۶ - ۹۷ که خشکسالی شدیدی پیش آمده بود با گشتهای زیاد و همراهی نیروی انتظامی میسر نشد.
وی اضافه کرد: باید این محدود کانالیزه شود و حقآبه طبیعی برای مصارف در رودخانه قرار گیرد و از طریق کانال به برداشت کنندگان برسد؛ این طرح سه سال پیش آماده شده اما ۵۰ میلیارد تومان برای اجرای آن اعتبار نیاز است
میرمحمدصادقی ادامه داد: از سد زایندهرود برای حقآبه محیط زیستی رودخانه و تالاب گاوخونی ۱۷۶ میلیون متر مکعب آب رها میشود؛ هرچند که محیط زیست اصفهان معتقد است عدد واقعی حقآبه زیست محیطی ۳۱۷ میلیون متر مکعب است بدین سبب باید موضوع حقآبه محیط زیستی در حوزه ستادی حل شود.
وی خاطرنشان کرد: این سوال مطرح است که با وجود حقآبه محیط زیستی چرا آب به تالاب نمیرسد؟ هندسه قرارگیری شبکه به نحوی است که به سختی آب به آخر شبکه میرسد و کشاورزان اجازه پایین رفتن آب را نمیدهند
مدیرعامل شرکت آب منطقهای استان اصفهان با تاکید بر اینکه باید بیش از گذشته به بخش کشاورزی پرداخته شود، تصریح کرد: آیا این چند سال بهینهسازیها در کشاورزی کشور انجام شده است؟ به نظر میآید باید با عزم ملی به این موضوع پرداخت و طرح تعادل بخشی برای آبهای زیرزمینی را با مدیریت بهتری اجرایی کرد.
در حق محیط زیست اصفهان اجحاف شده است
همچنین مدیر کل حفاظت محیط زیست استان اصفهان گفت: برنامه سازگاری با آب دوره قبل را قبول نکردیم و در جلسه اخیر کارگروه سازگاری آب ۳۱۳ میلیون متر مکعب حقآبه تالاب گاوخونی روی کاغذ نوشته شد.
وی با انتقاد از محقق نشدن اعتبارات دولتی برای محیط زیست استان، افزود: باید در مجلس به این جمعبندی رسید که پروژههای دیگر بر مبنای حفظ تالاب گاوخونی اجرا شوند زیرا نمیتوان هم گاوخونی را احیا کرد هم روند تولید صنایع به این شکل ادامه پیدا کند.
وی ادامه داد: توجه به صنایع بزرگ و شهرکهای صنعتی اگرچه چرخ تولید را جلو میبرد اما باید پرسید آیا در کنار این امر گاوخونی نیز احیا میشود؟
حشمتی اضافه کرد: در طول ۲۰ سال گذشته در حق مردم اصفهان درباره آبوهوا، پسماند و دیگر حوزههای محیط زیست اجحاف شده است
۸۷ درصد مردم اصفهان زیر الگوی مصرف، آب مصرف میکنند
مدیرعامل شرکت آب و فاضلاب اصفهان در این جلسه با بیان اینکه یکی از پرتنشترین بخشهای آب در ۱۰ سال گذشته، موضوع آب شرب اصفهان بوده، اظهار کرد: افق طرح آبرسانی به ۵۶ شهر و ۳۰۰ روستای استان سال ۸۷ به پایان رسیده و از آن سال باید طرح آبی جدیدی تحویل جمعیت چهار و ۲۰۰ نفری استان نیشد اما سامانه دوم آبرسانی هنوز محقق نشده است.
هاشم امینی افزود: بحران آب در سالهای اخیر اگرچه به یک تهدید و مشکل برای اصفهان تبدیل شده بود اما فرصتها و طرفیتهایی را نیز ایجاد کرد و میزان پرت شبکه استان از ۳۰ درصد به ۱۶.۱ درصد رسید به عبارت دیگر استان اصفهان توانست پایینترین میزان آب بدون درآمد کشور را به نام خود ثبت کند.
وی با بیان اینکه ۸۷ درصد مردم اصفهان زیر الگوی مصرف کشور آب مصرف میکنند، تصریح کرد: هیچکدام یک از استانها نتوانستند فرهنگسازی استان اصفهان در زمینه کاهش مصرف آب را پیاده کنند و صرفهجویی مردم استان به یک روز محدود نمیشود بلکه تمام روزهای سال این صرفهجویی رعایت میشود.
امینی گفت: با وجود کاهش مصرف آب اما همچنان افت فشار و قطعی آب از مشکلات استان است و باید همانطور که در شهرستان لنجان آب توزیع میشود، قسمت کم آب استان مانند انارک نیز باید به همان شکل از توزیع آب بهرهمند شود.
وی خاطرنشان کرد: علیرغم نقدی که به صنایع استان در برخی حوزهها وجود دارد اما هیچ کدام یک از استانهای کشور نتوانستند استفاده از پساب را مانند صنایع اصفهان اجرایی کنند که به نظر این اقدامات باید در مجلس گفته شود.