«جلال جلالیزاده»، عضو شورای مرکزی حزب اتحاد ملت، درباره فرهنگ افشاگری به خبرنگار خبرگزاری برنا گفت: افشاگریها با هم فرق میکند. باید دید کسی که افشاگری میکند آیا به دلیل دفاع از حق مردم و مصالح مردم، برای برگرداندن اموال عمومی به بیتالمال یا کوتاه کردن دست خائنان است؟ اگر کسی افشاگری کند و جلوی دزدی و خیانت را به خاطر مردم بگیرد، کار خوبی است اما کسی که افشاگری را به خاطر تخریب رقیب یا انتقام و رسیدن به مطامع خود انجام دهد، ناپسند است.
این فعال سیاسی اصلاحطلب درباره افشاگریهای رئیس دولت بهار توضیح داد: احمدینژاد پیش از رسیدن به ریاستجمهوری همیشه تهدید به افشاگری میکرد که دزدان اقتصادی را معرفی خواهد کرد اما یک نفر را هم ندیدیم.
جلالیزاده افزود: افشاگری اگر واقعا قانونی و از طریق قوه قضاییه و مطبوعات باشد مطلوب است. مجلس، دیوان محاسبات، قوه قضاییه موظف هستند با مفسدان اقتصادی برخورد کنند اما اگر قرار باشد که هر کس مخالف سیاسی کس دیگری باشد، شروع به افشاگری کند، رویه و سنت ناپسندی در جامعه باب خواهد شد. متاسفانه برخی از افراد در جامعه ما خودشان متهم هستند حالا یا به دلیل فرافکنی یا به دلیل اثبات حقانیت خود برخی از فسادهایی را که آشکار هستند را رونمایی میکنند.
او با بیان اینکه قانون از کجا آوردهای در کشور ما اجرا نشده است، عنوان کرد: نمونههایی بوده است که فرد، قبل از یک مسئولیت مستاجر بوده ولی بعد از اینکه مسئول شد برج میسازد و چندین خانه و کارخانه دارد. وقتی مسئول یک اداره کوچک ویلای چند میلیاردی میسازد مطمئنا آن را از راه مشروع به دست نیاورده است. اگر قانون از کجا آوردهای اجرا شود مردم هم قدردان خواهند شد و قطعا امنیت سیاسی، اقتصادی و اجتماعی در کشور ما چندین برابر خواهد شد. اگر قرار باشد عدهای مصونیت داشته باشند و شروع به افشاگری کنند در حالیکه خودشان در امان هستند، کار غیراخلاقی و به دور از شان است. 2/5