مجازات تجاوز چیست؟

|
۱۳۹۹/۰۶/۰۳
|
۰۹:۱۵:۵۸
| کد خبر: ۱۰۴۸۶۰۲
مجازات تجاوز چیست؟
افراد هر جامعه دارای حقوقی هستند که هیچ کس حق ندارد به آن تجاوز کند و به آن صدمه و خدشه ای وارد کند . این موضوع دامنه گسترده ای دارد و از برداشتن بی اجازه وسایل دیگران شامل می شود که خدشه به حق مالکیت افراد است و تا تجاوز به جسم آنها را در بر می گیرد . کسی که به بدن دیگری تجاوز کند ، مجرم است و با توجه به میزان آسیبی که به بدن دیگری وارد کرده است ، مجازات انتظارش را می کشد .

به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری برنا؛ یکی از این آسیب ها رابطه جنسی به زور با دیگری است که در همه جوامع و همه دوران ها عملی بسیار زشت است که شدید ترین مجازات ها برای آن در نظر گرفته شده است . از این رو در این مقاله به بررسی معنی زنای به عنف و مجازات زنای به عنف می پردازیم .

زنای به عنف چیست

زنای به عنف یکی از انواع زنا است . زنا یعنی رابطه جنسی بین زن و مردی که با هم زن و شوهر نیستند . عنف نیز به معنای خشونت و زور است . از این رو زنای به عنف یعنی اینکه مردی به زور و بدون رضایت زنی اقدام به رابطه جنسی با او نماید که در اصطلاح به آن تجاوز به عنف نیز می گویند . علاوه بر این در تبصره 2 ماده 224  قانون مجازات اسلامی سال 92 آمده است که هر گاه کسی با زنی که راضی به زنای با او نباشد در حال بیهوشی ، خواب یا مستی زنا کند ، رفتار او در حکم زنای به عنف است . هم چنین در زنا از طریق اغفال و فریب دادن دختر نابالغ یا از طریق ربابش ، تهدید و یا ترساندن زن ، اگرچه موجب تسلیم او شود ، در حکم زنای به عنف است .

مجازات زنای به عنف

مجازات زنا به عنف مجازات حدی است . مجازات این عمل قبیح در ماده 224 قانون مجازات اسلامی آمده است . با توجه به این ماده مجازات زنای به عنف اعدام زانی ( کسی که اقدام به زنا کرده است ) می باشد . در اجرای این حکم فرقی بین اینکه زانی جوان یا غیر جوان است و اینکه محصن با غیرمحصن است وجود ندارد .

علاوه بر این در زنا به عنف در صورتی که زن باکره باشد ، مرتکب علاوه بر مجازات زنای به عنف باید ارش بکارتی که از بین برده است و مهرالمثل زن را بپردازد ولی اگر زن باکره نباشد ، علاوه بر اینکه به مجازات اصلی محکوم می شود باید تنها مهرالمثل را پرداخت کند .

عدم طرح شکایت در جرایم منافی عفت

بر اساس ماده ۱۰۲ قانون آیین دادرسی کیفری، انجام هرگونه تعقیب و تحقیق در جرایم منافی عفت ممنوع است و پرسش از هیچ فردی در این خصوص مجاز نیست، مگر در مواردی که جرم در مرئی و منظر عام واقع شده و یا دارای شاکی یا به عنف یا سازمان یافته باشد که در این‌صورت، تعقیب و تحقیق فقط در محدوده شکایت و یا اوضاع و احوال مشهود توسط مقام قضایی انجام می‌شود.

در تبصره‌ٔ ۱ همین ماده ذکر شده که در جرایم زنا و لواط و سایر جرایم منافی عفت اگر شاکی وجود نداشته باشد و متهم قصد اقرار داشته باشد، قاضی وی را توصیه به پوشاندن جرم و عدم اقرار می‌کند. در این جرایم اگر بزه دیده محجور (صغیر یا مجنون) باشد، ولی یا سرپرست قانونی او حق طرح شکایت دارد. بر این اساس، پیگیری جرایم منافی عفت نیاز به شکایت شاکی خصوصی دارد و تا زمانی که شاکی طرح شکایت نکند، این جرایم قابل پیگیری نیست.

نظر شما