پدیده رو به گسترش "پیاده رو خواری" در کرج/ وقتی عابران به مسلخ خطر برده می شوند

به گزارش خبرگزاری برنا استان البرز، سیر توسعه شهرها در دو دهه اخیر شکل فزاینده ای به خود گرفته است، خیابان ها، بزرگراه ها و معابر فرعی واصلی بسیاری ایجاد شده اند تا انسان ها را با کمترین تاخیر و زمان ممکن به مقصدشان برسانند.

تیراژ تولید خودروها افزایش یافته تا ابزاری برای افزایش بهره وری و کاهش زمان رسیدن به مقصد باشد در حالی که هر چه به جلوتر آمده ایم شهرها شکل انسان محوری خود را از دست داده اند و گویی این خودروها هستند که تعیین می کنند مسیرها چگونه شکل بگیرند و شهرها به کدام سو حرکت کنند.

همه توان و تمرکز مدیریت شهرها بر توسعه معابر،ایجاد پل و زیرگذر و تقاطع و ... گذاشته شده و کمتر کسی به فکر دیگر نیازهای یک شهروند شهرنشین است.

همه اینها دست به دست هم داده تا امروز انسان تابعی از وسایل نقلیه پیرامونش باشد و این نیازهای خودرو است که تعیین می کند راکب اش چه رفتاری از خود نشان بدهد و در مواجهه با حقوق دیگران چه واکنشی را بروز دهد.

یکی از پدیده های این خودرو محوری در شهرهای بزرگ از جمله کلانشهر کرج تجاوز به حقوق عابران پیاده و اشغال پیاده روها برای پارک خودروها است.

شهرهایی چون کرج توسعه ای ناموزون داشته اند و در کنار افزایش سرسام آور خودروها فکری برای توقفگاه های مناسب برای آن نشده است تا امروز برای شهروندان عجولی که به دنبال جای پارک می گردند پیاده رو بهترین و سهل الوصول ترین گزینه  باشد.

شهروندی برای انجام کاری اداری از منزل خارج می شود، به محل مورد نظر می رسد و پس از نیافتن محلی مناسب برای پارک خودرو خود با چشم بستن بر حقوق عمومی خودرو را در مسیر عبور عابران ودر پیاده رو پارک می کند و با خوشنودی از این که محلی مناسب و بدون دردسر برای خودرو اش یافته به سراغ امورات خود می رود.

اما عده ای دیگر هستند که پا را از این هم فراتر می گذارند و با علم به اینکه مشتریان و ارباب رجوع هایشان برای دریافت خدمات از آنها شاید دچار دردسر پیدا نکردن جای پارک شوند خود دست به کار می شوند وبا تجاوز به  حقوق عامه و تصرف پیاده روها توقفگاهی برای مشتریان مهیا می کنند و با چشم بستن بر خطرات و سختی هایی که متوجه مردم و عابران می شود تنها به منافع و رفع نیاز خود و اطرافیان شان فکر می کندد.

اما آنچه این پدیده رو به گسترش را تقویت می کند مماشات و بی توجهی ارگان هایی است که با چشم بستن بر این تخلفات آشکار بستر را برای سواستفاده ودست اندازی برخی افراد فرصت طلب و سودجو فراهم کنند و بر این باور اند که با زرنگی و رندی توانسته اند برای خود آورده ای ایجاد کنند.

در سوی مقابل اما شهروندان از این تجاوز و تخلف دچار آسیب های فراوان می شوند و مجبوراند با ورود به خیابان و بستر معابر پرتردد خطر را به جان خریده و طی طریق کنند.

آمارها از فوت هزاران نفر عابر پیاده در طول سال حکایت دارند و قطعا بخشی از این تلفات ناشی از دست اندازی افراد فرصت طلب به پیاده روها وکوتاهی نهادهای نظارتی ناشی می شود که اگر برخوردهای مناسب وقاطع با این دست رفتارهای مخاطره انگیز می شد این آمارها کمتر بود وشاهد آسیب های کمتری در این بخش می بودیم.

عابران بی گناهی که چوب فرصت طلبی عده ای را می خورند که تنها خود و خواسته شان اهمیت دارد و برای نیل به آن راضی می شوند فضاهای عمومی چون پیاده راه ها را به تصرف خود درآورند و محیطی خطرناک را برای مسلخ کشیدن شهروندان رقم بزنند.

خوب است در کنار هزاران وتوصیه و به راه انداختن پویش های ریز ودرشت برای این معضل رو به تزاید یعنی اشغال پیاده روها و پارک خودرو در مسیر عابران پیاده هم فکری کنیم و با تذکرات و اطلاع رسانی ها مناسب و اثربخش و البته برخوردهای قانونی لازم این پدیده مذموم را از بین ببریم.