به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا، رمان «آواز کافه غمبار» اثر کارسون مکالرز با ترجمه حانیه پدرام امسال در نوبت چاپ اول از سوی نشر بیدگل منتشر شده است.
«آواز کافه غمبار» سومین رمان کارسون مکالرز، نویسنده زن آمریکایی است که در سال ۱۹۵۱ منتشر شد. بسیاری این رمان کوتاه را بهترین اثر مکالرز میدانند، رمانی معرف گوتیک جنوب که تمامی ویژگیهای این ژانر را یکجا در برمیگیرد. داستان پیردختری عجیب و غریب و اهل جنوب که در آبادی دلگیرکنندهای با آشپزی سیاهپوست تنها زندگی میکند و گرفتار مثلث عشقی عجیبی میشود.
«آواز کافه غمبار» مجموعهای است عجیب از شخصیتها، شخصیتهایی ساکن آبادی دلگیر که داستان آنجا اتفاق میافتد. پیرنگ تکاندهنده اثر در کنار مثلث عشقی عجیب و تکاندهندهتر از این زاویه دید راوی در سراسر این رمان کوتاه لذت خواندنش را دوچندان میکند. روایت بیطرف و ریزبینی که مدام بازیهای سرنوشت را به خوانندهاش یادآور میشود.
در متن این رمان میخوانیم: «توی آبادی هیچ کاری برای انجام دادن نیست. میشود دور حوض آسیاب قدم زد، به تنه درختی خشکیده لگد زد یا به این فکر کرد که با چرخ گاری قدیمی کنار جاده در نزدیکی کلیسا چه میشود کرد. روح از این همه ملال میپژمرد. بهتر آن است که پیاده راه بیفتید سمت جاده فورکسفالز و به آواز زندانیان زنجیر به پا گوش بدهید.»
جان مکنَلی در مقاله «راوی دروننگر در آواز کافه غمبار» درباره این رمان میگوید: « رمان «آواز کافه غمبار» طرحی است گروتسک از قدرت ویرانسازی عشق. آنچه موقع خواندن آن پیشروی ماست متنی است که به زیبایی پرداخت شده است، نوشتهای که ما در آن ناخواسته تکگویی درونی شخصیتی را میشنویم که یادآوری مکرر خاطرات اوا را قادر میسازد بر ملال خود غلبه کند و در مقابل فشارهای تحلیلبرنده جهانی که خوب میشناسدش مقاومت کند. «آواز کافه غمبار» ترانه روح بشر است.»
مارگارت بی. مکداول درباره این رمان میگوید: «مکالرز در «آواز کافه غمبار»، به آمیزهای پیچیده و ظریف از امر واقعی و امر افسانهای دست یافت، آمیزهای از امر کمیک و امر غمانگیز و نیز آمیزهای از امر محلی و امر جهانی. در این رمان کوتاه او ایجاز، تسلط، عینیت و تناسبی فوقالعاده به دست آورد.»
«آواز کافه غمبار» دومین اثر کارسون مکالرز پس از «ساعت بیعقربه» است که حانیه پدرام آن را ترجمه کرده و در نوبت چاپ اول و در ۱۴۴ صفحه با قیمت ۲۵۰۰۰ تومان از سوی نشر بیدگل منتشر شده است.