نیاز سینمای کودک به روزآمدی، خلاقیت و زبان‌جهانی/ صورت مسأله را پاک نکنیم!

به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا، فرزاد اژدری کارگردان سینمای کودک  در گفت‌وگوی زنده با محمدصادق لواسانی در صفحه رسمی جشنواره، گفت: بعد از آنکه فیلم «وروجک‌ها» را ساختم شرایط به گونه‌ای پیش رفت که صنعت سینما، صنعت گرانی شد. ارزش دلار افزایش پیدا کرد، قیمت‌ها سرسام آور شدند و فیلم‌سازی به ویژه در حوزه کودک سخت شد. ترس سرمایه‌گذاران افزایش پیدا کرد و تابویی تحت عنوان اینکه فیلم کودک نمی‌فروشد به وجود آمد.

او افزود: از دهه ۹۰ میزان تولیدات فیلم کودک در کشور ما کاهش پیدا کرد و در مقابل اتفاقات مهمی در دنیا و کشورهای همسایه ما افتاد و فیلم‌ها به سمت تخیلی و فانتزی پیش رفتند. امروز هم به گونه‌ای است که نمی‌توان مرزی بین فیلم و انیمیشن قائل شد.

این کارگردان ادامه داد: کودک امروز چیزهای جدیدی می‌خواهد. ما می‌توانیم فیلم‌های گذشته را نمایش دهیم اما در نظر داشته باشید که کودک امروز امکان دسترسی و انتخاب‌های بسیاری دارد و قطعاً علاقه‌ای به تماشای فیلم آپارتمانی و رئال ندارد. او به دنبال تماشای فیلم فانتزی می‌رود. این فیلمساز است که به دنبال ساخت فیلم‌هایی از این دست نمی‌رود چون حوصله ندارد یا نمی‌تواند خود را به‌روز کند.

اژدری تصریح کرد: در ایران امکانات داریم و می‌توانیم تولید کنیم اما کسی حوصله یا دانش آن را ندارد برای همین صورت مسأله را پاک می‌کنیم و می‌گوییم سینمای کودک نمی‌فروشد! چیزی که کم داریم امکانات نیست بلکه ذهن خلاق برای تولید کار برای بچه‌ها است.

او بیان کرد: ما فیلمنامه مناسب برای ارائه به بازارهای جهانی را نداریم. زمانی که می‌خواهیم فیلم بسازیم به دنبال این نیستیم که ببینیم می‌توانیم راهی به بازار جهانی برای آن پیدا کنیم و فراموش می‌کنیم اصل سینما سرگرمی است.

فرزاد اژدری اضافه کرد: فیلم‌هایی در حوزه سینمای کودک و نوجوانان جهان موفق هستند که عناصر انسانی دارند. بزرگ‌ترین بازاری که در دسترس ما قرار دارد، بازار آسیا است. بسیاری از قصه‌ها و داستان‌های آسیایی به درد ما می‌خورد همچنین قصه‌های ما هم مناسب آنها است. ما می‌توانیم موفق شویم به شرط آنکه یاد بگیریم زبان جهانی داشته باشیم. برای آن باید خودمان را به‌روز کنیم، فیلم خوب ببینیم و فیلمنامه‌های خوب بخوانیم.

اژدری اظهار داشت: فیلمسازان ما باید تکنیک‌های فیلمسازی و قصه‌گویی جدید را بلد باشند تا بتوانیم خودمان را با تماشاگران تمام جهان مرتبط کنیم. شاید همه تقصیرها هم گردن به‌روز نبودن فیلمسازان نباشد، درواقع بسیاری از فیلمسازان ما هزینه‌های خود را در تولید به دست می‌آورد و پس از آن حوصله رسیدگی به فیلم را ندارند چون پول خود را در تولید به دست آورده‌اند و فروش فیلم برایشان اهمیتی ندارد. از این فیلمساز نمی‌توان انتظار داشت که زبان جهانی را بلد باشد!

او ادامه داد: با توجه به شرایط کرونا که اکرانی هم وجود ندارد، همه به سمت وی‌او‌دی‌ها می‌آیند تا بتوانند تماشاگر بیشتری را جذب کنند. شاید لازم باشد که ما هم در ساخت فیلم‌ها بازنگری داشته باشیم و زبان پرحرف و پردیالوگ فیلم را کم کرده و بیشتر به جذابیت‌های تصویر بپردازیم تا مخاطب جذب شود. کرونا تحولی در سینما ایجاد کرد و فیلمسازی در این شرایط باید جور دیگری بشود تا حتی اگر اکران هم نداشتیم، چرخ سینما بچرخد.

این کارگردان سینمای کودک با اشاره به استقبال نوجوانان از المپیاد فیلمسازی بیان کرد: فیلم‌های خوبی که در المپیاد به دست ما رسید، نشان می‌دهد که جوانان ما پای کار هستند و می‌توانند روزی فیلم‌های خودشان را بسازند. مهم این است که صنعت سینما در دوران کرونا بازنگری شود. تعداد زیادی از کسانی که امورات‌شان با فیلم می‌گذرد امروز بیکار هستند و کسی به فکر آنها نیست. در این مدت به جای دعوا بر سر این که مجوزها دست چه کسی باشد، باید به این سمت برویم که همه بتوانند در وی‌او‌دی‌ها کار تولید کنند.

او عنوان کرد: زمان این تصور دیگر گذشته است که همه انتظارات را از دولت داشته باشیم. اگر می‌خواهیم سینما پابرجا بماند باید این چرخه بدون تزریق پول دولتی سرپا باشد. امروزه اگر کسی بخواهد سرمایه‌گذاری کند، ترجیح می‌دهد در وی‌او‌دی‌ها کار کند. باید این دعوای چه کسی بسازد و چه کسی نسازد را پایان بدهیم. ما نباید از سپردن پول و امکانات به دست جوان‌ها بترسیم ضمن آن که پیشکسوت‌ها باید در کنار جوانان حضور داشته باشند. متاسفانه دیگر عرصه شاگردی استادی نیست و همه فکر می‌کنند استاد هستند.

او در پایان با اشاره به برپایی جشنواره سی و سوم در حال و هوایی متفاوت تاکید کرد: امسال به دلیل کرونا شرایط خاصی داریم. من از جوان‌ها می‌خواهم در بخش المپیاد فیلمسازی نوجوانان شرکت کنند. همچنین از کسانی که مخاطب این جشنواره هستند، می‌خواهم از آن حمایت کنند و جشنواره را تنها نگذارند. کسانی که اهل رسانه و فضای مجازی هستند هم برای جشنواره تبلیغ کنند. این جشنواره پس از ۳۲ دوره در مظلومیت کامل به سر می‌برد و به حمایت نیاز دارد.