به گزارش خبرگزاری برنا تهران؛ «سید محسن حسینی»، خواننده جوان اهل شهرری و متولد سال 1371 است. به تازگی از او چندین قطعه موسیقی منتشر شده که مورد اسقبال قرار گرفته است. با او گفت و گویی کردیم که از نظرتان می گذرد.
از چه زمانی متوجه وجود استعداد خوانندگی در خودتان شدید؟
از دوران کودکی همیشه نسبت به موسیقی یک حس خاص و مبهمی داشتم و تو عالم خودم رویا پردازی می کردم و خودمو رو استیج می دیدم. من هم از همان نوجوانی کار کردم تا درآمدی داشته باشم و بتوانم برای خودم گیتار بخرم و شهریه کلاسهای موسیقی رو پرداخت کنم.
اما جرقه ای که باعث شد من بصورت جدی تر به موسیقی و خوانندگی توجه کنم، حضور در یک مسابقه خوانندگی بصورت مجازی بود. من در آن مسابقه شرکت کردم و توانستم مقام اول را کسب کنم. آنجا بود که اعتماد به نفسم، کم کم به وجود آمد و یه تلنگری به من بود که جدی تر به موضوع موسیقی فکر کنم.
کار موسیقی حرفه ای را چطور آغاز کردید؟
در همین مسیر با دوستان خوبی به نامهای علی عاشوری و پیمان صالح از تنظیم کنندگان خوب موسیقی آشنا شدم و تقریبا کار حرفه ای من از اینجا شروع شد و با ساختن چند قطعه، عملا وارد عرصه خوانندگی و موسیقی شدم و این راه پر پیچ و خم و دشوار اما شیرین آغاز شد و در حال حاضر چهار قطعه موسیقی از من بصورت رسمی منتشر شده که نام این آثار «جاده»، «دلتنگی»، «مُرده واسم» و «دلم خوشه» است و با یاری خداوند، کارهای جدید در بازه زمانی کوتاه پخش خواهد شد که امیدوارم مورد توجه مردم عزیز قرار بگیرد.
انتظار شما از مسئولان و سایر فعالان موسیقی چیست؟
همون طور که همگان می دانند، شهرری در عرصه های ورزشی هنری، علمی و... حرف اول را میزند و مملو از استعداد های خاص و فوق العاده است. اما متاسفانه شهر ما با این همه ظرفیت، از امکانات اولیه و زیرساخت های اولیه محروم مانده است و هیچ نهادی نیست که استعداد ها را شناسایی کند. با توجه به اینکه رشته موسیقی و خوانندگی از رشته های پر هزینه است و اکثر بچه های جنوب شهر از درآمد مالی پایینی برخوردار هستند، خیلی از استعداد ها به دلیل نداشتن توان مالی، قید استعداد و آرزوهایشان را می زنند و این واقعا درد بزرگی است. از مسئولین می خواهم که از استعداد های واقعی حمایت کنند و با راه اندازی یه آکادمی بزرگ در شهرری و کمک از افراد صاحب فن، این استعداد ها را شناسایی کنند و برای پیشرفت آنان حمایت کنند.
و سخن آخر؟
از خانواده ام که وقتی علاقه من به موسیقی و استقبال مردم از موزیک هایم را دیدند، به حامی درجه یک من تبدیل شدند و از دوستان و آشنایان که در این مسیر من را حمایت ویژه کردند، تشکر می کنم. از اساتید عزیزم آقایان علی عاشوری و پیمان صالح که در این مسیر، بنده را خیلی کمک کردند، قدردانی ویژه می کنم و به لطف و توکل بخدا و حمایتهای مسئولین شهر، بتوانم به سهم خود، خدمتی به مردم خوب ایران به ویژه همشهریانم انجام دهم.