زیان ۵۰ درصدی کرونا به درآمدهای تبلیغات محیطی

وی افزود: تبلیغات محیطی، متکی به محیط‌های عمومی شهری است و بدیهی است که کارآیی تبلیغات محیطی متکی بر حضور شهروندان در محیط‌های عمومی شهری است و همچون بسیاری از اصناف، در روزهای ابتدایی شیوع کرونا با شوک ناشی از تعطیلی‌ها و محدودیت‌ها مواجه شد.

این کارشناس تبلیغات بیان کرد: کاهش تردد در فضاهای شهری به ویژه در بخش‌هایی مانند حمل‌ونقل عمومی و به ویژه خطوط مترو شهری، کاربری فضاهای تبلیغاتی را بلا اثر کرد و به یکباره بخش عمده قردادهای تبلیغاتی میان صاحبان برندها و شرکت‌های تبلیغاتی لغو شد. این اتفاق باعث شد تا همه شرکت‌های تبلیغاتی در مهم‌ترین بازه زمانی فروش، یعنی در پیک عید سال نو به یکباره با بحرانی بسیار شدید روبرو شوند. بسیاری از تعهدات مالی شرکت‌ها محقق نشد.

وی گفت: چند ماه اول امسال، بدترین دوره در حوزه تبلیغات محیطی بود. تبلیغات در مترو به کلی با افت بیش از ۸۰ درصدی درآمد روبرو شد. ارزش تبلیغات محیطی به طور میانگین از ۳۰ تا ۵۰ درصد کاهش پیدا کرد و کمتر کسی تمایل داشت در فضاهای شهری که با توجه به محدودیت‌های کرونایی، خلوت شده بود، تبلیغات انجام دهد.

ربیعی راد گفت: به طور میانگین تبلیغات محیطی در دوره شیوع کرونا باعث کاهش نزدیک به ۵۰ درصدی در درآمد شرکت‌های تبلیغاتی شده است. البته این شاخص در مقایسه با درآمدهای سال گذشته است و باید توجه داشته باشید که با توجه به افزایش بسیاری از هزینه‌ها در سال ۹۹ از جمله افزایش ۳۰ درصدی هزینه‌های عمومی شرکت‌ها، نسبت کاهش درآمدی امسال رقمی متفاوت خواهد بود.

وی افزود: البته در این بین، برخی راه‌های نو و گرایش‌های تازه‌ای در تبلیغات توسعه پیدا کردند و بسیاری از شرکت‌ها تلاش کردند تا وارد فضای مجازی شوند. البته بسیاری از شرکت‌ها هم در این حوزه فعالیت داشتند. بنابراین دامنه رقابت ها گسترش پیدا کرد. این اتفاق همزمان با توجه بیشتر برندها به تبلیغات در فضای مجازی باعث شد تا گردش مالی تبلیغات در فضای مجازی در مقایسه با سال ۹۸ چیزی در حدود ۴۵ درصد افزایش پیدا کند.
کارشناس تبلیغات محیطی اظهارداشت: البته باید دقت کنیم که گردش مالی تبلیغات در فضای مجازی، کمتر از گردش مالی در فضای محیطی است. افزایش ۴۵ دصدی درآمدهای این حوزه، الزاما به معنی جبران ۴۵ درصدی درآمد شرکت‌ها نیست.

ربیعی راد اظهارداشت: از خرداد ماه امسال بازار تبلیغات محیطی آرام آرام بحران را تا حدودی تعدیل کرد و فعالیت‌های شرکت‌های محیطی هم تا حدودی به روال قبل بازگشت اما با وجود توجه بسیاری از شرکت‌ها تبلیغاتی به تبلیغات در فضای مجازی، الگوهای تبلیغات دیجیتالی در ابعاد و استانداردهای کیفی، رشدی نکرد.

وی گفت: بر اساس مطالعاتی که از سال ۹۵ تا کنون در حوزه تبلیغات محیطی در ایران انجام داده‌ایم، پیش‌بینی می‌کردیم که توسعه همه جانبه تبلیغات مجازی در ایران از سال ۱۴۰۵ آرام آرام شکل بگیرد و در سال ۱۴۱۰ به بلوغ برسد. اما با اتفاق‌هایی که در یک سال گذشته رخ داد، به نظر می‌رسد این بازه زمانی دست‌کم سه تا چهار سال تسریع کرد. به این معنی که ما از سال ۱۴۰۱ با آغاز فرایند توسعه در تبلیغات فضای مجازی، آرام آرام وارد عصر تبلیغات دیجیتالی به معنای استاندارد کلمه می‌شویم.