نباید از جشنواره جهانی استقبال کرد تا مسئولان متوجه اشتباهشان شوند / کسانی که به جشنواره می‌روند، به اندازه برگزارکنندگان مقصر هستند

حسن هدایت تهیه‌کننده و کارگردان سینما و تلویزیون در گفت‌وگو با خبرنگار برنا، اظهار داشت: یکی از اصلی‌ترین مشکلات کشور ما این است که متأسفانه به جای قانون همه چیز تابع نظرات شخصی و در خدمت نمایش و شوی مدیران است و همه چیز به نوعی ملوک‌الطوایفی شده است. وزارت بهداشت به عنوان متولی امر در بحث کنترل ویروس کرونا تأکید دارد که هر تجمعی در حال حاضر خطرناک است و با ورود ویروس جدید انگلیسی شرایط به مراتب بدتر شده است از اصرار برگزارکنندگان جشنواره تنها می‌توانم این احساس را داشته باشم که این تصمیم‌ها ناشی از خودخواهی یا بی اطلاعی است که در هر دو شکل مسئولان این اتفاق شایسته توقیف و برکنار هستند چرا که تصمیماتشان بازی کردن با جان مردم است.

هدایت تصریح کرد: در این بین جماعتی که جشنواره را تحریم نمی‌کند و به سینماها می‌رود هم به اندازه برگزارکنندگان جشنواره فیلم فجر مقصر است، به هر حال هر انسانی باید تا این حد دانایی داشته باشد که حضور در تجمعات خطرناک است و باید از حضور در آن‌ها صرف نظر کند.

او افزود: وزارت بهداشت که امروز همه نهادهای مختلف کشور به تبعیت از دستورالعمل‌های آن عمل می‌کنند مدام تأکید دارد که از هر گونه تجمع پرهیز شود و مدام صحبت از این است که با ورود ویروس جدید انگلیسی این خطر بیشتر احساس می‌شود و حتی مراسم‌های ملی مثل راهپیمایی 22 بهمن با تبعیت از دستورات وزارت بهداشت بسیار محدودتر در شکل و شمایلی متفاوت برگزار می‌شود، اصرار مسئولان جشنواره به برگزاری جشنواره جهانی و ملی فیلم فجر را نمی‌توانم درک کنم و شاید مسئولان درایتی ندارند و از سینماگران و تماشاگران سینما تعجب می‌کنم که چرا از جشنواره استقبال می‌کنند چرا که اگر استقبالی صورت نگیرد مسئولان قطعاً متوجه اشتباهشان می‌شوند.

این کارگردان در پایان گفت: پیش از برگزاری بخش ملی جشنواره فجر پیشنهاد دادم که وزارت فرهنگ با همکاری صداوسیما و فضای مجازی جشنواره را به صورت آنلاین برگزار کنند و بخشی کوتاه از فیلم‌ها که می‌تواند جذاب باشد در این فضا پخش شود و بعد عوامل تولید اثر در نشست پرسش و پاسخ حاضر شوند و به سوالات پاسخ دهند. حتی این نشست باید به صورت مجازی در حالیکه افراد با فاصله از هم قرار دارند باید برگزار شود. این اقدام هم مردم را در جریان فیلم‌ها قرار می‌داد و هم چراغ سینما روشن می‌شد اما متأسفانه خطرناک‌ترین تصمیم گرفته شد و مسئولان بیش از هر چیز به برگزاری جشنواره و تبلیغات و بیلان کاری خود فکر می‌کردند. من این اصرارهای خطرناک را به حساب دشمنی با اهالی سینما نمی‌گذارم و معتقدم که همه این‌ها ناشی از بی‌توجهی و بی‌مسئولیتی افراد است.