سید رضا اورنگ منتقد سینما و تلویزیون در گفتوگو با خبرنگار برنا، اظهار داشت: طبیعی است که در ایام نوروز سریالهای تلویزیون بیشتر در قالب طنز تعریف شوند ولی به این معنی نیست که همه آثار طنز باشد چرا که حجم زیاد طنز را مخاطب پس میزند و باید همه ذائقهها را مدنظر داشت اما در این آثار هم باید جنبه لذتبخش بودن و مفرح بودن را در نظر داشت.
اورنگ خاطرنشان کرد: از آنجا که همه سریالهای تلویزیون در یک ساعت پخش نمیشوند و کنداکتور تلویزیون به شکلی تعریف شده که شبکههای مختلف با هم تداخل نداشته باشند نمیتوان رقابت چندانی احساس کرد ولی قطعاً در ایام نوروز آثار طنز بیشتر مورد توجه قرار میگیرند ولی لازم است در کنار این آثار، فیلمها و برنامههای جذاب در قالبهای متفاوت نیز پخش شوند.
او افزود: متأسفانه سریالهای تلویزیون طی سالهای اخیر کیفیت چندان خوبی نداشتهاند و کمتر نشانی از خلاقیت و ذوق در آنها دیده میشود. زمانی در ایام نوروز برنامهای چون «نوروز 72» پخش میشد که یک جُنگ بود و بسیاری از هنرمندان خوب امروز تلویزیون در این برنامه مطرح شدند و جذابیت آن به حدی بود که بسیاری از برنامهسازها تصمیم گرفتند از آن تقلید کنند. «نوروز 72» را میتوان یکی از بهترین و خلاقانهترین برنامههای تاریخ تلویزیون ایران دانست اما امروز برنامههای زنده نوروزی تقریباً تکراری شدهاند که این تکراری بودن آنها را غیر قابل تحمل کرده و متأسفانه مدتهاست ایده جدیدی را شاهد نیستیم چرا که دیگر انسان خوشفکر و خلاقی وجود ندارد.
این منتقد در ادامه اظهاراتش تصریح کرد: متأسفانه برخی مدیران تازه به دوران رسیده که پست مدیریت را به تازگی کسب کردهاند، چارچوب را نمیشناسند و به همین دلیل آنقدر عرصه را تنگ میکنند که افراد خودشان حاضر به همکاری با تلویزیون نیستند و در نهایت اینگونه مطرح میکنند که این افراد خودشان از تلویزیون رفتهاند و ما مشکلی با آنها نداریم. تلویزیون نیاز به یک تفاهم با هنرمندان دارد و باید شرایطی را فراهم کند که از هنرمندان باتجربه کمک بگیرد تا بتواند آثار جذاب و سرگرمکننده بسازد. باید از فکر و ایده این افراد استفاده کرد ولی متأسفانه برخی مدیران تلویزیون هیچ شناختی حتی نسبت به الفبار کار ندارند.
اورنگ در ادامه درباره پخش سریال «گاندو 2» در ایام نوروز گفت: «گاندو» حتی آن زمان که پخش شد سریال جذابی نبود و تنها با جنجالهای خبری توانست سر زبانها بیفتد. اگر قرار است فصل دوم سریال «گاندو» دیده شود نباید در ایام نوروز پخش شود چرا که مردم در این ایام اصلاً سریالی با این موضوع را دنبال نمیکنند و اصلاً حوصله دنبال کردن مسائل امنیتی را ندارند. مردم در روزهای نوروز بیش از هر چیز ترجیح میدهند تفریح کنند و سرگرم باشند و سریال «گاندو» با موضوع و قصهای که دارد هیچ ربطی به نوروز و حال و هوای آن ندارد. احتمالاً مدیران تلویزیون نیز این مسئله را میدانند اما برایشان مهم نیست و چون سریالی آماده پخش ندارند فقط به فکر پر کردن آنتن تلویزیون هستند.
این منتقد تأکید کرد: ساخت سریال طنز کاری بسیار سختتری از ساخت سریال جدی است و شکلگیری فضا و فرم مورد نیاز در یک اثر طنز کار سختی است، سریالی مثل «زیر آسمان شهر» وقتی پخش شد بسیار مورد استقبال قرار گرفت، پس از آن مدیران تصمیم گرفتند این سریال در فصل بعدی ادامه داشته باشد که فصل بعد چندان مورد توجه قرار نگرفت و بعد فصل سوم ساخته شد که به طور کل فاجعه بود و همه را از این سریال متنفر کرد. مشخص نیست چرا مدیران همچنان اصرار دارند سریالهایی که شاید کمی موفق بودهاند در فصلهای بعدی ادامه داشته باشند و به نظر میرسد تلویزیون با کمبود فیلمنامهنویس مواجه است که همان معدود فیلمنامهنویسهایی که کار میکنند هم توانایی چندانی ندارند و معمولاً کپیکار هستند.
او افزود: سریالی مثل «پایتخت» که در فصلهای مختلفی ساخته شده است هم چنین وضعیتی دارد. من به عنوان یک منتقد میتوانم متوجه شوم که این سریال فیلمنامه ندارد و هر آنچه که شاهد هستیم به نوعی آب بستن به قصهای کوتاه است که در موقعیتهایی قصد دارد مخاطبش را بخنداند. متأسفانه شناخت چندانی از چارچوب طنز در تلویزیون وجود ندارد و در این بین افرادی سوءاستفادهگر از این وضعیت هستند که هر آنچه مدیران دوست دارند و از آن استقبال میکنند را مطرح میکنند و مورد تشویق آنها هم قرار میگیرند. ما هیچگونه برنامهریزی در تولیدات مناسبتی خود نداریم و فقط وقتی نزدیک نوروز، ماه رمضان و دیگر مناسبتها میشود به این فکر میکنیم که الان باید یک برنامه یا سریال داشته باشیم و خیلی عجولانه دست به کار میشویم.
این منتقد در پایان تأکید کرد: اگر قرار است تولیدات خوب و باکیفیتی را شاهد باشیم بهتر است بعد از نوروز 1400 خیلی زود در همان روزهای ابتدایی سال به فکر ساخت سریالهای نوروز سال آینده باشیم. ما نوروز را هر سال داریم و واقعاً اتفاق غیر قابل پیشبینی نیست که نتوانیم برای آن برنامهریزی داشته باشیم. تنها با آسیبشناسی درست و کارشناسانه میتوان مشکلات را کنار زد و به تولیدات با کیفیت فکر کرد.