هدف دراکولایی مهران مدیری فاش شد!

اصولا ژانر کمدی با الفبای متفاوتی در دنیا تعریف شده است و کمدین ها بر اساس سبک و سیاق نگاهشان در این ژانر  پر طرفدار از  گونه های نمایشی به ستاره های گاهی ماندگار، گاهی پر رفت و آمد و گاهی همراه با افول بر اساس یک یا دو بار درخشش در مدیای مختلف تبدیل می شوند.

معمولا بر اساس سبک نگارش محتوا، طراحی موقعیت و البته ساختار ، سبک و سیاق  و اجرا ، کمدین ها با شیوه های  مختلف با مخاطبشان روبه رو می شوند و بر اساس همین منوال باز خورد می گیرند.

در تعاریف کمدی می بینیم که جدا از ایجاد فضای مفرح و سرگرمی ساز مدام خالقان این دست از آثار به دنبال نقد، مطالبه گری، ایجاد چالش برای رسیدن به سوالاتی گاه واضح و گاه مبهم و روشنگری اقشار مختلف جامعه هستند و معمولا شناخت از وضعیت پیرامون (اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و...) به خالق این فرصت را می دهد تا اثری در مقام  ابتدایی  موثر تر و در مقام بعدی ماندگار تر تولید کند.

معمولا در دیدگاه کمدین ها هم آحاد مختلف جامعه تعاریف متفاوتی دارند برخی از کمدین ها فقط برای اقشار پایین دست اجتماع تولید اثر می کنند، برخی یک گروه یا صنف خاص را مد نظر قرار می دهند و برخی افراد فرهیخته و عمیق جامعه را در میدان دید خود می بینند. این در حالی است که شاید از نگاهی استاندارد تر، در نظر گرفتن طیف وسیع تری از جامعه نه تنها مخاطبان چند برابری در بر دارد که تاثیر آن را بیش تر حس می کنیم.

این روز ها سریال «دراکولا» که  در واقع فصل دوم «هیولا»  است در شبکه نمایش خانگی توضیع می شود و با گذشت سه قسمت از این مجموعه مشخصا به چند فاکتور مهم در این سریال می رسیم؛

1. فاصله گرفتن جدی مهران مدیری از یاران چندین ساله اش بر اساس فضای جدید سریال

2. وسواس و توجه شدید او در بازیگردانی این سریال که مشخصا حرکتی رو به پیش در ساخته جدیدش محسوب می گردد.

3. انتخاب بازیگران درست و هدفمند برای قصه ای در قواره های دراکولا

4. توجه ویژه مدیری و تیم نگارش به مقوله ثروت و مسیر دست یابی به آن متاثر در رفتار و استایل زندگی که طبیعتا مهران مدیری با فکر قبلی و هدف مشخص در پی آن رفته است.

و...

اصولا نشان دادن سبک و سیاق زندگی مردم ضعیف راحت تر از نمایش دادن زندگی دیگر افراد جامعه است که نمونه های آن به کرات توسط فیلمسازان و کمدین های دیگر  در سینما و تلویزیون به تصویر کشیده شده است درحالی که پرداختن به دراکولا ها نه تنها کار ساده ای نیست که فیلمساز مجبور است قواعدی را رعایت کند که حتما از او در فیلمسازی به لحاظ زاویه نگاه سلب آسایش خواهد کرد.

اغراق، درشت نمایی و نمایش خط قرمز هایی که اصولا از نگاه مخاطب عادی معمولا دور بوده است و نگارشی متفاوت با آنچه معمول و مرسوم زندگی است نه تنها نیازمند تحقیقات میدانی و نگارش وسیع تری می باشد که اصولا در ژانر کمدی حرکتی بر لبه ی تیغ و بسیار پر تلاطم است، چرا که نه تنها فکت یا فکت های متفاوت در موقعیت های داستان قرار می گیرند که گاهی افراد بی اطلاع از دنیای درام را به این شک و شبهه فرو می برد که فیلمساز نگاهی غیر از نقد و چالش یک ناهنجاری اجتماعی،اقتصادی،فرهنگی،یا حتی رفتاری  را مد نظر دارد. اتفاقی که با گذشت زمان  و پیش رفتن تعداد قسمت های بیشتر درباره دراکولا قابل قضاوت است اتفاقی که درباره هیولا نیز بر همین منوال بود.

مهران مدیری در ساخت سریال دراکولا در روز هایی که به واسطه اجرای چند ساله برنامه دورهمی بیش از پیش به مردم و خواسته هایشان نزدیک شده است مشخصا به دنبال یک مطالبه گری پر هیاهو است شناخت هیولا ها و دراکولا های اطرافمان حتما یکی از اهداف مشخص مدیری است چرا که اگر این شناخت به شکل عادی و مرسوم و بدون چشم مسلح اتفاق می افتاد شناخت انواع دراکولا  در زندگی  برای خیلی از افراد جامعه ی امروز محسوس بود!

دراکولا با یک مراسم و تولد کاملا نمایشی   با درشت نمایی اغراق شده دراماتیک و دقیقا با هدف درآوردن حرص مخاطب از سوی  فیلمساز کلید می خورد.

استفاده از غم انگیز ترین و ناگوارترین نا هنجاری اجتماعی یعنی کودکان کار و طبیعی و موفق نشان دادن زندگی آن ها در ایجاد شغل نسبت به دیگران به خصوص فارغ التحصیلان بی کار همه آن هدفی است که مدیری در از تردید خارج کردن مخاطب برای شناخت انواع دراکولا به کار بسته است.

اگر به این مهمانی متمول که با حضور افرادی عجیب و غریب تشکیل شده است و امکانات آن مراسم از حضور حیوانات گران قیمت تا هلیکوپتر شخصی فرد مورد نظر دقت کنید و موقعیت را با تفاوت غذایی که برای مهمانان دیگر و کودکان کار سرو می شود مقایسه کنید متوجه خواهید شد که مدیری در قدم اول به دنبال یک مقدمه چینی مفصل برای فریادی معترض است و این نمایش متمول و هزینه دار در تولید در واقع مسیری است که مدیری قرار است با آن تماشاگرش به ذهن خودش در پلیدی ضد قهرمان ماجرا نزدیک کند البته در موقعیتی طنازانه و مفرح ، شاید با توجه و دقتی که به نوع بازی ها از خود مهران مدیری تا محمد بحرانی، ویشکا آسایش و سیما تیرانداز خواهیم داشت موضوع بازتر هم بشود، کاراکترهای چند بعدی و تازه به جایگاه رسیده ایی که هرکدام می توانند به قابلیت های موثری از شخصیت های مد نظر مدیری را تعریف کنند.

ادامه دارد....

«در شماره بعدی ابعاد  بازیگری را در سریال دراکولا بررسی می کنیم»