روند نزولی کسب سهمیه المپیک زنگ خطر است/ مسئولان دوومیدانی را مهربانانه‌تر ببینند/ مدال بازی‌های آسیایی را می‌خواهم

به گزارش خبرگزاری برنا استان البرز، الهام کاکلی دونده بانوی البرزی بیش از یک دهه است که به شکل حرفه ای مشغول به فعالیت در رشته دوومیدانی است ودر این سالها عناوین بسیاری را در مسابقات داخلی وخارجی کسب کرده که مهمترین آن کسب عنوان نایب قهرمانی آسیا است.

رکورد دار دو 4در 400 متر ایران در آغازین روزهای سال جدید با حضور در دفتر خبرگزاری برنا در استان البرز از شرایط حال حاضر خود در این ورزش و آینده دوومیدانی ایران گفت.در ادامه مهمترین بخش های این گفتگو را باهم مرور می کنیم.

*بیش از یک دهه است که فعالیت حرفه ای ورزشی دارید، اشاره ای به دشواری های فعالیت یک بانو در ورزشی چون دوومیدانی داشته باشد؟

دوومیدانی ورزشی استقامتی است و حضور در آن دشواری ها و سختی های خاص خود را دارد.در کنار این سختی ها نبود امکانات تمرینی کافی و عدم حمایت مناسب هم مزید برعلت می شود تا یک دونده آنهم خانم با دشواری های مضاعفی روبرو شود.

با این حال همه این سختی ها را به جان خریده ام و با تمام توان در این سالها برای کسب موفقیت و کسب عنوان در میادین مختلف تلاش کرده م.

*این شرایط سخت این روزها هم ادامه دارد؟

متاسفانه بله و شیوع ویروس کرونا هم بر آن افزوده است.به دلیل محدودیت های ایجاد شده ناشی از ویروس کرونا بارها با تعطیلی اماکن ورزشی روبرو بوده ایم و روند تمرینات و آماده سازی مان دچار مشکل شده است.

اخیرا نیز با اوج گیری کرونا این مشکل را داریم و تعطیلی پیست های کرج سبب شده نتوانیم آنچنان تمرینات منظمی داشته باشیم و گاها برای تمرین مجبور به حضور در تهران ویا در برخی بوستان ها می شویم.

ما مسابقات لیگ وسپس بازی های آسیایی را در پیش داریم و باتوجه به اینکه دوومیدانی در فضای باز و در محیط وسیعی انجام می شود انتظار می رود شامل محدودیت های کمتری شود وبتوانند ورزشکاران ملی از ظرفیت پیست ها استفاده کنند.

*به عنوان یک ورزشکار مسلمان که در رشته ای چون دوومیدانی فعالیت دارد نوع حجاب وپوشش  شما در مسابقات مختلف به خصوص برون مرزی چه واکنش هایی را در پی داشته است؟

نحوه پوشش بانوان ما در مسابقات بین المللی همواره مورد توجه دیگر ورزشکاران بوده و آنها با تعجب به این موضوع نگاه می کنند و برای آنها سوال است که ما چگونه با حفظ حجاب وپوشش خود در این رشته سخت تمرین می کنیم ومسابقه می دهیم.

حجاب و پوشش اسلامی برای ورزشکاران زن ایرانی یک باور و اعتقاد است و دیگر ورزشکاران پس از سالها حضور بانوان ایرانی در میادین ورزشی آن را پذیرفته و به آن احترام می گذارند.

*گویا در کنار فعالیت حرفه ای خود کار مربیگری هم می کنید؟

ما استعدادهای بسیار خوبی در این رشته داریم و قطعا این استعدادها برای هدایت در این رشته سخت و موفقیت نیاز به حمایت وآموزش دارند.

خوب با توجه به محدودیت ها و کمبودهایی که در این بخش وجود دارد احساس کردم می توانم به عنوان یک مربی در کنار جوان ترها باشم و مسیر را برای موفقیت آنها هموار کنم.

در حال حاضر 10 تا 15 شاگرد به شکل متناوب دارم که برخی از آنها توانسته اند به موفقیت هایی در سطح ملی نیز برسند و یکی از آنها در حال حاضر رکورددار 100 بامانع جوانان کشور است.

مربیگری دشواری های خاص خود را دارد وبرای منی که همچنان فعالیت حرفه ای ورزشی دارم بسیار دشوارتر است اما آن را دوست دارم وبا یک برنامه ریزی سعی کرده ام هردو را مدیریت کنم.

*جایگاه دوومیدانی کشور را در سطح بین المللی چگونه ارزیابی می کنید؟

اول اینکه ما استعدادهای بی شماری در رشته دوومیدانی داریم که خیلی از آنها می توانند در سطح آسیا و جهان برای کشورمان افتخارآفرین باشند.اما متاسفانه امکانات مناسبی در اختیار آنها نیست و این کمبود و نقص در سطوح بالاتر نیز برای ورزشکاران ملی و نخبه هم وجود دارد.

یک واقعیت تلخ را باید بپذیریم وآن اینکه کشورهای دیگر از حیث امکانات بسیار از ما جلوتر هستند و همین مساله سبب شده نتوانیم پا به پای دیگر کشورها در میادین آسیایی و جهانی حرکت کنیم.

ما در سالهای نه چندان دور موفق به  کسب 10 سهمیه المپیک شدیم اما این سهمیه الان به 3 تنزل پیدا کرده و قطعا این افت می تواند یک زنگ خطر برای ورزش کشورمان باشد که در رشته ای پرمدال و اثرگذار در سطح آسیا و جهان جایگاهمان رو به افول است.

* چه راهکار را برای برون رفت از این مشکل پیشنهاد می کنید؟

اول از همه امکانات تمرینی است که باید در مواد مختلف برای ورزشکاران در شهرهای مختلف مهیا باشد.در این سالها زیرساخت ها تا حدودی بهبود پیدا کرده اما واقعیت آن است که در مقایسه با مدعیان دوومیدانی در سطح جهانی و آسیایی ما خیلی عقب هستیم و باید یک توجه ویژه از سوی متولیان امر صورت بگیرد.

در عین حال ورزشکاران ملی پوش باید مورد حمایت بیشتری قرار گیرند و شرایط اردویی بهتری برای آنها فراهم باشد.

در یکی از مسابقات آسیایی به عینه شاهد بودم که یک ورزشکار تیمی از بهترین مربیان و روانشناس و کارشناس تغذیه را در کنار خود داشت و با کمترین استرس در مسابقات حاضر می شد اما ما در کنارخود مربی تخصصی خودمان را هم نداشتیم ومحدودیت ها سبب شده بود از آن محروم باشیم.

*به عنوان یک ورزشکار ملی چه اهداف وآرزویی هایی دارید که برای رسیدن به آنها تلاش می کنید؟

کسب مدال در بازی های آسیایی داخل سالن آسیا را هدف گذاری کرده ام.در دوره قبل علیرغم کسب ورودیه مسابقات نتوانستم در آن مسابقات حاضر شوم و حسرت آن برایم ماند و دوست دارم به این مهم دست پیدا کنم.

در عین حال دوست دارم در کسوت مربی چندین ورزشکار خوب را تربیت کنم و بستر موفقیت آنها را در میادین مهم مهیا کنم.

*صحبت پایانی شما؟

یک ورزشکار نیاز به حمایت و امکانات دارد. با توجه و حمایت مادی ومعنوی است که یک ورزشکار می تواند انگیزه و توانی برای کسب موفقیت داشته باشد.

ما در کشورمان و در همین استان البرز استعدادهای نابی داریم که اگر کمی مورد توجه قرار گیرند میتوانند تا سالها برای کشورمان کسب افتخار کنند.

دوومیدانی رشته ای پرمدال محسوب می شود و در این سالها هم سهمی قابل توجه در کسب افتخارات ملی داشته و این لیاقت وشایستگی را دارد تا مهربانانه تر دیده شود.