اسکار فرهادی جو را علیه جناح جنگ‌طلب تغییر داد

به گزارش برنا، امیر محمد دهستانی معاون انیمیشن مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی در برنامه «شهر فرنگ» گفت: روند تولید انیمیشن دشوار و زمان بر است و این زیاد ربطی به سیستم ندارد. گاهی استودیوها می خواهند استانداردهایی را حفظ کنند و متاسفانه این روش، منجر به کند شدن تولید می شود. مرکز گسترش در طی سال‌ها از تولید انیمیشن حمایت کرده است، هم زمان آقای طباطبائی‌نژاد و هم در دوره آقای محمد حمیدی مقدم که انصافا به این حوزه بسیار علاقه مند هستند، حمایت وجود داشته است. در پیکسار هم از زمانی که تولید یک انیمیشن کلید بخورد تا اکران شود سه سال طول می کشد، در مرکز گسترش هم این اتفاق می افتد، به همین دلیل ممکن است تولیدات ما به مدیریت‌های بعدی برسد.

دهستانی درباره وجود استودیوهای پایدار در ایران گفت: ما استودیوهای پایدار و خوبی در ایران داریم، اما در تولید انیمیشن واقعیت‌های جامعه ایران را ببینیم. بودجه، ساختار و تکنیک ما با همه امتیازهایش در سطح کمپانی های بزرگ جهانی نیست، اما رقیبان مجانی زیادی داریم که ناجوانمردانه باید در فضای رقابتی با آنها قرار بگیریم. معاونت انیمیشن که سازمان سینمایی راه‌اندازی کرده، باعث شده توجه دولت به این حوزه بیشتر شود. انیمیشن یک سلاح استراتژیک می‌تواند باشد. زمانی که اصغر فرهادی اسکار گرفت، نظریه پردازانی در این باره صحبت کردند که این اسکار حتی از وقوع جنگ جلوگیری کرد. چنان جو را علیه جناح جنگ‌طلب تغییر داد که مانع بروز درگیری شد. انیمیشن به طرز اولی این کار را انجام می‌دهد. انیمیشنی مثل «آخرین داستان» وقتی در آمازون دیده می‌شود، مخاطب غربی دهانش باز می‌ماند که در ایران و در این حوزه چه اتفاقی دارد می‌افتد.

وی ادامه داد: ما در حوزه انیمیشن گنج های بی شماری داریم و هدفمان مراقبت از این دستاورد و گنج است. این سلاح ایدئولوژیک و استراتژیک است. وقتی انیمیشن ما در کشوری اکران می شود و پرچم ما آنجا به اهتزار در می آید همه توجه ها به ما جلب می‌شود. متوجه می‌شوند که همه عوامل تولید این آثار ایرانی هستند و ما چه جوان های هنرمند، خوش قریحه و با تکنیکی داریم.

دهستانی با اشاره به حضور جوانان ایرانی در سینمای هالیوود و پروژه‌های خارجی گفت: جوانانی داریم که در این پروژه های پولساز همکاری می کنند. دستمزدهایی بسیار بالاتر از دستمزدهای داخلی می گیرند. البته این موضوع برای من، خوشحال کننده نیست. به دلیل تفاوت ارزی که ما داریم این موضوع به انیمیشن ایران ضربه زده است. در سینما همکاری با پروژه های خارجی نیاز به حضور فیزیکی دارد، اما در انیمیشن شما پشت کامپیوتر می نشینید و با شرکت های بزرگ خارجی همکاری می کنید. این موضوع هم انیمیشن ایران را در موقعیتی نابرابر قرار می دهد، چراکه بودجه ما نمی تواند با آن رقم ها و دستمزدها برابری کند. خیلی از این شرکت ها حقوق معنوی این جوان ها را رعایت نمی کنند، اسمشان را در تیتراژ نمی آورند اما حقوق مادی شان قابل توجه است. ما قدرت داریم، ولی این قدرت جای دیگری خرج می شود.