الزام شهرداری تهران به ارائه لایحه عبور ایمن شهروندان از پل‌های عابر پیاده

به گزارش برنا؛ در جریان بررسی طرح الزام شهرداری تهران به ارائه لایحه عبور ایمن شهروندان از پل های عابر پیاده شهر تهران علی اعطا گزارش کمیسیون مشترک معامری و شهرسازی و عمران و حمل و نقل را قرائت کرد.

اعطا گفت: این طرح براساس مجموعه بررسی و و مشاهدات درباره ناامنی پل های عابر پیاده ارائه شده است. شهر تهران 861 پل عابر پیاده دارد که گزارش مردمی و گزارش کارشناسی خود شهرداری درباره شرایط نامناسب تعداد قابل ملاحظه  آنها برای زنان، کودکان، معلولان و سالمندان خبر می‌دهد.   

اعطا ادامه میدهد: دسترس ناپذیر بودن این پل ها  برای بسیاری از گروه ها و همچنین شیوه نصب تابلوهای تبلیغاتی موجب اشکلاتی در امنیت عبور و مرور شده است که نیاز است مصوبه جامعی برای تدوین ضوابط این حوزه تدوین شود. البته ما وارد ضوابط نشدیم و فقط شهرداری را ملزم به ارائه لایحه ای در این حوزه می کنیم. این طرح یک ماده واحده شامل 5 بند و سه تبصره دارد که یکی از مهمترین موارد آن در رابطه با سیستم نظارت و پایش، وضعیت استقرار و تعمیر و نگهداری برای ثبت گزارش مردمی است.

در ادامه زهرا نژادبهرام در موافقت با این طرح گفت: سه مساله مهم در مورد پل های هوایی وجود دارد. یکی از این موارد ایمنی سازه است. پل های باسابقه ای بسیاری در سطح شهر وجود دارد که با توجه به طول عمر سازه فلزی نیاز است به طور مداوم پایش شوند. نکته دوم بحث حذف زوائد است. این موضوع فشار زیادی رابرای گروه های مختلف به ویژه زنان و کودکان و سالمندان ایجاد کرده است. موضوع سوم نیز بحث استفاده پل های هوایی از ظرفیت آسانسور است. قریب به اتفاق پل ها فاقد آشانسور هستند و معلولان و سالمندان مشکلات بسیاری برای استفاده از پل های عابر پیاده دارند.

نژاد بهرام ادامه داد: مهمترین بخش در ایمن سازی پل ها بحث مکانیزه کردن آنها و ایجاد آسانسور است که می تواند به مرور در دستور کار مناطق قرار گیرد.

اما جوادی یگانه معاونت فرهنگی شهرداری تهران درباره این طرح گفت:  شهرداری روی امنیت اجتماعی  شهر اقدامات زیادی انجام داده است. در سامانه 137 تنها یک درصد مردم مشکل امنیت در پل عابر پیاده را به عنوان مساله خود د رامنیت شهر اعلام کرده اند.

در ادامه کلیات این طرح با 14 رای موافق به تصویب رسید.

در ادامه پیشنهاداتی از سوی اعضا ذیل این طرح ارائه شد. در پیشنهاد اول زهرا صدراعظم نوری پیشنهاد حذف تبصره 2 ماده واحده را داد. نوری در توضیح پیشنهاد خود گفت: بحث ایمنی یکی از مسائل جدی شهر تهران است و رعایت استانداردهای ایمنی باید در اولویت باشد. در تبصره 2 اعلام شده تمام منابع درامدی تبلیغات پل مستقیم به حساب سازمان حمل و نقل واریز شود. ما در شهرداری خزانه واحد داریم و این موضوع به یکپارچگی مالی شهری صدمه میزند.

محمد علیخانی در مخالفت با این پیشنهاد گفت:نگهداری پل‌های عابر پیاده به عهده حوزه حمل و نقل ترافیک است. از انجا که تعداد  پل ها بالا است اگر کل درامد تبلیغات هم صرف شود باز هم کم است. لذا اگر بخواهیم مشکل پل های عابر پیاده حل شود باید از این موضوع در یک بخش متمرکز شود تا مسئولان آن پاسخگو باشند. رقمی که در سال 99 در نظر گرفته شده بود پرداخت نشده است.

زهرا نژادبهرام در موافقت با این پیشنهاد گفت: با پیشنهاد حذف موافقم اگر برای همه بخش هایی که بودجه ریزی میکنیم حساب اختصاصی ایجاد می کنیم این شیوه جزیره ای عمل کردن است. ما فقط برای دو مورد یکی درباره قطع اشجار و پارکینگ ها چنین حساب اختصاصی در نظر گرفتیم. قرار باشد برای هر موضوعی که منابع دارند حساب جداگانه بگذاریم عملا نظام برنامه ریزی و مالی شهرداری زیر سوال می رود.

در ادامه شهرداری تهران نیز  با حذف این تبصره موافقت کرد چرا که به اعتقاد نماینده شهرداری این موضوع انسجام بودجه را به هم خواهد ریخت.

در ادامه سالاری با قالب نظر کمیسیون  مخالف خود با  حذف را اعلام کرد. سالاری گفت: تجربه نشان داده شهرداری درامد خود را در حوزه جاری هزینه می کند و خدمات عمومی مغفول می ماند. معاونت حمل و نقل ترافیک به دنبال این نیست که این مساله در بودجه مطرح نشود. یکی از مطالبات اصلی مردم همین بحث پله برقی ها است این موضوع در دو کمیسوین بحث شده و به تصویب رسیده است.

در ادامه حبیب زاده سوالی را مطرح کرد. سوال او این بود که آیا درآمد حاصل از تبلیغات پل های هوایی به حساب سازمان زیباسازی واریز شده و بعد باید از ان کسر شود؟ هاشمی در جواب او گفت: رسیدگی و تعمیر به عهده معاونت حمل ونقل است اما درامد به حساب زیباسازی می رود.

در ادامه حسن رسولی در موافقت با این پیشنهاد گفت: ما در شهرداری تهران ده ها مرکز درامد و هزینه داریم یکی از اهداف کلیدی ما برقراری انضباط مالی، خزانه واحد و نظام تخصیص دقیق بوده است. این بحث ها باید از طریق کمیسیون تخصیص حل  شود و ما با تصویب این موضوع نباید وراد منازغات بخشی شویم تا خدشه ای به انضباط مالی وارد نشود.  

در ادامه این پیشنهاد با 10 موافق به تصویب رسید.

پیشنهاد دوم از سوی زهرا نژادبهرام مطرح شد. نژادبهرام گفت:پیشنهاد می شود در راستای ایمن سازی و مناسب سازی در تبصره 4 به تامین روشنایی درباره پل ها ی پرتردد از آسانسور شیشه ای استفاده شود و رمپ هایی برای کالسکه مادران ایجاد شود. این موضوع می تواند به تشخیص شهرداری انجام شود.

رسولی در مخالفت با این پیشنهاد کرد: من این دغدغه را درک می کنم که این موضوع حمایت از معلولان است. ما در اقتصاد حمل و نقل به جامعه هدف یا ذیتنفعان از جهت تخصیص منابع توجه ویژه می کنیم. مثلا در طبقه بندی راه کشور از راه درجه سه روستایی داریم تا راه اصلی، بزرگراه و .... اگر جایی بزرگراه تعبیه می شود چون ترافیک زیادی روی محور است. اگر ترافیک کمتر باشد راه اصلی طراحی می شود.اگر ما برای همه پل های عابر پیاده شهرداری را موظف به ایجاد نصب آسانسور شیشه ای کنیم در توزیع منابع عکس این منطق رفتار کردیم. تکالیفی که برای شهرداری ایجاد می کنیم باید به صورتی باشد که قابلیت اجرا داشته باشد.

اما هاشمی در جایگاه موافق و در پاسخ به رسولی گفت: مناسب سازی یک قانون است و باید همه جا اتفاق بیافتد چه تعداد استفاده کننده ها کم باشد چه زیاد. ممکن است در طول روز فقط دو معلول از یک پل عبور کند اما ما موظف به مناسب سازی هستیم. در مترو هم همین است. در مترو ما معتقدیم همه ایستگاه ها باید مناسب سازی شود نه ایستگاه های پرتردد.

نوری هم در موافقت با این پیشنهاد گفت: 15 درصد جمعیت جامعه معلول است. کسی که معلول است امکان اینکه از پل عابر پیاده عبور کند،ندارد و گویی شهروند این شهر نیست. مدیریت شهری باید این شرایط را فراهم کند.

در نهایت این پیشنهاد با 16 رای موافق به تصویب رسید.

در ادامه پیشنهاد شهربانو امانی از سوی بهاره آروین مطرح شد. آروین گفت: در تهران تعداد زیادی پل وجود دارد در صورتی که در بسیاری از خیابان ها ضرورتی برای وجود پل نیست. پل های زیاد نتیجه اولویت دادن به خودرو  و حذف عابر پیاده است. متن این پیشنهاد این است که همه پل های عابر پیاده به جز پل های تند راه ها جمع آوری شوند.

هاشمی با اشاره به این که متن این پیشنهاد تند است این موضوع را مطرح کرد که حتی امکان مطرح شدن این پیشنهاد وجود ندارد.

فراهانی هم در مخالفت با این پیشنهاد گفت: اگر قرار باشد همه پل ها به غیر پل های بزرگراه های جمع آوری شود تقریبا 800 پل باید جمع اوری شود و باعث می شود نرخ حوادث در عبور و مرور افزایش یابد.

در ادامه امانی درباره پیشنهاد خود افزود: این پیشنهاد قابل طرح است. عابر پیاده دوست دارد در خط مستقیم حرکت کند یکی از اصول خیابان کامل پیاده مداری است. د رحال حاضر پل های هوایی در دنیا در حال جمع آوری است.  

حجت نظری نیز در موافقت با این پیشنهاد گفت: این پیشنهاد از جنبه های مختلف خیلی مهم است. یکی این که رویکرد ما در این دوره  این بود که به سمت شهر انسان محور حرکت کنیم و این پیشنهاد در این جهت است. پیشنهاد اصلاحی من این است که ظرف 5 سال نسبت به جمع اوری پل ها اقدام کنیم. ثانیا شهرداری فرصت اجرا داشته باشد و بتواند راه های جایگزین دیگر پیش بینی کند.

هاشمی در پاسخ به این صحبت نظری گفت: با تصویب این پیشنهاد احداث پل عابر پیاده ممنوع می شود. این موضوع نیازمند طرح جداگانه است. من  خواهش می کنم موافقان این پیشنهاد با هم همکاری کرده و یک طرح پخته ارائه دهند.

در ادامه اعطا پیشنهاد داد: بهتر است الزام امکان سنجی و مطالعه کار را ایجاد کنیم.

با این پیشنهاد اعطا قرار بر این شد که جمله آسیب سنجی و امکان سنجی مجدد و بررسی مجدد پل ها به صورت اصلاح عبارتی اضافه شود.

پیشنهاد آخر را احمد مسجد جامعی ارائه کرد. او پیشنهاد داد توجه به جنبه‌های زیبایی شناسی و جلوه های بصری در طراحی ایمن پل ها نیز به بعنوان تبصره به ماده واحده اضافه شود.

در نهایت این پیشنهاد با 16 رای موافق به تصویب رسید. همچنین کل طرح با اصلاحات انجام شده نیز با 16 رای موافق به تصویب رسید.