به گزارش روی خط رسانه برنا؛ در زمانۀ پروانهها حکایت مقاومت، ایستادگی، ازخودگذشتگی، عشق و مبارزه علیه ظلم است. در سالهای تیره و تار حکومت رافائل تروخیو، دومینیکن تحت شدیدترین فشارهای امنیتی و سیاسی اداره میشد و مردم عادی روزانه به پرتگاه سیاهی مرگ روانه میشدند. خواهران میرابال (پروانهها) از جفادیدگان این رژیم نابکار بودند، مشتی نمونۀ خروار از آدمهای غیرسیاسی بودند که درمقابل ستمی که متوجهان شد قدعلم کردند. تروخیو به فجیعترین شکل ممکن پروانهها را به قتل رساند؛ از همین رو، سالروز مرگ خواهران میرابال (25 نوامبر) بهعنوان روز جهانی خشونت علیه زنان برگزیده شد.
رمان آلوارز، با روایتی غمبار و در عین حال حماسی، شرح این مبارزۀ نابرابر است؛ شرح فداکاری خواهران و زندگی پرپیچوخمشان؛ شرح عشقی که هزارانبار قدرتمندتر از گلوله است؛ شرح آدمهایی عادی که میترسند، فرار میکنند، گریه سر میدهند، عشق میورزند و غمگین میشوند، اما در راه آزادی و شرافتشان جان میدهند.
کتاب در سه بخش تاریخی روایت میشود و هر بخش مشتمل بر چند فصل است که هرکدام، اغلب، نام یکی از خواهران را برخود دارند. خولیا آلوارز، با بهکارگیری شیوههای مختلف روایت، سرگذشت تکاندهندۀ این خانواده را روایت میکند. او، که خود و خانوادهاش نیز تحت ستم حکومت تروخیو رنج فراوان دیده بودند، با کمک گرفتن از تنها بازماندۀ آن جمع، دده میرابال، کتابی نگاشته که بهحق شکوه کار پروانهها را به تصویر میکشد.
رمان در زمانۀ پروانهها را پیشتر نشر دیگر با ترجمۀ حسن مرتضوی، مترجم نامآشنای کشورمان، به چاپ رسانده بود. این اثر که سالها جای خالیاش در عرصۀ کتاب به چشم میآمد، با همان ترجمۀ روان و خواندنی و با ویرایشی دوباره در نشر خوب چاپ شده و در اختیار علاقهمندان به ادبیات داستانی سیاسی قرار گرفته است.
منبع: ایلنا