بازارهای بزرگ پلیمری اطراف ایران مغفول واقع شده است

به گزارش برنا، مسعود جمالی در سخنرانی افتتاحیه اولین همایش بین‌المللی توسعه صادرات صنایع پلیمری با اشاره به فعالیت 20 ساله خود در صنعت پلیمر، یکی از مشکلات موجود کشور را نبود آمار و برنامه های مدون دانست و گفت: در سال های گذشته نیز آمار واردات با توجه به مسائل مربوط به تحریم‌ها منتشر نشده است.

جمالی بزرگترین شرکای تجاری ایران در کد کالای ۳۹ در سال ۲۰۱۸ را چین با ۲ میلیارد و ۸۵۲ میلیون و ۶١٢ هزار دلار دانست و پس از آن ترکیه با ٣٠٢.٨٨۵ هزار دلار در رتبه دوم قرار دارد.

عراق با ٢۵٢.١۴٣ هزار دلار، هند با ١١١.٩۴٣ هزار دلار، آذربایجان با ٧١۵.١۶ هزار دلار، افغانستان با ۶٨.۵۵٠ هزار دلار، بلغارستان با ۵٢.۶٣٨ هزار دلار، ازبکستان با ٣۴.۴٢۵ هزار دلار، رومانی با ٣۴.٢۴١ هزار دلار و آلمان با ٣١.١٨٢ هزار دلار دیگر شرکای تجاری ایران در کد کالای ٣٩ طی سال 2018 بودند.

در این میان بیشترین صادرات ایران در گروه کالاهای 3916 تا 3926 به عراق با رقم ١.٠٢۴.۶١٩ صورت گرفته که پس از آن افغانستان، پاکستان، آذربایجان، ترکمنستان، ترکیه و تاجیکستان با فاصله بسیار قرار دارند.

جمالی در ادامه خاطرنشان کرد: صادرات ایران به کل دنیا در گروه کالایی ۳۹۱۶ طی سال ۲۰۱۸ برابر با ۶٠٢۲ هزار دلار بود.

دبیر کل همایش توسعه صادرات صنایع پلیمری در ادامه به مقایسه صادرات ایران در گروه کالایی 3916 به کشورهای اطراف و واردات آن کشورها از جهان پرداخت و گفت: در این گروه بیشترین واردات را کشور عراق دارد اما سهم ایران از این بازار 1221 هزار دلار است و بیشترین صادرات ایران در این گروه کالایی به افغانستان معادل 2791 هزار دلار طی سال 2018 بوده است.

عضو هیات مدیره انجمن ملی صنایع پلیمر ایران افزود: آمار واردات کشورهای اطراف در گروه ۳۹۱۶ حاکی از بازارهای بزرگ در کشورهایی مثل روسیه، کویت، قزاقستان، ازبکستان، گرجستان قطر و آذربایجان است که متاسفانه سهم صادرات ایران به این کشورها در سال ۲۰۱۸ صفر بوده است.
این آمارها نشان می‌دهد چه بازارهای بزرگی در اطراف کشور خود داریم اما بخاطر سهولت تجارت خود را به کشورهای معدودی مثل افغانستان و… محدود کردیم و ازسایر بازارها غافل شدیم.

جمالی با مقایسه ارزش صادرات ایران در سال ۲۰۱۸ و صادرات ترکیه در سال ۲۰۲۰ به تفکیک گروه کالاهای ٣٩١۶ تا ۳۹۲۶ خاطرنشان کرد: کشور ترکیه در همه این گروه‌ها تفاوت فاحشی در ارزش صادراتی نسبت به ایران دارد که موضوع نشان می دهد، ایران با وجود منابع سرشار پتروشیمی فاصله بسیاری تا جایگاه واقعی خود در جهان در حوزه محصولات پلیمری دارد.