«رنگ انار» رشته نگاره‌هایی از نگارگری ایرانی در سینما

به گزارش برنا، سرگئی پاراجانف فیلم سینمایی «رنگ انار» را رشته نگاره هایی از نگارگری ایرانی توصیف کرده است.

«رنگ انار»، زندگی‌نامه عاشوق ارمنی، سایات‌نووا (پادشاه نوا) است که بیشتر با دیدی شاعرانه و بصری به نمایش زندگی این شاعر می‌پردازد تا با دید ادبی. این فیلم در فصل‌های، دوران کودکی و نوجوانی، دربار شاهزاده (شکست در عشق)، ورود به صومعه، رؤیاها، کهن‌سالی، فرشته مرگ و در نهایت مرگ شاعر را به نمایش می‌گذارد.[۱] همه این موارد با تصاویر ارائه شده از سوی پاراجانف و اشعار سایات‌نووا، قالب بندی شده‌است. بازیگر زن سوفیکو چیائوریلی به ویژه شش نقش را هم در نقش زن و هم در نقش مرد، بازی می‌کند.

«رنگ انار» آمیزه‌ای است از نمادهای انجیلی، تصویرپردازی مذهبی و معماری و هنر بومی ارمنستان. سبک پاراجانف در این فیلم بسیار فراتر می‌رود و فیلم را تبدیل به نوعی رقص نمایش می‌کند.

فیلم در تعدادی از اماکن تاریخی ارمنستان فیلمبرداری شده‌است از جمله در صومعه ساناهین، صومعه هاقپات، کلیسای سنت جان آردوی، و صومعه آختالا. لوکیش‌های گرجستان عبارتنداز: صومعه آلاوردی، ییلاق حومه مجموعه صومعه‌های داویت گاریجا و در نزدیکی تلاوی. لوکیشن‌های جمهوری آذربایجان شامل ایچری‌شهر و قلعه نارداران

برای اینکه فیلم در دیگر مناطق اتحاد شوروی غیر از ارمنستان پخش شود، پنج دقیقه از این فیلم به خاطر مسائل مذهبی حذف شد. به این فیلم مجوز پخش در خارج از اتحاد جماهیر شوروی داده نشد و انتشار آن در اتحاد جماهیر شوروی هم پس از دو ماه متوقف شد.