علیرضا سبطاحمدی، تهیه کننده سینما و تلویزیون، که در کارنامه هنری اش آثار ارزشمندی چون: «ایلدا»، «زمانی برای دوست داشتن»، «نغمه» ،«همسایه ها» و..... دیده میشود طی گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری برنا در پاسخ به این سوال که دلیل رجوع سینماگران از تلویزیون به شبکه نمایش خانگی چیست؟ گفت: شبکه نمایش خانگی قبل از اینکه پای ساترا در میان باشد و نظارتی بر این شبکه از سوی تلویزیون صورت بگیرد فضای نسبتا بازتری را دارد و از نظر بودجه محدودیت آن چنانی نسبت به تلویزیون ندارد.
او افزود: فروش اینترنتی، دی وی دی و فیزیکی و یا فروشهایی که به صورت آنلاین در پلتفرمهای خارج از کشور وجود دارند جذابیتهایی را ایجاد میکنند که تهیهکنندگان به سوی تولید نمایش خانگی بروند که آزاد بودن فضای تصویری و محتوایی کارها و بحث سرمایهگذاری و هزینهای که برای یک اثر پرداخت میشود نیز از این امور جدا نیست.
سبطاحمدی ادامه داد: راستش یکی از مشکلی که در تلویزیون با آن برخورد میکنیم این است که در طول یک پروژه یک ساله چندین بار با افزایش هزینهها مواجه میشویم و این موضوع کار را بسیار سخت میکند و به نظر من فضای شبکه نمایش خانگی آزادتر است و تهیهکننده به راحتی میتواند هزینه کند. در واقع برخی از دلایلی که گرایش تهیهکنندگان به سمت نمایش خانگی بیشتر شده و در این شبکه میتوانند فعالیت کنند همین است.
او در این خصوص که ترجیح میدهد در تلویزیون و رسانه ملی سریال سازی کند یا در شبکه نمایش خانگی؟ بیان کرد: من به عنوان تهیهکننده در سینما، تلویزیون و تئاتر به فعالیت پرداختهام و آثار متفاوت و مختلفی داشته و بیش از 35 سال است در رسانه ملی کار میکنم و تلویزیون به نوعی خواستگاه و خانه من به حساب میآید. در حقیقت شبکه نمایش خانگی و تلویزیون فرقی ندارد و فقط آنجایی که کار ایجاد شود و فضای راحتی داشته باشد فعالیت میکنم.
سبطاحمدی در این باره که آیا شبکه نمایش خانگی با روندی که در پیش گرفته آیا از تلویزیون سبقت میگیرد یا خیر؟ خاطرنشان کرد: در یک برهه زمانی سینما به اوج رسیده بود و همه سینماگران مشغول فعالیت بودند و آثار مختلف و متفاوتی را به ثبت میرساندند. به طور کل شاید صدا و سیما در زمانهای مختلف دچار بحران مالی و مدیریتی میشود اما خواستگاهش مشخص است و مخاطبان زیادی هم دارد و در حال حاضر شبکه نمایش خانگی مانند آب جاری در رودخانه میماند و ممکن است روزی دیگر این هزینهها بر نگردد و آن وقت است که نمایش خانگی نمیتواند به حیات خود ادامه دهد. در نهایت رسانه ملی یک جایگاه و خواستگاه ثابت در دهها سال گذشته و آینده داشته و خواهد داشت ولی اگر صدا و سیما بتواند از نظر بودجه و تغییر و تحولات جامعه و دنیا خصوصا اقتصادی و برآوردهای بودجه خود را همپا و به روز کند مسلما جایگاهی که در بین مردم داشته دوباره به دست خواهد آورد چراکه صدا و سیما یکی از ارکان مهم این کشور است و هیچ زمان دچار خدشه نخواهد شد اما نمیتوان در خصوص شبکه نمایش خانگی با قطعیت صحبت کرد چراکه در حال حاضر پول و بودجه در میان است ولی اگر این هزینه ها در آینده صورت نگیرد و قطع شود یک تله فیلم هم به سختی تولید می شود.
او ادامه داد: برآورد بودجه تلویزیون درحال حاضر برای سریال های شهری، آپارتمانی و خانگی حول محور 11، 12، 13 میچرخد اما در نمایش خانگی گاهی اوقات دقیقهای 35 الی 40 تومان هزینه میشود و اختلاف واقعا بین آنها زیاد است و گاهی اوقات دستمزدها بیحساب و کتاب است اما در تلویزیون این دستمزدها حساب و کتاب دارد و برای بودجه، اعتبار و نقدینگی باید توضیح دهد و به همین دلیل است که ما در تلویزیون برای پرداخت هزینه محدودتر میشویم ولی اگر مقداری فضا متنوع و متفاوت شود کار برای سینماگران وجود دارد. من امیدوارم همیشه و در همه حال شاهد ساخت آثار متنوع و مختلف باشیم چراکه رونق فرهنگی یک کشور با همین آثارش است.