به گزارش برنا؛ شهریار عامری، استاد دانشگاه محیط زیست در برنامه رادیویی درباره گرم شدن زمین گفت: در حال حاضر زمین بین ۰.۸ تا ۱ درجه گرم شده است. تصمیمی که سال ۲۰۱۵ در پاریس گرفته شد این بود که به هیچعنوان نگذارند که این افزایش از ۲ درجه بیشتر شود و حتیالامکان در ۱.۵ درجه نگهداری کنند اما اینکه این عامل چه تاثیری روی زمین میگذارد باید گفت که بسیار ژرف و زیاد است.
او ادامه داد: این موضوع به این معنی نیست که همه جای دنیا ۱.۵ درجه گرم میشود یا به طور یکسان در سطح جهان خواهد بود بلکه اکوسیستم آبوهوایی زمین تغییر میکند. بعضی از جاها حتی گرمایش به نفعشان است که با مشاهده درمیابید که از قرن ۷ تا ۱۰ میلادی هوا گرمتر بود و در آن دوران اروپا تا شمال آنجا گندم میکاشتند.
استاد دانشگاه محیط زیست درباره دلیل نامگذاری گرینلند بیان کرد: علت این نامگذاری به این خاطر است که در آن دوره سبز بوده است اما در حال حاضر یک وضعیت خاصی دارد به این خاطر که جمعیت جهان بسیار زیاد شده است.
عامری با اشاره به اینکه شهرهای کنار آب گستردهتر شدهاند افزود: مسئله آب شدن یخهای قطبی چالش را جدیتر کرده است که این ۱ تا ۲ درجه گرمایش باعث بروز مشکلات متعددی در کل جهان خواهد شد.
او درباره در حذف سوخت فسیلی اظهار کرد: اول باید بگوییم که CO2 اهمیت و امتیازش چیست. CO2، گاز متان و اکسیدهای گوگرد جزو گازهای گلخانهای هستند. این گازها خیلی هم فایده دارند برای زمین چون حرارت خورشید که به زمین میتابد را در جو زمین نگهمیدارند. اگر این گازهای گلخانهای نبود، امکان داشت که حرارت مانند مریخ در شب منفی ۱۲۰ درجه و در روز مثبت ۱۲۰ درجه شود.
عامری ادامه داد: این گاز ها تشعشعات کیهانی را هم کنترل میکنند پس در نتیجه اینها کلا چیز بدی هم نیستند اما افزایششان مانند این است که پتو سنگینتر و گرما بیشتر شود. نمونه این تاثیر گلخانهای در زهره خیلی پدیدار است یعنی گازهای گلخانهای طوری پوشش را ایجاد کردهاند که دما در حال حاضر بالای ۴۰۰ درجه است. اینکه CO2 باعث گرما میشود و یا عوامل دیگری، از سالهای ۱۹۷۰ مطرح شد و قبل از آن اصولا همچین چیزی مطرح نبوده است.
او در ادامه گفت: کسانی که با جلوگیری از تغییرات اقلیمی موافق نیستند، دو دسته هستند. دسته اول کسانی هستند که کاری به مسائل علمی ندارند و دنیا را بیشتر در تئوریهای توطئه میبینند. این نوع نگاه در کشورهای در حال توسعه هم وجود دارد که میگویند کشورهای دیگر توسعه یافتهاند و حالا که نوبت ما شده است، دارند محدودیت ایجاد میکنند تا ما رشد نکنیم.
عامری با اشاره به اینکه برخی دانشمندان به دوره گرمایش معتقدند، گفت: آنها معتقدند که مانند قبل یک دوره گرمایش وجود دارد و بعد از آن به صورت طبیعی عصر یخبندان شروع خواهد شد مانند قرن ۱۴ تا ۱۷ میلادی که اروپا بسیار سرد شد و قحطیهای زیادی اتفاق افتاد پس میگویند که این حرکات یک فرآیند طبیعی است. که به فعالیتهای خورشید ربط پیدا میکند. آنها میگویند که این مسئله CO2 صد درصد ثابت نشده و مدلهایی که ساخته شده در واقع بسیار ساده گرایانه است.
او افزود: اگر بخواهیم از این راه عمل کنیم؛ بحث CO2 چیزی است که میتواند تا ابد ادامه پیدا کند اما یک سری واقعیت وجود دارد که اجتناب ناپذیر است. دمای میانگین زمین زیاد شده است و یخهای قطبی در حال ذوب شدن هستند. اینها واقعیت، اندازهگیری شده هستند و مهم نیست که بر چه اثری اتفاق میافتد چون به هر حال در حال رخ دادن است. از همه مهمتر این است که مسیر حرکت اقتصاد و سیاست کلی کشورهای جهان در حال رفتن به سمت انرژیهای تجدیدپذیر و تکنولوژیهای نو است که یک اقتصاد عظیم بر این اساس در حال شکلگیری است.
عامری با اشاره به اینکه مکانیزمی به اسم CDM این کار را انجام میدهد گفت: کشورهای صنعتی اگر نمیتوانند تولید CO2 را در کشور کم کنند این کار را فرضا در هند انجام دهند. این برنامه برای مدتی اجرا شد که یک دموکراسی بسیار پیچیدهای داشت و کشورهای چین و هند توانستند از این موضوع بهرهی بسیاری ببرند و چین توانست ۷ الی ۸ هزار پروژه را به نتیجه برساند ولی کشورهای دیگری که عقب مانده بودند و نتوانستند از این موقعیتها استفاده کنند. این بود که الان رفتند به سمت راهکارهای دیگر. نکتهای که وجود دارد این است که قرار بود از سال ۲۰۲۰ کشورهای عقب مانده از توسعه را جریمه کنند ولی چون خود کشورهای غربی هم این کار را انجام ندادند، جریمهای اتخاذ نشد.
او گفت: در سال ۲۰۱۰ قرار بود که سالی ۱۰۰ میلیارد دلار به کشورهایی که در حال توسعه هستند، کمک شود که قرار بود ۳۰ میلیارد دلار آمریکا بدهد که عملا این اتفاق نیفتاد و این پولها را ندادند به طوری که باید تا الان ۱ تریلیون دلار سرمایهگذاری میشد که انجام نشده است.
عامری در انتها خاطر نشان کرد: همین پروژههای نیمهکاره و قوانین ناقص که غیرقابل اجرا هستند باید اصلاح شود اتفاقا داریم روی آن کار میکنیم و امیدواریم بتوانیم تغییری در نوع حرکتمان بدهیم البته کار بسیار دشواری خواهد بود.
انتهای پیام/