"نوذر شفیعی" کارشناس مسائل افغانستان، در گفتگو با خبرنگار بینالملل خبرگزاری برنا در خصوص توسعه همکاریهای اقتصادی و امنیتی ایران و افغانستان گفت: ما و افغانستان یک سری الزاماتی بر روابطمان حاکم است که این الزامات ما را اساسا به سرنوشت مشترک رهنمون میکند یک عاملش جبر جغرافیایی است. ما دو کشور در همسایگی هم هستیم و در طول تاریخ معاصر هم روابط توام با حسن همجواری بین ایران و افغانستان حاکم بود؛ صرف نظر از نوع حکومت و سیاست در هر کدام از این کشورها، عنصر فرهنگی و عنصر زبان تاثیر دارند. کلیت جامعه افغانستان با زبان فارسی آشنا است و به زبان فارسی صحبت میکنند.
وی گفت: عملا ایران و افغانستان امتداد همدیگر به سمت شرق و غرب هستند و این یکی از عناصر و مولفه های موجود در روابط ایران و افغانستان است. سوم اساسا نگرش مردم دو کشور به یکدیگر است، گاهی ممکن است دو کشور هم زبان و هم دین باشند ولی خیلی به دلیل سابقههای تاریخی منفی در روابط دو کشور نظر، دو کشور نظر افکار عمومی نسبت به هم مساعد نباشد. در بین مردم افغانستان نسبت به هویت و تمدن ایران و در بین مردم ایران نسبت به هویت و تمدن مردم افغانستان احترام زیادی وجود دارد با توجه به این موضوع در دیدگاه های مردم نسبت به یکدیگر یک ارتباط معنایی پیدا میشود.
وی افزود: بحث بعدی تهدیدات مشترک است. هیچ کشوری نیست که خالی از تهدیدات نباشد اما در شرایط امروزی کلیت افغانستان را بی ثباتی تهدید می کند و دوم اینکه بعضی از نیروها مثل داعش در افغانستان هم تهدیدی علیه طالبان و هم علیه ایران هستند؛ داعش خراسان می تواند یک زمینه ای برای پیوندهای مستحکم بین ایران و حکومت فعلی افغانستان باشد. دهها علت دیگر وجود دارد که ایران و افغانستان را به سمت همکاری و به سمت انتخاب یک خط مشی مساوی سوق میدهد .
شفیعی با اشاره به اینکه افغانستان در یکی از بدترین شرایط اقتصادی به سر میبرد و زمستان پیش رو برای افغانستان بسیار نگران کننده است اظهار داشت: گزارشها حاکی از آن است که میلیونها انسان در این زمستان در افغانستان در صورت عدم رسیدگی از بین خواهند رفت. همه اینها از شرایط بد اقتصادی ناشی می شود، در این شرایط باز شدن گذرگاهی از جانب ایران به سمت افغانستان می تواند خیلی از این آثار و پیامدهای منفی را کاهش بدهد.
این کارشناس مسائل افغانستان صلح و امنیت و اقتصاد را عامل پیوند بین کشورها دانست و عنوان کرد: این پیوندها مانع از ایجاد جنگ و منازعه و اصطکاک خواهد شد و به عبارت دیگر اساسا وابستگی متقابل و گسترش پیوندهای اقتصادی، رفتار کشورها را به سمت صلح و دوستی سوق خواهد داد. در حال حاضر افغانستان به همکاری اقتصادی ایران نیازمند است و گسترش مناسبات تجاری پیوندهای کشورها را تحکیم میبخشد.
وی یادآور شد: ایران دغدغه هایی دارد که منطقی است. طالبان باید به این دغدغه ها پاسخ مثبت بدهد این هم به دلیل انتظاراتی است که از ایران وجود دارد بخشی از مردم افغانستان انتظار دارند که طالبان حقوق آنها رعایت کند و همینطور ایران پادرمیانی کند. بحث دولت فراگیر را نه به اعتبار اینکه چون حکومت طالبان است ایران بر آن اصرار دارد بلکه تشکیل دولت فراگیر عامل صلح در افغانستان است بنابراین اگر طالبان به سمت تشکیل دولت فراگیر حرکت کند تاثیر مثبتی در مناسبات ایران و افغانستان خواهد داشت و عوامل تقویت کننده بیش از عوامل تضعیف کننده است.