داریوش باباییان تهیهکننده سینما در گفتوگو با خبرنگار گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا، اظهار داشت: چندی پیش برای ساخت یک فیلم که اولین تجربه کارگردان بود درخواست پروانه ساخت داشتیم که در وزارت ارشاد متوجه شدم درصد خاصی از کل بودجه سال سینمای ایران به فیلم اولیها تخصص پیدا کرده و به نظرم آمد که اتفاق بسیار خوبی است و میتواند امتیاز مثبتی برای سینمای ما به حساب بیاید که کمکی بزرگ برای سینماگران جوان است.
باباییان تصریح کرد: در سینمای ما معمولاً فیلمها به دو شکل ساخته میشوند. آثار سینمایی یا از طریق بودجههای دولتی به تولید میرسند یا پولهای بلاتکلیف هستند که منجر به ساخته شدن آثار سینمایی میشوند. از طرفی تعداد تولیدات سینمایی ما در طول سال بسیار زیاد است، از نظر من، سینمای ایران در طول سال نهایتاً به 50 فیلم نیاز دارد و اگر به این اندازه معقول برسیم تهیهکنندههای کارکشته و با تجربه کار میکنند و حتی اگر فردی اولین تجربهاش را کسب کند از حضور یک تهیهکننده یا کارگردان باتجربه در کنار خود بهرهمند میشود و از این طریق بودجهها از بین نرفته و ما میتوانیم با تعداد منطقی فیلمهایمان سینمای تجاری هم داشته باشیم.
وی افزود: وقتی تعداد بیرویهای فیلم در بازاری شکستخورده تولید میشود نشانه حیات این صنعت با عواملی غیرحرفهای است. در برخی فیلمهای سینمایی شاهد هستیم فیلمی که میشود با 7 میلیارد تومان ساخت را با 30 میلیارد تومان میسازند و معلوم نیست این بیتوجهی و زیادهروی در هزینه کردن چه دلیلی دارد. اگر محمد خزاعی رئیس سازمان سینمایی با جدیت در راستای جلوگیری از هدر دادن بودجهها اقدام کند میتواند شورایی تشکیل دهد که از افراد با تجربه و حرفهای مشاوره بگیرد نظمی در مدیریت بودجه صورت میگیرد.
باباییان در ادامه اظهاراتش تأکید کرد: فیلمسازی در سینمای ایران خارج از چارچوب پولهای کثیف و بودجههای دولتی برای سرمایهگذارها ریسک بسیار بالایی دارد. امروز با توجه به شرایط بد اقتصادی و کمبود سینماها و تعداد بالای فیلمهای در صف اکران تهیهکنندهای که با بودجه شخصی یا بودجهای که متعهد به بازگشت آن باشد فیلم بسازد ریسک بزرگی کرده که احتمال شکستش بسیار بالا است. امروز فیلمهای سینمایی ما معمولاً در جذب اسپانسر برای تولید بیشتر میتوانند از جنبه تبلیغاتی خود برای اسپانسر استفاده کنند و سرمایهگذاری به آن شکل درست که درآمدش از اکران باشد بسیار اندک است.
این تهیهکننده در پایان گفت: طی سالهای اخیر به خصوص از زمان شیوع ویروس کرونا دفاتر پخش بسیاری هستند که بدون وابستگی به پولهای کثیف و بودجههای دولتی اصطلاحاً زمین خوردهاند و کاملاً ورشکست شدهاند. با بهتر شدن شرایط کشور در بحث کرونا میتوان امیدوار بود که شرایط سینماها بهتر شود و مردم از فیلمهای سینمایی استقبال کنند اما با این حال باز هم باید فیلمسازی به هر شکل با حساب و کتابی دقیق در بودجه صورت بگیرد چرا که همچنان در سینمای ما فیلمسازی با بودجه شخصی ریسک بزرگی به همراه دارد.
انتهای پیام //