به گزارش برنا، به نظر شما بودجه چه فایدهای دارد و اگر بودجه وجود نداشته باشد چه اتفاق خاصی می افتد که در صورت وجود آن نمی افتد؟ مثلاً اگر قرار باشد اداره امور مالی دولت براساس بودجه نباشد، صرفنظر از مسائل قانونی مرتبط با آن، آیا آسمان به زمین می آید؟ و یا هر استان و مشخصا استان من در بودجه چه سهمی دارد؟ پاسخ تمام این سوالات با خواندن گزارش مرکز پژوهش های مجلس قابل وصول است.
بخشی از این گزارش به سهم هر استان در بودجه 1401 پرداخته است که به شرح زیر است؛
حدود 33 درصد از منابع بودجه عمومی لایحه بودجه سال 1401، منابع استانی است. منابع استانی از مبلغ 254 هزار میلیارد تومان در قانون بودجه سال 1400 به 449 هزار میلیارد تومان افزایش داشته است، یعنی رشد 77 درصدی. افزایش منابع استانی یکی بهخاطر رشد بالای ردیفهای مالیاتی است و دیگری ناشی از افزوده شدن بیش از 15 هزار میلیارد تومان واگذاری دارایی سرمایهای استانی از محل فروش اموال مازاد دستگاههای اجرایی که پیش از این وجود نداشته است.
در طرف مصارف از کل اعتبارات (معادل 1.372 هزار میلیارد تومان)، حدود 7 درصد اعتبارات، استانی است (معادل 96 هزار میلیارد تومان). این رقم به این معنا نیست که بقیه بودجه مربوط به استان تهران است. بلکه به این معناست که تنها این قسمت از بودجه در اختیار شورای برنامهریزی توسعه استان (شورایی متشکل از استاندار و معاون برنامهریزی وی و رؤسای ادارات کل استانها و... موضوع ماده (31) قانون احکام دائمی و ماده (44) قانون الحاق 2) قرار میگیرد و توسط این شورا درباره آن تصمیمگیری میشود. باید توجه داشت که بخشی از بودجه غیراستانی نیز ـ که بهصورت متمرکز (یعنی توسط سازمان برنامه و بودجه و وزرا) تصمیم گرفته میشود ـ در استانها هزینه میشود.
اعتبارات استانی در لایحه بودجه سال 1401 نسبت به قانون سال 1400 افزایش قابل توجهی داشته بهطوری که از رقم 65 هزار میلیارد تومان به 96 هزار میلیارد تومان افزایش داشته (معادل رشد 47 درصدی). در این بین اعتبارات تملک دارایی سرمایهای رشد بیشتری نسبت به اعتبارات هزینهای داشته است بهطوری که اعتبارات تملک دارایی سرمایهای 65 درصد و اعتبارات هزینهای 15 درصد رشد داشته است.
متن کامل گزارش را در فایل ذیل بخوانید؛