مغز انسان، افراد را ۱۵ ثانیه در گذشته نگه می‌دارد!

از یک طرف، جهان بصری به‌دلیل تغییر در نور، دیدگاه و عوامل دیگر به‌طور مداوم تغییر میکند. از سوی دیگر، ورودی بصری ما به دلیل پلک زدن و این واقعیت که چشم‌ها، سر و بدن ما مکرراً در حرکت هستند، دائماً تغییر می‌کند؛ بنابراین چشم مانند یک دوربین عمل می‌کند که در حال فیلم‌برداری است. پس در واقع محیط مانند یک فیلم در حرکت است، اما افراد محیط را ثابت درک می کنند.

این فرآیند قرن‌هاست که دانشمندان را مجذوب خود کرده است و یکی از سوالات اساسی در علم بینایی است. دانشمندان می‌گویند مغز به جای تجزیه و تحلیل تک تک عکس‌های بصری، در یک لحظه معین میانگین چیزی را که در ۱۵ ثانیه گذشته دیدهایم، درک میکنیم؛ بنابراین با کنار هم قرار دادن اشیاء برای شبیه‌تر به نظر رسیدن به یکدیگر، مغز انسان را نیزفریب می‌دهد تا یک محیط پایدار را به‌خوبی درک کنند.

به عبارت دیگر، مغز مانند ماشین زمان است که مدام انسان را در زمان به عقب میفرستد. این مانند یک برنامه است که ورودی بصری انسان را هر ۱۵ ثانیه یک بار در یک برداشت جمع میکند تا افراد بتوانند زندگی روزمره را به‌خوبی اداره کنند.

اگر مغز ما همیشه در زمان واقعی به‌روزرسانی می‌شد، جهان مانند مکانی آشفته با نوسانات مداوم در نور، سایه و حرکت احساس می‌شد. همچنین افراد احساس می‌کردند که مدام دچار توهم می‌شوند.

انتهای پیام/