نگاهی به زمینه‌های تاریخی پیدایش شخصیت عنصری بلخی در ادبیات ایران

به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا؛ شنوندگان رادیو فرهنگ در برنامه «شب های فرهنگ» امشب یکم اسفند، گفتگوی دکتر عبدالرشید کاکاوند با دکتر محمد غلامرضایی پژوهشگر و مدرس دانشگاه در رابطه با زمینه های تاریخی پیدایش شخصیت عنصری بلخی در ادبیات ایران را می شنوند.

ابوالقاسم حسن بن احمد عنصری بلخی ، یکی از بزرگترین قصیده‌سرایان و مدیحه‌گویان ادب فارسی است . او ملک‌الشعرای دربار سلطان محمود غزنوی بود و پایه و منزلت وی آنچنان بود که اکثر شعرای آن زمان می‌بایست به واسطة وی ، قصاید خود را به دربار سلطان محمود معروض دارند . شعر عنصری را در نهایت استحکام و رزانت و متانت دانسته و به خصوص در قصیده و مدیحه‌سرایی اشعار او را سرمشق شاعران پس از وی پنداشته‌اند . عنصری با توجّه به آشنایی و اشراف و احاطه بر ادبیات عرب و دواوین شعرای تازی ، بسیاری از مضامین شعری خود را از گویندگان تازی اخذ نموده و در بین شاعران ادب عرب ، بیشترین تأثیر را از متنبی پذیرفته است .

اشعار بازمانده از عنصری به حدود دو هزار بیت می‌رسد ؛ که شامل قصیده، غزل، رباعی، قطعه، ترکیب‌بند، و مثنوی است و مهم‌ترین مثنوی‌های عنصری وامق و عذرا، شادبهر و عین‌الحیات، و سرخ‌بت و خنگ‌بت هستند .

برنامه‌ « شب های فرهنگ» ساعت ۲۱:۳۰  روی موج اف ام ردیف ۱۰۶ مگاهرتز از رادیو فرهنگ پخش می شود.

انتهای پیام//