حذف ارز ترجیحی، به ضرر یا به نفع بیماران؟/ دارو گران خواهد شد اما مردم نباید این گرانی را بپردازند!

به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری برنا؛ سال جدید، برای بسیاری از بیماران با کامی تلخ آغاز شد، بیماران بسیاری با شنیدن خبر حذف ارز ترجیحی نگران تأمین هزینه‌های دارو و درمان خود شدند.
بیماران خاص، نادر و زمینه‌ای که با درد خود دست و پنچه نرم می‌کردند حالا باید بیش از گذشته نگران تأمین داروهای خود باشند، با وجود اینکه اغلب سازمان‌های بیمه‌گر در زمینه درمان پشتوانه خوب مالی ندارند، اما طبق برخی اظهارات مابقی هزینه افزوده‌شده به دارو بر اثر حذف ارز ترجیحی را بیمه‌ها متقبل می‌شوند و پرداخت برای بیمار تغییری نخواهد کرد، اما حتی اگر بیمه‌ها پوشش حمایتی کاملی را بر عهده بگیرند حدود ۸ تا ۹ میلیون نفر در کشور فاقد هر گونه حمایت بیمه‌ای هستند و در صورت اقدام برای تهیه دارو باید چندین برابر بیشتر هزینه پرداخت کنند که حتی بهرام دارایی، رئیس سازمان غذا و دارو هم اعلام کرده دارو‌های وارداتی تا شش‌برابر و دارو‌های تولید داخل هم با توجه به میزان ارز تأمین مواد اولیه ۳۰ تا صددرصد افزایش قیمت داشتند، بنابراین باید در نظر بگیریم بخش زیادی از افراد فاقد بیمه جزء قشر فرودست یا بدون اوراق هویتی محسوب می‌شوند که امکان حمایت بیمه‌ای را هم نخواهند داشت.
پیش‌تر نیز محمدرضا واعظ‌‌مهدوی، رئیس انجمن اقتصاد سلامت ایران هشدار داده بود در صورت حذف ارز دولتی، هشت میلیون شهروند فاقد بیمه توان خرید دارو را به‌کلی از دست خواهند داد؛
همچنین قیمت داروی داخلی چهار برابر و داروی وارداتی هفت برابر خواهد شد.
این در حالی است که بخش زیادی از بیماران در تهیه داروهای خود حتی با وجود حمایت پوشش بیمه دچار مشکل هستند و در برخی موارد بعضی از داروهای بیماران خاص، نادر و زمینه‌ای اصلا تحت حمایت هیچ بیمه‌ای قرار ندارند.
کاهش قدرت در تأمین خدمات درمانی شاید یکی دیگر از نشانه‌های شکاف اقتصادی بین افراد جامعه باشد که همین نبود حمایت بیمه درمانی کافی بخش قابل توجهی از این موضوع را نمایان می‌کند.  

تهیه دارو بدون نسخه گران‌تر خواهد بود
علی فاطمی نایب رئیس انجمن داروسازان ایران، در رابطه با واکنش‌ها نسبت به حذف ارز ترجیحی دارو می‌گوید: از سال ۹۹ ارز ترجیحی داروهایی که مردم بدون نسخه از داروخانه می‌گیرند حذف شده و آنها با ارز نیمایی وارد می‌شوند یا مواد اولیه‌اش برای ساخت در داخل با ارز نیمایی می‌آید، چون در کل بیشتر این داروها تولید داخل هستند و فقط مواد اولیه‌اش از خارج می‌آید، پس بیشتر داروهای نسخه‌ای تحت تأثیر حذف ارز ترجیحی قرار می‌گیرند که آنها هم معمولا تحت پوشش بیمه هستند، بنابراین قیمت دارو افزایش پیدا می‌کند اما پرداخت از جیب مردم تغییر نمی‌کند ولی اگر فردی بدون نسخه و بیمه دارو از داروخانه تهیه کند باید با قیمت بیشتر آن را تهیه کند چون بسیار اتفاق افتاده که دارو وارد کشور شده و قبل از آنکه به دست مردم برسد از مرز خارج شده است، حال این هزینه به جای آنکه به شرکت‌ها داده شود به سازمان‌های بیمه منتقل می‌شود که هدررفت کمتری هم دارد.

بیماران نباید هزینه بیشتری پرداخت کنند
حمید خیری، رئیس روابط‌عمومی و عضو هیئت‌مدیره انجمن داروسازان ایران، ضمن اشاره به اینکه دارو در کشور باید قیمت اصلی خود را پیدا کند، می‌گوید: ارز ۴ هزار و ۲۰۰ تومانی با واقعیت قیمت دارو انطباق ندارد، ولی افزایش قیمت دارو به دلیل حذف ارز نباید بر گردن خانواده‌های بیماران بیفتد، بلکه باید ساختارهای بیمه‌گر آن را پرداخت کنند؛ یعنی از طریق دولت تعبیه شود. توجه کنید که قیمت داروهای معمولی و بیماران خاص و نادر افزایش پیدا می‌کند، ولی نباید به گونه‌ای باشد که مردم این افزایش قیمت را پرداخت کنند و نیاز است تا ساختارهای بیمه برای حمایت تغذیه شوند؛ در غیر این برای مصرف‌کنندگان دارو، مخصوصا بیماران خاص، این تغییرات مفید نخواهد بود. قیمت دارو در کشور ما نسبت به کشورهای هم‌جوار خیلی پایین‌تر است؛ بنابراین باید دارو به قیمت اصل خودش برگردد تا از قاچاق معکوس جلوگیری شود. ولی همچنان تأکید دارم این افزایش قیمت نباید بر گردن مردم بیفتد؛ این موضوع کاملا به ساختارهای بیمه و سازمان‌های دولتی مربوط خواهد شد.

تفاوت قیمت ۱۰ داروی اساسی تنها در عرض یک سال
یکی از بزرگ‌ترین ابهامات بودجه ۱۴۰۱ مسئله دارو، حذف ارز ترجیحی و سیاست‌های دولت در زمینه مدیریت قیمت دارو بعد از حذف ارز ترجیحی است. فعلا که مسئولان تنها حرفش را می‌زنند و وقتی میدان، میدان بازی با کلمات است نه قرار است به مصرف‌کننده فشاری وارد شود و نه اینکه هزینه‌اش بیشتر شود؛ اما چیزی که در کف خیابان‌ها جریان دارد؛ مثل همیشه تفاوت فاحشی با ادعای مسئولان دارد.
اطلاعاتی که زیار منتشر می‌کنیم نشان دهنده آن است که قیمت داروها از فروردین ۱۴۰۰ تا فروردین ۱۴۰۱ چه تغییراتی داشته است.
دارویی مانند «گلوگوفاژ ۵۰۰» با افزایش بیش از ۴۰۰ درصدی قیمت از ۳۰ هزار تومان به ۱۳۷ هزار تومان رسیده است. این جهش شدید قیمت احتمالا همان چیزی است که در هفته‌های آینده و در نتیجه تأثیر مستقیم حذف ارز ترجیحی باید منتظرش باشیم.
کارکنان داروخانه‌های سطح شهر می‌گفتند که افزایش قیمت دارو دو موج افزایشی را به همراه دارد.
نخست اینکه داروهای وارداتی با افزایش شدید قیمت مواجه خواهند شد و دیگر اینکه داروهای ساخت داخل که با مواد اولیه خارجی تهیه می‌شوند، دستخوش تغییر قیمت خواهند بود.
افزایش قیمت در بخش نخست به‌مراتب شدیدتر خواهد بود؛ اما نکته مبهم در‌این‌میان تصمیم دولت برای حمایت از مردم در بازار دارویی است. اینکه قرار است با چه سازوکاری ادعای وارد‌نشدن هزینه بیشتر به جیب مردم را به حقیقت تبدیل کنند؟
انتهای پیام/