به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا؛ امیر نظری، کارشناس مذهبی برنامه در بخش اول شبنشینی به صحبت درباره باور به اعتقادات پرداخت. او گفت: ما باید به باورهایمان اعتقاد داشته باشیم و آنها را با حرف مردم عوض نکنیم وهیچگاه مغرور نشویم. اگر این سه را در زندگی عملی کنیم میرسیم به آنجا که میگویند هرکسی با خدا باشد خدا با اوست و این را در زندگی حس میکنیم.
نظری گفت: اگر بخواهیم به اعتقاداتمان پایبند باشیم باید به هرآنچه اعتقاد داریم در زندگی حقیقت بدهیم. اگر اراده و خواست خدا را قبول داریم باید در حقیقت زندگی هم به آن ایمان داشته باشیم و نمونه بارز آن، داستان حضرت یوسف است که چگونه به خواست خدا عزیز مصر شد. سیدالهشدا (ع) میفرمایند: اگر کسی برای مردم کاری انجام دهد و رضای مردم را در نظر نگیرد فایده ندارد. اما اگر برعکس باشد خدا، خود، او را عزیز مردم میکند.
او با اشاره به اینکه حرف مردم برای همه مهم است ادامه داد: همه ما دوست داریم از قضاوتهای دیگران نسبت به خود اطلاع پیدا کنیم. اگر خودمان اول به باورهایمان اعتقاد قلبی داشته باشیم حتی اگر همه بگویند اشتباه است ما یقینمان را تغییر نمیدهیم. پس اگر یقینمان حتمی شود به راحتی تحت تاثیر قرار نمیگیریم. پس اگر کسی نظری میدهد به او گوش کنیم، اما به آنچه یقین داریم عمل کنیم.
نظری گفت: گاهی مشاور ما را به مسیر درست هدایت میکند، منظور ما به این موارد نیست و اتفاقا در این شرایط باید از راهنمایی افراد باتجریه و دلسوز استفاده کرد. اما براساس ضرب المثل خواهی نشوی رسوا همرنگ جماعت شو، منظور ما به این موارد است که به کاری و درست بودنش باور قلبی داریم، اما بخاطر حرفهای مردم از آن پا پس میکشیم و بجای رضایت خدا رضایت مردم را مد نظر قرار میدهیم.
این کارشناس مذهبی در پاسخ به اینکه چگونه با خود خدا رابطه برقرار کنیم؟ گفت: در حد چند جمله اگر بخواهم بگویم خدا به حضرت داوود میگوید: اگر افرادی که با من قهر کردند بدانند من چه شوقی برای بازگشت آنها دارم از این خوشی میمیرند، چه رسد به آنانکه با من دوست هستند. باید یقین پیدا کنیم خدا مشتاق به توبه ما و صحبت ما با او است. همه ما عزیزان خدا هستیم و باید به این یقین داشته باشیم.
نظری در پایان گفت: ما در کنار دعاهایی که میکنیم بجز خدا موارد دیگری هم در ذهنمان است، اما باید بدانیم تمام همانها هم به اراده خدا بر میگردد.
در بخش دوم برنامه، هوشنگ صمدی، عضو نیروی دریایی ارتش به بیان برخی خاطرات و حوادث زمان جنگ پرداخت، او گفت: وقتی انقلاب شد ارتش ما در موقعیت نامناسبی بود و پرسنل به دلیل بلاتکلیفی، دیگر تمایلی به خدمت نداشتند. تا اینکه ۲۵ فروردین ۵۸ معمار بزرگ انقلاب وضعیت ارتش را نامناسب حس کردند و گفتند ارتش باید بماند و ارتش به جای خود برگشت.
۱۳ هزار نفر در ارتش تسویه شدند. دشمن به دنبا موقعیت بود؛ که بتواند قرارداد ۱۹۷۵ را بر هم بزند و به خواستههای خودش برسد. خرداد ۵۸ در خرمشهر وضعی پیش آمد که ناامنی بسیار زیاد شد و تکاوران برای حفظ امنیت اعزام شدند.
صدام در فروردین ۵۹ قرارداد ۱۹۷۵ را پاره کرد و اعلام آمادگی برای جنگ با ایران کرد. پیش از این هم یک مانور دریایی در اسفند ۵۸ در خلیج فارس اجرا کرده بود و این مانور توسط ایران رصد شده بود و میدانستیم که برای جنگ حتمی آماده میشوند. از همان موقع آماده باشها در ارتشها آغاز شد و ۲۳ شهریور آماده جنگ بودیم.
او اضافه کرد: هفتم آذر نیروی دریایی دشمن پرونده اش بسته شد. انتقال نفت از خلیج فارس بسته شد؛ و کشتیهای به سمت عراق توسط ارتش ایران بررسی میشدند.
این پیشکسوت باتجربه نیروی دریایی ارتش گفت: ما سعی میکردیم به خانه که میرویم فرماندهی را کنار بگذاریم و روحیه خود را تغییر دهیم. همسران همه رزمندگان ارتش در موفقیتهای ارتش و با همسران خود شریکاند، چرا که سختیها و نگرانیهای زیادی را متحمل میشوند.
او با اشاره به این موضوع به بیان خاطرهای پرداخت و گفت: من آن زمان همرزمی همنام خودم داشتم هوشنگ صمدی موقر، او که شهید شد برای همسر من نامه فرستاده شد و خانواده فکر میکردند من شهید شدهام و اوضاع خوبی نداشتند تا آنکه از سوی یکی از افسران با من تماس گرفته شد و گفتند هرچه زودتر با خانواده ام صحبت کنم.
صمدی در پایان گفت: با شنیدن نام ایران به یاد جمله خلبان شهید جدی میافتم که میگفت: دوست دارم کفنم پرچم ایران باشد. آرزویم این است همه جا صلح باشد مخصوصا برای مردم عزیز ایران.
شبنشینی بیست و نهم فروردین ماه، با اجرای گروه موسیقی آوای مهر به پایان رسید
انتهای پیام//