لیگ برتر؛ داد بزن، امتیاز بگیر/ زنگ خطر سقوط فرهنگ به صدا درآمده است!

به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری برنا؛ فوتبال به عنوان یکی از علاقمندی های اقشار مختلف جامعه این روزها حال و روز چندان خوشی ندارد و با مسائل حاشیه ای و عصبانیت ها و جنجال سازی های زیادی همراه شده به گونه ای که تا حدود بسیار زیادی از روح آن کاسته شده و این موضوع دلزدگی هایی را برای خیلی از علاقمندان به این رشته مهیج را ایجاد کرده است.

در سال هایی نه چندان دور اتفاقات هر بازی از زمان سوت آغاز آن دیدار شروع می شد و پس از 90 دقیقه پرهیجان برای دو طرف هر بازی در نهایت ساعاتی پس از پایان هر دیدار، پرونده آن بازی با تمام جزییاتش بسته می شد و همه حتی برنده و بازنده آن خاطرات و اتفاقات آن را به دست فراموشی می سپردند اما حکایت چند فصل اخیر فوتبال ما حکایت عجیب و غریبی است که هیچ کس نفهمید این داستان از چه زمانی و از سوی چه افرادی پای به مستطیل سبز گذاشت تا تمام لذت و هیجانات جذاب فوتبال در سایه بداخلاقی موجود زیر سوال رفته و روح فوتبال را به عنوان جذابترین، پرطرفدارترین و هیجان انگیزترین ورزش در سطح جامعه ما را با طرح حرکت لمپن مآبانه و ادبیات سخیف به قهقهرا نزدیک کند!

فرهنگ بیانیه نویسی که نه، ضدفرهنگ انتشار بیانیه هایی که به تازگی تا حدود بسیار زیادی از دایره ادب و احترام خارج شده در حالی چندفصلی است در فوتبال ایران رواج پیدا کرده که اکثر باشگاه ها با در اختیار داشتن پیشوند دهان پرکن فرهنگی- ورزشی در مقابل نام خود اقدام به انتشار آن نموده تا به زعم خود حقوق پایمال شده شان را از این طریق استیناف کنند، غافل از این که شاید تا به امروز کمتر عایدی لازم را از طریق به دست آورده اند!

در دورانی هرگونه اجحاف در حق تیم ها ساعاتی پس از هر بازی در قالب بیانیه ای در سایت های رسمی باشگاه ها منتشر می شد اما مدتی است برخی استادان بیانیه نویسی پای را از این هم فراتر گذاشته اند و بعضا دیده شده است بین دو نیمه هر بازی و حتی عجیب تر از آن یکی دو روز قبل از هر بازی شان بیانیه های بلند بالا صادر کرده تا بدین ترتیب بتوانند علاج واقعه قبل از وجود داشته باشند! جالب اینجاست این بیانیه ها منتشر شده از سوی اکثر باشگاه ها تنها مختص اعتراض شان به مسائل دایره فوتبال و مستطیل سبز قرار ندارد و به قول معروف به زمین و زمان معترض هستند تا در سایه این اعتراض ها خیلی از اشکالات و اشتباهات خودشان را پنهان کرده و به قول فوتبالی ها خیلی هنرمندانه توپ را به زمین حریفان بیندازند تا شاید خیلی از اشکالات در پس پرده مخفی باقی بماند!

بیانیه نویسی های اخیر تا جایی که در دایره منطق و ادب ادامه داشت شاید به نوعی قابل اغماض و چشم پوشی بود اما بعضا استفاده از واژه های خارج از ادب و نزاکت و اتهام زنی های کاملا بی پرده و متاسفانه در بعضی اوقات هتاکی های صریح، نگرانی ها را بابت این ماجرای دور از شان ورزش و فرهنگ تشدید کرده است، جالب تر آن که نهادی هم برای رسیدگی به و مقابله با آن در سیستم و چارت فوتبال ایران که بتواند این معضل را برای همیشه از بین ببرد به صورت عملی وجود ندارد و حتی حربه ها کمیته انضباطی و کمیته اخلاق عملا نتوانسته اند اقدام ریشه ای برابر این معضل بزرگ در فوتبال ایران داشته باشند!

تا به امروز برخی بی اخلاقی ها در فوتبال ایران رخ داده و فقط و فقط همه از آن نوشته اند ولی متاسفانه هنوز عزم جدی برای حل ریشه ای آن صورت نگرفته که به نظر می رسید داستان پرماجرای بیانیه نویسی در فوتبال ایران هم یکی از همین داستان ها باشد!

مجید جلالی: بیانیه‌نویسی‌ها ریشه در بی‌اعتمادی دارد/ باشگاه‌ها به این باور رسیده‌اند که صداهای بلند شنیده می‌شود

مجید جلالی، مربی نام آشنای فوتبال، در گفت‌وگو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری برنا در خصوص رواج بیانیه نویسی در فوتبال و پیامدهایی که این ماجرا همراه داشته است، اظهار داشت: سال ها است این باور بین مدیران، مسئولان باشگاه ها و مربیان به وجود آمده که بخشی از فعالیت آنها برای کسب موفقیت و پیروزی در زمین شلوغ کاری های این چنینی است و بخشی از ابزار موفقیت خود را به این موضوع مربوط می دانند و به این باور رسیده اند که صداهای بلند شنیده می شود، به همین دلیل است به این کار روی آورده اند و می خواهند بخشی از حق و حقوق خود را از این طریق دریافت کنند.

وی تاکید کرد: هرچند این ماجرا و داستان بیانیه نویسی در فوتبال ما چند سالی است بیشتر رواج پیدا کرده اما ریشه تشکیل چنین پایگاهی برای احقاق حق به چندین و چند سال قبل برمی گردد و متاسفانه باید به این موضوع اشاره کنم که این مسئله روز به روز در حال افزایش است و در سال های اخیر و در فصل جاری کمتر باشگاهی بوده که به انتشار بیانیه های متعدد در طول فصل اقدام نکرده است.

جلالی ریشه اقدامات معترضانه باشگاه‌های فوتبال را در ایجاد حس بی‌اعتمادی می‌داند و در این مورد می‌گوید: ریشه این موضوع را می توان در به وجود آمدن حس بی اعتمادی بین باشگاه ها با فدراسیون همین طور باشگاه ها با داوران و باشگاه ها با باشگاه های دیگر جستجو کرد، مسئله ای که به ایجاد مشکلاتی بزرگ در فوتبال ایران دامن زده که البته رفع حس بی اعتمادی با توجه به عمیق شدن این موضوع کار بسیار سختی است که نیازمند اقدامات اساسی و زیرساختی در فوتبال است.

وی در مورد اینکه آیا واقعا اقداماتی مثل بیانیه نویسی می‌تواند به تیم‌ها و باشگاه‌ها کمکی داشته باشد، تصریح کرد: چندین و چند سال در لیگ برتر حضور داشتم و این گونه مسائل را از نزدیک لمس کرده ام و متاسفانه به این حس رسیدم که خیلی از تیم ها و باشگاه ها می توانند با بیانیه نویسی قبل و بعد بازی های شان فضا را از جهات زیادی به سود خود تغییر دهند. بیانیه نویسی در ابتدا شاید به شکل یک اطلاعیه ساده بود اما وقتی فضای باز در این زمینه برای باشگاه ها به وجود آمد، این بیانیه ها رنگ و بوی شدیدتری به خود گرفت و از حالت ساده تبدیل به مشاجره و دعوا شد تا در حال حاضر این موضوع تبدیل به معضل بزرگی شود که شاید دیگر کسی از پس حل آن برنیاید!

انتهای پیام//