نامهربانی جامعه با پستچیان عزیز

به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری برنا؛ فرقی نمی کند چه اتفاقاتی رخ دهد. حتی اگر کرونا باشد یا جنگ اگر همه به پناهگاه ها بروند؛ عده ای هستند که پناهی ندارند. پای همه بحران ها هستند اما خیلی به آن ها توجه نمی شود. این افراد می توانند پزشکان، نظامیان و حتی پستچیان باشند.

نامه رسان‌ها به عنوان ویترین پست شناخته می‌شوند اما آیا شرکت پست حواسش به ویترین کارش هست؟ یکی از پستچیان به خبرنگار برنا می گوید: پستچی بودن کار مشکلی است خیلی‌ها وارد می شوند اما بعد از یکی دوماه این شغل را رها می کنند و می روند. یکی از خواسته های این ما موافقت کردن با  ۲۰ سال سختی کار ماست.

به گفته او از سرما و گرما و همه ی اتفاقات که بگذریم حتی سختی کار نامه رسان ها در صحن مجلس مطرح شد اما متاسفانه آن را رد کردند.

بسیار مواقعی دیده می شود که نامه رسان با سن بالا به سختی می‌تواند طولانی مدت روی موتور بنشیند و اکثر این افراد در این سن و سال ها از لحاظ جسمی دچار مشکل می‌شوند اما آنطور که مشخص است پستی ها در این سال ها تلاشی برای بهتر شدن شرایط موذعین شرکت پست نکردند. حداقل کار این بود که صدایشان باشند تا در مجلس شورای اسلامی بیشتر مورد توجه قرار گیرند.

نامه‌رسان‌ها روزی ده تا ۱۲ ساعت با یک موتور کار می‌کنند و این به مرور آن‌ها را فرسوده و خسته می‌کند.  این پستچی به خبرنگار برنا گفت: چند سال پیش آقای آذری‌جهرمی؛ وزیر ارتباطات برای بازدید آمده بود من از او درخواست کردم که به سختی کار ما رسیدگی کند اما ترتیب اثر داده نشد.

در دوره ی گذشته دیده شد مدیری در این سمت سرکار بود که غیر تخصصی عمل میکرد و بر اساس لابی های سیاسی و بعد از عدم تایید صلاحیت در اتتخابات مجلس در دولت حسن روحانی به پست مدیریتی در شرکت پست رسید.

با آنکه پستچی ها زحمات زیادی می کشند تا نارسایی ها کمتر دیده شود اما آیا خدمات پست فقط به دریافت مرسولاتی نظیر کارت سوخت، کارت خودرو، گواهینامه و کارت پایان خدمت معطوف می شود؟

انتهای پیام/