تفکر توسعه؛ عاملی برای استمرار موفقیت در واحد های تولیدی است

به گزارش خبرنگار خبرگزاری برنا از گرگان؛ نجمه جهان تیغ؛ خبرنگار برنا گفتگویی با احمد صمدی مدیر عامل شرکت نئوپان گنبد و همچنین از مدیر عامل برتر واحدهای تولیدی گلستان داشته که به شرح ذیل است؛

* خودتان را برای مخاطبان ما معرفی کنید.

احمد صمدی هستم ۵۱ سال سن دارم و فارغ التحصیل دکترای علوم منابع طبیعی هستم.

* از سوابق کاری خود برای ما بگویید.

بنده ۳۰ سال سابقه کار در شرکت های بنیاد مستضعفان را داشته و در حال حاضر مدیر عامل صنعت چوب شمال( نئوپان گنبد) هستم.

از سال ۶۸ در بخش خصوصی فعال بودم و از سال ۷۶ وارد بنیاد مستضعفان شدم.

بیش از ۳۰ سال است که در صنعت سلولزی فعالیت دارم.

* از وضعیت مجموعه ای که در حال حاضر در آن فعالیت میکنید بگویید.

مجموعه نئوپان گنبد که سه سال پیش در آن وارد شدم یک مجموعه نیمه تعطیل با زیان انباشته، بدهی بانکی و حقوق معوقه چند ماهه بود که کمتر از یکسال به سود دهی ۳۰۰۰ درصدی رسید و تولید آن ۳۰۰ درصد رشد پیدا کرد.

 مجموعه اشتغال در این مجموعه از ۸۰ نفر به ۱۸۰ نفر رسید.

 اقداماتی در حوزه دانش بنیان در این مجموعه انجام شد که برای اولین بار در دنیا صورت گرفته است بدین ترتیب که ۳۰ تا ۵۰ درصد مواد اولیه از پسماند کشاورزی که قبل از این سوزانده میشد و هیچ درآمدی نداشت، تامین می شود که با این اقدام قیمت تمام شده محصولات در این مجموعه تولیدی کاهش پیدا کرد و باعث شکوفایی اقتصاد منطقه شد.

از محل سود شرکت در روستاهای منطقه کارهای عام المنفعه نظیر ساخت مسکن برای محرومان، تعریض و آسفالت راه ها، توزیع بسته های معیشتی و غیره  انجام شده است.

 ما معتقدیم یک مجموعه اقتصادی باید ویژگی های داشته باشد که مردم منطقه به وجود این مجموعه افتخار کنند و به آن تعصب داشته باشند.

* آیا نئوپان گنبد صادرات هم دارد؟

شرکت نئوپان گنبد یکی از بزرگترین صادرکنندگان نئوپان ملامینه کشور است که به هفت کشور نئوپان صادر می‌کنیم.

به روسیه و ایتالیا که صاحبان صنایع چوب دنیا هستند نئوپان صادر کرده ایم.

* مشکل عمده شرکت های که در آنها فعالیت داشتید چه بود؟

عمده شرکت های که در آنها حضور پیدا کردم در ابتدا زیان ده یا نیمه تعطیل بودند اما با خرد جمعی که در آن فضا حکمفرما شد تمام این شرکت ها پویا و سودده شدند و بسیاری از قطعات بومی سازی و در حوزه صادرات گام های خوبی برداشته شد.

* موفقیت در مجموعه های مختلف چگونه به دست می آید؟ 

موفقیت بدون سختی به دست نمی آید.

برای همه کارها باید برنامه کوتاه مدت، میان مدت و بالا مدت داشت که دارای استراتژی خاص باشد.

نقاط ضعف و قوت مجموعه ای که در آن هستیم را بشناسیم، ضعف ها را برطرف و قوت ها را ارتقا دهیم.

تلاش و حضور مستمر، عدالت در رفتار و گفتار و حکومت بر دلها در کار، باعث پیشرفت مجموعه خواهد شد.

در واقع عدالت در رفتار و گفتار رمز موفقیت است.

* از میزان تاثیر آموزش بر ارتقا و رشد یک مجموعه برای ما بگویید؟

اهمیت به مسئله آموزش در مجموعه های مختلف سبب بروز خلاقیت می شود.

در برخی زمینه ها میتوانیم کارکنان را برای کسب دانش فنی به خارج از کشور بفرستیم زیرا گاها تکنولوژی وارد کرده ایم اما دانش فنی آن را وارد نکرده ایم.

به عنوان یک کارفرما چه جایگاهی  برای کارگر در مجموعه خود تعریف می کنید؟ 

امروزه کارکنان در مجموعه های اقتصادی و تولیدی در حقیقت شریک کارفرما هستند.

اگر شخصیت و احترام را از کارگر بگیریم در بلند مدت افق روشنی برای آن مجموعه نمیتوان در نظر کرفت و کارگر با کوچکترین خلل می‌تواند کل مجموعه را به تباهی بکشاند.

در مجموعه نئوپان گنبد هر ماه از ۵ کارگر نمونه تقدیر و عملکرد افراد هر ماه بررسی می شود.

* به نظر شما یک کارگر چه وظایفی دارد که باید به درستی انجام دهد؟

صداقت در رفتار و گفتار و امانتداری داشته باشند.

تلاش داشته باشند و وظایف قانونی، شرعی و اخلاقی خود را به نحو احسن انجام دهند.

بنابراین اگر شرکت به سوددهی برسد و وضعیت خوبی داشته باشد میتواند به کارگر خود نیز خدمات خوبی ارائه کند.

در بخش نیروهای کاری چند مولفه مشخص کرده ام و از افراد خواسته ام تا احساس مسئولیت و احساس مالکیت نسبت به کار داشته باشند که این فرهنگ جا افتاده است.

* مدیران در مجموعه های مختلف باید چه ویژگی های داشته باشند؟

دامنه تصمیم گیری مدیران و کارگران بسیار متفاوت است 

اگر یک مدیر تصمیم بد بگیرد یک مجموعه را به نابودی می کشاند.

مدیران باید دانش تخصصی و به روز داشته باشد.

با توجه به اینکه در جامعه ما تحریم ها بسیار تاثیر گذار است باید دانش اقتصادی یک مدیر بالا باشد.

* آیا حاضرید تجربه های موفقی که در این مسیر کسب کرده اید در اختیار دیگران قرار دهید؟

 با توجه به فرمایش امام محمد باقر (ع)  « زکات علم نشر آن است» 

در حال حاضر  به چند شرکت مشاوره های رایگان میدهم و حاضرم هر موفقیتی که کسب کرده ام در اختیار دیگران قرار دهم.

در شورای مدیران بنیاد مستضعفان مستقر در استان گلستان هر ماه یک شرکت میزبان است و تجربیات خود را به اشتراک می گذارد.

حاضرم در سراسر ایران بدون هیچ چشم داشت مالی تمام تجربیات خود را در اختیار مدیران دیگر قرار می دهم.

* با توجه به اینکه شما به عنوان مدیر نمونه انتخاب شده اید، توقعات از جنابعالی بیشتر شده است.

چه تصمیماتی برای ارتقا حوزه فعالیت خود گرفته اید؟

 استمرار موفقیت دشوار تر از به دست آوردن آن است.

مجموعه جلساتی را به طور روزانه با مدیران شرکت جهت پایش مسائل و چالش های شرکت برگزار می کنیم و علاوه بر آن مجموعه ای موفق میماند که به طور مستمر در حال توسعه باشد.

اگر تفکر توسعه در مجموعه وجود نداشته باشد ممکن است در کوتاه مدت موفقیت های داشته باشد اما در بلند مدت محکوم به شکست است.

در حال حاضر در شرکت نئوپان چند پروژه تعریف کرده ایم.

محصول جدید را سریع به بازار ارائه و مواد اولیه بیشتری را شناسایی می کنیم.

در حال انجام اقداماتی هستیم تا قیمت تمام شده کاهش پیدا کند و نرخ مصرف کننده بهینه تر باشد.

کلاس های آموزشی و فعالیت های ورزشی اعم از ساخت باشگاه ورزشی و زمین استاندارد چمن برای همکاران در نظر گرفته ایم و به مسائل رفاهی توجه بیشتری داریم تا در کنار این موارد بهتر بتوانیم به جامعه خدمت کنیم.

تولید ما ظرف ۴ سال ۴۰۰ درصد رشد داشته است و شرکت از حالت زیان به ۵۰ میلیارد سود دهی رسیده است.

* به مدیران مجموعه های تولیدی و اقتصادی برای دلسرد نشدن از تحریم ها چه پیشنهادی می کنید؟

اگر بگوییم تحریم بر ما هیچ اثری ندارد حرف بیهوده ای است اما میتوانیم اقداماتی انجام دهیم تا این اثر به حداقل برسد.

به دانش نیروها و کارکنان خود اعتماد کنیم و به آنها فرصت دهیم تا بسیاری از قطعات را بومی سازی کنند.

کشور ما دور زدن تحریم ها را خوب بلد است پس میتواند.

در برخی زمینه ها میتوانیم کارکنان را برای کسب دانش فنی به خارج از کشور بفرستیم زیرا گاها تکنولوژی وارد کرده ایم اما دانش فنی آن را وارد نکرده ایم.

با اهمیت دادن به این موضوعات اثرات تحریم بسیار کمرنگ تر خواهد شد.

* نظر شما در رابطه با فرهنگ کار چیست؟

اصولاً فرهنگ کار در کشور ما به درستی تعریف نشده است.

اتفاقاتی رخ داده که باعث ایجاد تعارض بین منافع کارگر و کارفرما شده است و آنان همدیگر را در مقابل یکدیگر می بینند.

اما در شرکت ما کارگران بیشتر از مدیر عامل دلسوز مجموعه هستند و ما باید تلاش کنیم این موضوع در همه مجموعه ها به فرهنگ تبدیل شود.

کارفرما هم باید درک درستی از مشکلات کارگر داشته و در جهت حل و یا کم کردن آن پیش قدم شود و کارگر نیز در مقابل باید متوجه باشد که اگر کارگاه تولیدی درآمد خوبی داشته باشد میتواند از امتیازات بهتری برخوردار شود که تمام این موارد به آموزش و زمان نیاز دارد.

در کشور های پیشرفته اصلا نیاز نیست که کارفرما به طور فیزیکی در مجموعه حضور داشته باشد زیرا کارگر به کار خود آشناست و در مقابل مدیر هم به وظایف خود در مقابل کارگر آشنا است و در این صورت کمترین تعارض پیش نمی آید.

* سخن پایانی؛

یک مجموعه اقتصادی باید اشتغال خود را حفظ کند و سودآور باشد و برای این موضوع باید برنامه ریزی کوتاه مدت، میان مدت و بلند مدت داشته باشد  و مجموعه مدام  پایش شود و به این جمله تاکید دارم که باید قائل به سیستم بود نه قائل به فرد.

انتهای پیام