مراسم نکوداشت دکتر علی‌محمد برادران رفیعی برگزار شد

|
۱۴۰۱/۰۶/۱۰
|
۱۹:۰۰:۰۰
| کد خبر: ۱۳۷۱۷۰۴
مراسم نکوداشت دکتر علی‌محمد برادران رفیعی برگزار شد
مراسم نکوداشت زنده یاد دکتر علی‌محمد برادران رفیعی؛ رئیس سابق دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی دانشگاه فردوسی مشهد با همکاری بنیاد نخبگان خراسان رضوی برگزار شد.

به گزارش خبرنگار خبرگزاری برنا؛ پایگاه اطلاع‌رسانی بنیاد ملی نخبگان؛ مراسم نکوداشت زنده یاد دکتر علی‌محمد برادران رفیعی؛ استاد پیشکسوت و رئیس سابق دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی دانشگاه فردوسی مشهد با حضور جمعی از مسئولان استان خراسان رضوی، نخبگان و سرآمدان استان برگزار شد.

در آغاز مراسم، یاحقی؛ استاد پیشکسوت دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه فردوسی مشهد با اشاره به ویژگی‌های استاد علی‌محمد برادران رفیعی، گفت: کلاس‌ها در اوایل انقلاب بسیار شلوغ بود و فضای خاص و ویژه‌ای داشت و ایشان با حوصله و مدارایی که داشت کلاس‌ها را به گونه‌ای تحسین‌برانگیز اداره می‌کرد و به عقاید دیگران حتی اگر با آنها مخالف بود، احترام می‌گذاشت.

وی افزود: من دو سفر با این استاد شاخص داشتم؛ یکی به جبهه و دیگری به آسیای مرکزی. در هر دو سفر دیدم که وی چنان تسلیم وضع موجود می‌شد و شرایط را می‌پذیرفت که آرامشی وصف‌ناپذیر به هم‌سفران خود منتقل می‌کرد.

یاحقی اضافه کرد: دکتر برادران با خضوع و خشوع بسیار در آستان قدس اقداماتی مانند کارهای فرهنگی و چاپ و انتشار کتب مختلف انجام داد که هیچ فردی نظیر آنها را انجام نداد؛ بطوریکه می‌توان گفت اگر روی جلد تمام کتب منتشرشده در آستان قدس نام دکتر برادران بیاید، اغراق نشده است.

وی افزود: دکتر برادران فردی بود که به قول بیهقی در کتاب تاریخ بیهقی مشاوری "پوشیده" بود؛ بدین معنی که با اینکه همه کارها با حمایت وی انجام می‌شد، هیچ‌کس باخبر نمی‌شد که او نقش اصلی را داشته‌ است. وی در برابر مشکلات بسیار صبور بود و به هر نحوی مشکل را حل می‌کرد.

یاحقی با بیان اینکه دکتر برادران به معنای واقعی خدوم بود، اظهار داشت: خدوم در معنای دقیق آن، خدمت با تمام وجود است. او مصداق واقعی "الدّالّ على الْخیْر کفاعله" بود چراکه در تمام کارهای فرهنگی نقش اصلی را داشت.

در بخش بعدی مراسم، رامپور صدر نبوی؛ استاد شاخص ادبیات نیز اظهار داشت: من در سال ۴۸ وارد دانشکده ادبیات شده و اندکی پس از آن با دکتر برادران آشنا شدم و دیدم که آرامش عمیقی در او وجود داشت که سرچشمه آن به صاحب این هستی وصل بود. وی از بند تنگ‌نظری‌های این دنیا آزاد بود و به جهانی برتر می‌اندیشید و همواره آرام بود اما در درونش اقیانوسی وسیع و پرگهر جریان داشت. اگر قرار بود از چیزی دفاع کند با تمام ادب اما قاطع و پرجرات دفاع می‌کرد.

وی تصریح کرد: دکتر برادران از افرادی که برایشان کاری کرده بود یا از آنان دفاعی کرده بود، گریزان بود چون نمی‌خواست بابت کاری که کرده از او تعریف و تمجید شود. او کارها را برای خوبی و برای دل خودش انجام می‌داد نه برای تعریف دیگران. دکتر برادران به دنبال حقیقت بود و برایش آشنا و غریبه معنی نداشت.

صدر نبوی با بیان اینکه انسان در عالم، با ظرفیت و ذات خودش با رویدادها مواجه می‌شود و بر اساس ذات فطری خودش چیزها را معنا می‌کند، اظهار داشت: دکتر برادران با ذات خودش و با وجدان کاری بالا آن‌طور که شایسته مقام عظیم انسانیت بود، با دیگران برخورد داشت و بر مبنای همین تفکر در حق دیگران ایثار می‌کرد. به یک معنا می‌توان ادعا کرد دکتر برادران انسانی بزرگ و باعظمت در گوشه دانشکده‌ای کوچک در مشهد بود.

علی کریمی قدوسی؛ قائم مقام سابق آستان قدس رضوی نیز در این مراسم گفت: نور رضوی و در سایه‌ی خورشید قرار گرفتن دکتر برادران باعث شد که او به شخصیت خود پی ببرد. وی مرکز ثقل مثلثی بود که یک ضلعش معلمی و علم، ضلعی دیگر کتاب و فرهنگ و ضلعی مدیریت و اجتماع بود.

کریمی قدوسی بیان داشت: اگر درباره او بگوییم نگاهی به ثروت پدر نداشت، سخن گزافی نگفته‌ایم. اگر بگوییم تمام دریافتی‌اش از آستان قدس به کار خیر داد، گوشه‌ای از کارهای خیرش را بیشتر نگفته‌ایم. اگر بگوییم تحقیق و پژوهش را با بنیاد پژوهش‌های آستان قدس رضوی به منصه ظهور رساند، اغراق نکرده‌ایم و اینها همه گوشه‌ای از کارهای این استاد بزرگ است. گاهی افرادی را با کلام‌ و ترکیبات توصیف می‌کنیم اما دکتر برادران را با نام خودش باید توصیف کرد از این رو باید گفت دکتر برداران، دکتر برادران بود.

وی با اشاره به اینکه پیگیری مصرانه وی در تخصیص بودجه برای کارهای فرهنگی و خرید کتاب زبانزد همگان است، اضافه کرد: دکتر برادران به‌حق بنیان‌گذار کارهای فرهنگی آستان قدس رضوی بود.ه است. وی عاشق این بود که کتاب و قلم را در زندگی خود همیشه داشته باشد بطوریکه پس از پایان کار در آستان قدس رضوی، کتابخانه قلم را پایگاه اصلی خود در زندگی قرار داد.

علیرضا برادران رفیعی؛ چشم‌پزشک و استاد دانشگاه فلوریدا و فرزند استاد برادران نیز  با بیان اینکه مردن عاشق نمی‌میراندش، در چراغی تازه می‌گیراندش، تصریح کرد: پدرم مردی غرق خدا بود و به نفس خود بسیار مسلط و با پول بیگانه بود.

وی از خیّر بودن و بی‌ادعایی و فروتنی را از دیگر ویژگی‌های دکتر برادران نامید و او را مصداق عاش سعیداً و مات سعیداً توصیف کرد و ادامه داد: روزی کسی از دانشگاه آمده بود سراغ پدرم و گفته بود شما که مسئول هستید برای من کاری بکنید که صاحب خانه بشوم، دکتر برادران به او گفته بود من مسئولم اما فقط از مال خودم می‌توانم به شما کمک کنم؛ زمینی دارم که به شما تقدیم می‌کنم تا آن را برای خودتان بسازید. وی به سرعت این کار را عملی کرد و قطعه زمینی را که داشت به آن فرد واگذار کرد؛ اما ما بسیاری از این اقدامات را بعدها متوجه شدیم.

محمدتقی منشی طوسی نیز ضمن اشاره به اینکه بسیاری از افراد ابعاد زندگی‌شان در ۳۵ سال اخیر زندگی‌‌شان با دکتر برادران، معمار بزرگ فرهنگی گره خورده است، درباره چگونگی گردآوری یادداشت‌ها و چاپ ویژه‌نامه‌‌ای مطالبی را بیان کرد.

در پایان این مراسم ، با حضور احد ضابط؛ رئیس دانشگاه فردوسی مشهد، سید عبدالکریم سجادی؛ رئیس بنیاد نخبگان خراسان رضوی، فرزندان استاد و جمعی از سرآمدان استان از ویژه‌نامه دکتر علی‌محمد برادران رفیعی رونمایی شد.

این ویژه‌نامه به همت مرکز آثار مفاخر و اسناد دانشگاه فردوسی مشهد، محمدتقی منشی طوسی، محمدرضا مروارید و با همکاری بنیاد نخبگان خراسان رضوی منتشر شده بود.

انتهای پیام/

نظر شما