فدراسیون آمادگی جسمانی نیازمند منابع دولتی نیست/ توسعه این رشته به شادابی جامعه کمک می‌کند

شهرام علم، دبیر اسبق فدراسیون ورزشهای همگانی و رییس سابق انجمن آمادگی جسمانی کشور در گفت‌و‌گو با خبرنگار گروه ورزشی خبرگزاری برنا درباره تشکیل فدراسیون آمادگی جسمانی اظهار داشت: آمادگی و تقویت قوای جسمانی به عنوان یکی از مهم ترین عوامل پیشگیری از شیوع بیماری های جسمی و روانی و یکی از ارکان اصلی توسعه سلامتی، بهداشت و امنیت در کشور، همواره به عنوان یک ارزش، مورد تاکید دین مبین اسلام بوده است. صنعت آمادگی جسمانی در بسیاری از کشورها مانند ایتالیا، استرالیا، کانادا، روسیه، هندوستان و... تحت عناوین متفاوتی با پیشوند یا پسوند مشترک و مصطلح "fitness" در قالب فدراسیون، موجب افزایش سازمان‌های فعال در توسعه ورزش های پایه و همگانی شده است.

وی افزود: فیساف (Federation of International Sports Aerobics & Fitness) FISAF که یک فدراسیون بین المللی غیر دولتی است در بسیاری از کشورها متناظر دارد. اگرچه ساختارش در کشورهای مختلف با توجه به علایق و شرایط اجتماعی و فرهنگی متفاوت است اما این فدراسیون بین المللی، پرمخاطب ترین نهاد این صنعت بزرگ و معتبرترین آژانس اعطا کننده گواهینامه های مربیگری در دنیاست.

علم ادامه داد: فدراسیون آمادگی جسمانی و ایروبیک جمهوری اسلامی ایران نیز در سال 1384 با دریافت مجوز فعالیت خود را آغاز و تا سال 1390 با بیشترین ورزشکاران سازمان یافته پرمخاطب ترین فدراسیون کشور بود اما در سال 1390 با هدف کوچک سازی و با اعلام "مشابهت اهداف" به عنوان تنها دلیل به عنوان یک انجمن در زیر مجموعه فدراسیون ورزش های همگانی قرار گرفت اما به اذعان بسیاری از کارشناسان و مدیران جامعه آمادگی جسمانی، در چند سال اخیر به دلیل افزایش و تعدد رشته های زیر مجموعه فدراسیون ورزش های همگانی از ظرفیت های قابل توجه رشته آمادگی جسمانی جهت توسعه ورزش همگانی و قهرمانی به طور مناسب استفاده نشده است. در واقع گستردگی فعالیت ها و کثرت مخاطبین رشته آمادگی جسمانی و سایر رشته های فدراسیون ورزش های همگانی، اینرسی سازمانی را افزایش داده بود، لذا به نظر می رسد تصمیم استقلال آنها از یکدیگر، اقدامی است که باعث افزایش اثربخشی و چابکی سازمانی در هر دو فدراسیون خواهد شد.

رییس دانشگاه خاطرنشان کرد: سوابق تشکیل بسیاری از فدراسیون های جمهوری اسلامی ایران از جمله خود فدراسیون ورزش‌های همگانی (که ساختار متناظر بین المللی آن یک انجمن است) نشان می دهد که تعدادی از این فدراسیون‌ها زیر مجموعه کمیته بین المللی المپیک(IOC)  و شورای المپیک آسیا(OCA)  نمی باشند، لذا تشکیل، ادغام و تغییر ساختار سازمان‌های ورزشی در جمهوری اسلامی ایران صرفاً منوط به این عضویت نمی باشد بلکه تصمیم گیری در این زمینه با در نظر گرفتن شرایط زمانی، فرهنگی و نیاز و مطالبه عمومی و با توجه به نظرات کارشناسی حوزه های مربوطه و صلاحدید مدیران و مسؤلین ارشد وزارت ورزش و جوانان جمهوری اسلامی صورت می گیرد بر این اساس به نظر می رسد رشته آمادگی جسمانی دارای شروط اولیه و ثانویه ماده 3 صدور مجوز فعالیت با عنوان ساختاری "فدراسیون" را داشته است. از طرفی رشته آمادگی جسمانی به دلیل مخاطبین فراوان و رویدادهای متنوع آموزشی و رقابتی در سطوح مختلف، جهت جذب منابع و حامیان مالی، شرایط بسیار خوبی دارد و به منابع و بودجه دولتی وابسته نیست، لذا آن گونه که گفته شده است تشکیل مجدد فدراسیون آمادگی جسمانی، یک بار مالی اضافی به وزارت ورزش تحمیل نخواهد کرد.

دبیر سابق فدراسیون ورزش‌های همگانی گفت: از جانبی دیگر قابل ذکر است که ماموریت اصلی فدراسیون ورزشهای همگانی تبعیت کامل از سیاست‌های البلاغی و برنامه های سازمان‌های بالادستی آن فدراسیون یعنی وزارت ورزش و جوانان و انجمن بین المللی ورزش برای همه(TAFISA) است.

علم تاکید کرد: به هر حال با توجه به پیش بینی های صورت گرفته و بازخوردهای دریافتی مشخص شد که توسعه رشته آمادگی جسمانی در قالب فدراسیون ضمن افزایش سازمان‌های فعال در توسعه ورزش همگانی، موجب افزایش رضایتمندی و امیدواری جامعه بزرگ مخاطبین عمومی و متخصصین رشته آمادگی جسمانی شده است، این در حالی است که با استقلال رشته آمادگی جسمانی و زیرمجموعه های آن، در حال حاضر بیش از  27  انجمن و کمیته فعال دیگر در فدراسیون ورزشهای همگانی وجود دارد که بی تردید با مدیریت کارا و اثربخش، زمینه و فرصت خدمت جهت توسعه ورزشهای همگانی و سلامتی در جامعه، کماکان برای آن فدراسیون مهیا است.

انتهای پیام//