راه حلی برای حفظ سازه‌های تاریخی دربرابر امواج و زلزله

به گزارش خبرنگار گروه علمی و فناوری خبرگزاری برنا؛ عضو هیئت علمی دانشگاه صنعتی شریف و مجری طرح، کاهش اثرات امواج زلزله بر روی سازه‌ها را ایده‌ای دانست که به همت محققان در چند دهه توسعه یافته و در حال حاضر در بسیاری از کشور‌های دنیا کاربردی شده است؛ به گونه‌ای که کشوری مانند ژاپن که در رده کشور‌های زلزله‌خیز دنیا قرار دارد، چندین سال است که کاربرد فناوری جدا ساز‌ها را در اماکنی مانند بیمارستان‌ها الزامی کرده است تا این سازه‌ها در هنگام وقوع زلزله بدون وقفه، فعالیت‌های خود را ادامه دهند.
دکتر علی بخشی گفت: من از سال ۸۳ که از ژاپن به کشور بازگشتم، با همکاری یک گروه پژوهشی در این زمینه فعال شدیم تا بتوانیم فناوری جدا ساز لرزه‌ای را در سطح دانش روز دنیا در کشور توسعه دهیم. یافته‌هایی که تاکنون به دست آوردیم در مجلات معتبر دنیا منتشر شده است ضمن آنکه درصدد بومی سازی این دانش هستیم.
تمرکز این گروه تحقیقاتی در خصوص طراحی و ساخت جداساز‌های لرزه‌ای است؛ فناوری که به گفته وی می‌تواند اثر، انرژی و امواج زلزله را که جزو امواج مخرب به شمار می‌رود، از سازه‌ها، ساختمان‌ها و پل‌ها و کلیه سازه‌های مسکونی کاهش دهد.
بر این اساس تحقیقات این گروه در دانشکده مهندسی عمران و مرکز تحقیقات مهندسی زلزله دانشگاه صنعتی شریف در خصوص «جداساز‌های الستومری» متمرکز شده است. الاستومر نوعی لاستیک با میرایی بالاست. 
این پژوهشگر یکی از ضعف‌های لاستیک‌ها به ویژه نوع طبیعی را طول عمر آن‌ها عنوان کرد و یادآور شد: خواص این مواد در برابر اکسیداسیون ناشی از ازون و UV، تغییر می‌کند؛ چرا که بر اثر اکسیداسیون، ترک‌هایی در آن‌ها ایجاد می‌شود، در نتیجه لاستیک مورد استفاده در جداسازها، خواص مورد انتظار را از دست خواهند داد .
مجری طرح افزود: صفحات این جداساز‌ها از جنس فولاد هستند و ما در این تحقیقات برای اولین بار به جای این صفحات فولادی، از فیبر پلی آمید بهره بردیم. فیبر پلی آمید نوعی الیاف است که قادر هستند میرایی بالاتری را برای جداساز‌ها فراهم کنند.
به گفته وی، بر اساس روشی که برای این منظور با همکاری یکی از شرکت‌های فناور استفاده شد، الیاف پلی آمید پوشش داده شد و به همراه سایر اجزا در داخل دستگاه پرس قرار گرفت تا تحت فشار و دمای مشخص قرار گیرد و در مدت زمان معینی، فرآیند پرس بر روی آن انجام شود.
این عضو هیات علمی دانشگاه صنعتی شریف تولید جداساز‌ها را در مرحله تولید صنعتی دانست و یادآور شد: قیمت این محصول کمتر از نمونه‌های خارجی است و از لحاظ کیفی نیز بر اساس فناوری‌های روز دنیاست.
دکتر بخشی یکی از کاربرد‌های جداساز‌های تولید شده را برای ساختمان‌های تاریخی دانست و تاکید کرد: این جدا ساز‌ها بر روی پی، در زیر ستون‌ها قرار می‌گیرند از این رو این فناوری به عنوان یکی از فناوری‌های قابل اطمینان برای مقام سازی سازه‌های قدیمی و تاریخی به شمار می‌رود.
بخشی خاطر نشان کرد: بهره گیری از جداساز‌ها در سازه‌های تاریخی، موجب آسیب به این ساختمان‌ها نخواهد شد.
عضو هیات علمی دانشگاه صنعتی شریف ایمنی سازه‌ها را به ۳ سطح پیشگیری از فروریزش به عنوان پایین‌ترین سطح ایمنی، ایمنی جانی و کارایی بدون وقفه طبقه بندی کرد.
بخشی تاکید کرد : جداساز‌ها قادر هستند سطح ایمنی سازه‌ها را به بالاترین سطح ایمنی ممکن، ارتقا دهند.

انتهای پیام/